Θυμήσου ρε βλάκα δε γίνεται να ξέχασες όλα(Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 7

Μεριά Κωνσταντίνου
Μετά το ατύχημα έχω ξεχάσει μερικά πράγματα για παράδειγμα δε θυμάμαι την κοπέλα εκείνη στο νοσοκομείο ποια ήταν αλλά κάτι μου θυμίζει και εκτός αυτό έχω και μερικές φωτογραφίες στο κινητό μου μαζί της και δε ξέρω το γιατί.......... Μήπως ήταν κάτι σημαντικό στη ζωή μου εκείνη η κοπέλα αλλά αν ήταν τόσο σημαντική γιατί δε την θυμάμαι? Εκεί που προσπαθούσα να θυμηθώ τότε μου ήρθε στο μυαλό εκείνη η γυναίκα που μου είχε πει για το ατύχημα. Αλλά δε θυμηθώ να τίποτα άλλο. Κάθε μέρα έρχονταν η κοπέλα από το νοσοκομείο και με έβλεπε αλλά εγώ δε την θυμόμουν την έβλεπα συχνα και άρχισα να την ερωτεύομαι. Μια μέρα ήρθε σπίτι μου και μου εξήγησε ποια είναι αλλά δε την θυμώνουν και της λέω
Κωνσταντίνος: ποια είσαι σε ξέρω?
Χριστίνα: δε με θυμάσαι?
Κωνσταντίνος:όχι δε ξέρω ποια είσαι
Χριστίνα: Κωνσταντίνε μιλάς σοβαρά δε με αναγνωρίζεις?
Κωνσταντίνος:λυπάμαι αλλά όχι δε γνωρίζω ποια είσαι
Χριστίνα:εγώ είμαι αγάπη μου η Χριστίνα το κορίτσι σου
Κωνσταντίνος:λυπάμαι αλλά δε μου λέει κάτι το όνομά σου
Είπα και έφυγε κλαίγοντας από το σπίτι μου.
Την λυπάμαι αλλά δε μου θυμίζει τίποτα το μόνο που ξέρω είναι ότι την ερωτεύομαι κάθε μέρα όλο και πιο πολύ.
Μεριά Χριστίνας

Κάθε μέρα πήγαινα από το σπίτι του και τον έβλεπα τον Ρωτούσα αν με θυμάται αλλά δε με θυμόταν. Μια μέρα που πήγα τον ρώτησα αν θυμάται και μου λέει
Κωνσταντίνος: ποια είσαι σε ξέρω?
Χριστίνα: δε με θυμάσαι?
Κωνσταντίνος:όχι δε ξέρω ποια είσαι
Χριστίνα: Κωνσταντίνε μιλάς σοβαρά δε με αναγνωρίζεις?
Κωνσταντίνος:λυπάμαι αλλά όχι δε γνωρίζω ποια είσαι
Χριστίνα:εγώ είμαι αγάπη μου η Χριστίνα το κορίτσι σου
Κωνσταντίνος:λυπάμαι αλλά δε μου λέει κάτι το όνομά σου
Είπε και έφυγα κλαίγοντας από το σπίτι του.
Πήγα σπίτι και μπήκα μέσα και έκλεισα την πόρτα έμεινα εκεί και έκλαιγα ξαφνικά άκου την φωνή του Νίκου και μου λέει
Νίκος:ακόμα δε σε θυμάται?
Χριστίνα: ακόμα δε θυμάται ρε Νίκο οι μέρες περνάνε και δε με θυμάται.
Νίκος: θα σε θυμηθεί μην ανησυχείς.
Χριστίνα: ποτέ ρε Νίκο πότε?
Είπα και βγήκα έξω και πήγαινα σπίτι του, στο δρόμο συνάντησα την γυναίκα εκείνη που μου είχε πει ότι ένα αγαπημένο μου πρόσωπο θα πάθει ατύχημα. Σήμερα μου είπε
Γυναίκα: να σε πω την μοίρα σου?
Χριστίνα: θα είναι καλή αυτή τη φορά ή πάλι θα πάθω κάτι?
Γυναίκα: δώσε με το χέρι σου να σε πω
Είπε και της το έδωσα και μου λέει
Γυναίκα: κάτι καλό θα συμβεί σήμερα μια έξοδο βλέπω που θα έχει μεγάλη ανατροπή, αυτός που αγαπάς προσπαθεί να σε θυμηθεί αλλά δε τα καταφέρνει αλλά παρόλο αυτά σε ερωτεύεται από την αρχή
Είπε και έφυγε. Τι εννοούσε ότι ο Κωνσταντίνος δε με θυμάται αλλά ότι με ερωτεύεται σαν να με γνωρίζει τώρα?
Πήγα σπίτι του τρέχοντας μόλις έφτασα χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε η κυρία Μαργαρίτα, μόλις με είδε μου λέει
Κ. Μαργαρίτα: κορίτσι μου ήρθες?
Χριστίνα: ναι ήρθα έγινε κάτι?
Κ. Μαργαρίτα: Όχι όχι δε θυμήθηκε τίποτα αλλά μου είπε ότι είναι ερωτευμένος με την κοπέλα που έρχεται και τον βλέπει κάθε μέρα
Χριστίνα: εννοείται ότι με ερωτεύεται σαν να με βλέπει πρώτη φορά?
Κ. Μαργαρίτα: κατά κάποιο τρόπο ναι
Είπε και τότε άκουσα την φωνή του να λέει
Κωνσταντίνος: μαμά ποιος είναι?
Κ. Μαργαρίτα: το κορίτσι που έρχεται και σε βλέπει
Κωνσταντίνος: ήρθε?
Είπε και βγήκε από την κουζίνα και μου φαίνεται πιο ωραίος απ' ότι πριν
Χριστίνα: Γεια σου Κωνσταντίνε
Κωνσταντίνος: Γεια σου όμορφη
Χριστίνα: δε θυμάσαι το όνομα έτσι?
Κωνσταντίνος: Όχι δε το θυμάμαι αλλά μέχρι να σε θυμηθώ θα σε φωνάζω όμορφη
Χριστίνα: Καλά φώναζε με όπως θες.
Είπα και τον είδα που μου χαμογέλασε και μου λέει
Κωνσταντίνος:ξέρεις μπορεί να μη σε θυμάμαι αλλά σε ερωτεύομαι από την αρχή.
Χριστίνα: ναι μου το είπε η μαμά σου αυτό.
Κωνσταντίνος: και αυτή είναι η αντίδραση σου?
Χριστίνα: Κωνσταντίνε ξέρεις τι είναι να μη σε θυμάμαι εκείνος που αγαπάς εκείνος που πριν από κάποιες μέρες μου έλεγε ότι με αγαπάει και τώρα ούτε που με θυμάται. Πως θα ένιωθες εσύ αν δε σε θυμώνουν εγώ, πονάω να μη θυμάσαι αλλά θα κάνω υπομονή μέχρι να με θυμηθείς.
Κωνσταντίνος: συγγνώμη που σε πονάω όμορφη ελπίζω μια μέρα να σε θυμηθώ.
Είπε και πήγα πιο κοντά του, του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο. Όταν συνειδητοποίησα τι έκανα του ζήτησα συγγνώμη καθώς απομακρύνθηκα από κοντά του και μου λέει
Κωνσταντίνος: μη ζητάς συγγνώμη έκανες αυτό που ήθελες. Μπορώ να κάνω κάτι που θέλω κι εγώ?
Χριστίνα: ναι φυσικά
Είπα και με τράβηξε από χέρι και με φίλησε στο στόμα τον είδα που έκλεισε τα μάτια με το άγγιξαν τα χείλη μας αλλά εγώ έμεινα να τον κοιτάω. Μετά από λίγο δεν άντεξα και ανταποκρίθηκα στο φιλί του, δεν είναι σωστό αλλά δε μπορούσα να του αντισταθώ τον αγαπάω πάρα πολύ και μη με θυμάται εκείνος.
Όταν σταμάτησε γυρίζει και μου λέει.

Κωνσταντίνος: ήθελα να το κάνω καιρό αυτό. Χριστίνα είμαι ερωτευμένος μαζί σου.
Είπε και έμεινα να τον κοιτάω είδα από πίσω του την κυρία Μαργαρίτα να μου χαμογελάει προσπάθησα να χαμογελάσω με αυτό που είπε αλλά δε τα κατάφερα και τον κοιτάω και του λέω
Χριστίνα: Κωνσταντίνε κοίτα κι εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί σου αλλά μόνο που εσύ δε θυμάσαι όλα αυτά που περάσαμε αν και προσπαθείς να τα θυμηθείς τώρα δε μπορείς αλλά δε θέλω να πιέζεις τον εαυτό σου να θυμηθεί θα γίνει στην ώρα του όταν πρέπει.
Είπα και πηγα να φύγω και μου λέει
Κωνσταντίνος: σε ευχαριστώ που με άφησες να σε φιλήσω
Του χαμογέλασα και πήγαινα προς την πόρτα εκείνη τη στιγμή άνοιξε και μπήκε ο κύριος Νικήτας με χαιρέτησε τον χαιρέτησα κι εγώ και μετά έφυγα γιατί ήταν αργά. Μόλις πήγα σπίτι τους είδα όλους μαζί να συζητάνε,μόλις με είδα η σταμάτησαν την κουβέντα και γυρίζει και με κοίταξε η Άννα και λέει
Άννα: τώρα που είστε όλοι εδω θέλω να σας πω κάτι σημαντικό
Μαξ&Νίκος&Αλεξία&Ζωη&Μυρτώ&Χριστίνα: τι συμβαίνει.
Είπαμε όλοι μαζί και την βάζει τα χέρια στη κοιλιά της κατάλαβα αμέσως τι ήθελε να μας πει ο Μαξ δεν είχε καταλάβει και τότε βλέπω τον αδελφό να χαμογελάει μάλλον κατάλαβα. Πήγε κοντά της και της λέει
Μαξ: Άννα θα αποκτήσουμε μωράκι?
Άννα: ναι θα αποκτήσουμε μωράκι το δικό μας μωράκι Μαξ αυτό που πάντα ονειρευόμασταν να κάνουν από τότε που τα φτιάξαμε.
Μυρτώ: δηλαδή θα αποκτήσω ανηψάκι
Άννα: ναι Μυρτώ θα γίνεις θεία από τα 20.
Μυρτώ: είμαι η μόνη που δεν έχει αγόρι ακόμα όμως
Αλεξία: κι εγώ που έχω τι κατάλαβα? Όλη την ώρα τσακωμένοι ήμαστε.
Είπε και τότε χτύπησε η πόρτα άνοιξα και είδα τον Άρη και λέω
Χριστίνα:Γεια σου Άρη την καλή σου την κουβέντα είχαμε τώρα
Άρης: πρέπει να μιλήσω στην Αλεξία
Είπε και είδα να την Αλεξία να έρχεται στη πόρτα εκείνος μόλις τον είδε την επιασε και την φίλησε και εκείνη ανταπέδωσε αμέσως τον αγαπάει και εκείνη κι ας μη το παραδέχεται.
Όταν σταμάτησε να την φιλάει γυρίζει και της λέει
Άρης: Αλεξία σε αγαπάω και όπως αγαπάω εσένα θα αγαπήσω και το μωρό μας απλά μου ήρθε λίγο ξαφνικό.
Ειπε και όλη μείναμε κάγκελο γυρίσαμε και κοιτάξαμε την Αλεξία και λέει
Αλεξία: συγγνώμη που σας το έκρυψα αλλά 3 μηνών έγκυος, ο Άρης ήθελε να το ρίξουμε αλλά δε το έκανα και χωρίσαμε σήμερα ήρθε για να τα βρούμε.
Είπε και ο Άρης μπήκε μέσα για να μας γνωρίσει όλους. Αφού θα ανήκει στην οικογένεια. Αφού γνωριστήκαμε ξαφνικά άρχισε να χτυπάει το κουδούνι και ήταν?????

Άρης το αγόρι και ο Πατέρας του παιδιού της Αλεξίας

Μέχρι το επόμενο Φιλάκια❤❤❤