The Suplado King Falling in Love With Me

Chapter-20

Hannah's POV.

Pagmulat ng aking mata akala ko hindi kona maalala ang nangyari kahapon, kahit pilitin ko mang ialis sa isip ko hindi ko magawa, ayaw ko ng umiyak pero kapag naalala ko ang itsura ni Maessy bago siya mawala hindi ko kaya. Maya-maya tumunog ang cellphone ko, kinuha ko upang basahin ang ang text.

"Hannah kuya ni Maessy to, Sa susunod na linggo ang burol ng kapatid ko."

Gusto ko mang tumayo o gumalawa man hindi ko magawa, paki ramdam ko ang bigat-bigat ng katawan ko. Maya-maya may kumatok sa pinto."

"Hannah? Ayus kalang ba?"

"Opo tita."

"Anong nangyayari bakit ang pula-pula ng mata mo?"

"Napuwing lang po."

"Sige bababa muna ako titignan ko lang yung sinaing ko, sumunod kana ha, hindi kapa kumakain baka mapano."

"Opo, salamat."

Pagkalabas ni tita ganon parin ang situation ko, nakatulala sa malayo, ang layo-layo ng iniisip, ang sakit pala ng mawalan lalo na kapag harapan.

AFTER ONE WEEK.

Hindi parin ako pumapasok hindi ko pa kaya nagtataka na sila kung ano ng nangyayari saakin. Maya-maya tumawag ang kapatid ni Maessy saakin.

"On phone."

"Anong oras kang makakarating?"

"On the way na ."

"Sige."

Call ended.

Pagkatapos non agad akong lumabas ng bahay at sumakay ng sasakyan patungong sementeryo. Makalipas ng ilang oras nakarating nako at inumpisahan na nila ang pag lilibig, Maya-maya tinawag ang maga mahal sabuhay ni Maessy upang basbasin siya. Pagkatapos ng iba ako na binasbasan ko ang kanyang kabaong at inilagay ang puting rosas pagkatapos non tinabunan na ito ng lupa, bago kami umalis nagpalipad sila ng puting lobo sa langit. Sana maging masaya kana d'yan Maessy.

Bryan's POV.

Kinaumagahan bago ako umalis tinignan ko muna si Hannah sa kanyang kwarto upang tanungin kung papasok na siya. Pero pagbukas ko ng pinto wala na siya. Saan nanaman kaya pumunta ang babaeng iyo isang linggo na siyang hindi pumapasok baka sa pagliliban niya mawala yung scholarship niya, wag naman sana. Pagkatopos non agad nakong pumasok sa skwelahan. Maya-maya nakarating nako sa school, pagpasok mo bubungad sayo ang mga kaibigan ni Hannah.

"Bryan nasan si Hannah?"(sabi ni Darcy)

"Nakikita mo?."

"Ang sungit mo naman."

"Tsk."

Pagkatapos non nagoatuloy nako sa paglalakad patungong classroom. Makalipas ng ilang oras tumunog na ang bell indikasyon na oras ng bumili ng makakain sa Canteen, maya-maya pagbalik ko sa Classroom may nakita akong nakaupo sa pwesto ni Hannah lumapit ako sakanya.

"Bakit ngayon kalang?!"

Hindi siya nagsasalita, siya'y nakatingin sa kawalan. Ok uulitin ko papaulit ko ang kanayang table para magulat siya hihihihi.

"Hannah!"(sabay palo sa table. Aray)

Tinignan lang niya akong masama, maya-maya may isang kaklase namin na tinag si Hannah.

"Hannah pinapatawag ka ni Ma'am sa Faculty."

Tumayo siya at lumabas sinundan ko naman ito ng tingin ng alam kong nakalayo na siya sinundan ko siya. Makalipas ng ilang minutong paglalakad nakarating na ako sa Faculty nagtago ako sa pader para hindi ako makita at sinumulan ko na ang pakikinig.

"Hannah alam mo naman kung bakit kita pinatawag."

"Opo."

"Kailangan mong bumawi kung ayaw mong mawala ang scholarship mo, mamaya wag ka munang uwi magrereview ka."

"Sige po ma'am , salamat."

Pagkaykong maraning yun agad akong malis para hindi nya ako makita.

PLEASE DON'T FORGET TO VOTE,COMMENT AND FOLLOW ! Thank you ..... >.~