Θυμήσου ρε βλάκα δε γίνεται να ξέχασες όλα(Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 9

Γιατρός:τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, η σφαίρα που είναι στους πνεύμονες έχει, σφηνώσει κοντά στη σπονδυλική στήλη. Δε ξέρω αν τα καταφέρουμε αλλά για να το κάνω χρειάζομαι την συγκατάθεση των γονιών του.
Είπε και έμεινα να τον κοιτάω. Όταν είδα τους γονείς του να έρχονται τρέχοντας, η κυρία Μαργαρίτα ρώτησε τον γιατρό τι συμβαίνει και ο γιατρός της είπε εκείνη όταν το άκουσε κόντευε να καταρρεύσει αλλά ευτυχώς την συγκράτησε ο κύριος Νικήτας και λέει ο μπαμπάς του Κωνσταντίνου
Κ. Νικήτας:δηλαδή αν δε πετύχει η επέμβαση ο γιος μου θα μείνει παράλυτος για πάντα?
Γιατρός:κοίταξε τε αυτή τη επέμβαση την έχω κάνει άλλη μια φορά χωρίς επιτυχία αλλά αν μου πείτε να την κάνω τότε θα κάνω ότι μπορώ για να τον σώσω. Αν η επέμβαση πετύχει μετά και από κει είναι η θέληση του Θεού αν θα τον αφήσει να ζήσει ή όχι, λοιπόν τι αποφασίζετε?
Κ. Νικήτας:κάντε ότι μπορείτε σας παρακαλώ.
Είπε και τον είδα που ήταν έτοιμος να κλάψει.
Εγώ δε μπορούσα να μείνω αλλά εκεί μέσα ήθελα να προσευχώ για κείνον.
Πήγα σε μια εκκλησία που είχε δίπλα από το νοσοκομείο, μπήκα μέσα έκατσα στο πάτωμα μπροστά από την Παναγία και άρχισα να προσεύχομαι.
Χριστίνα:σε παρακαλώ παναγίτσα μου σώσε τον Κωνσταντίνο είναι πολύ σημαντικός για μένα τον αγαπάω με όλη μου την καρδιά. Και κάνω τάμα εδώ μπροστά σε σένα και στο παιδί σου ότι θα έρχομαι κάθε μέρα να ανέβω ένα κεράκι και αν γίνει καλά θα πάω μαζί του στην Παναγιά της Τήνου να ανάψω μια λαμπάδα ίσα με το μπόι του. Σε παρακαλώ βοήθησέ τον σε παρακαλώ.
Είπα και έβαλα τα κλάματα, τότε άκουσα θόρυβο και έναν ιερέας να πλησιάζει. Αφού με πλησίασε με σήκωσε από το πάτωμα και μου λέει
Ιερέας:γιατί κλαις κορίτσι μου?
Χριστίνα:το αγόρι μου πάτερ θα κάνει μια επέμβαση και αν αυτή δε πάει καλά θα μείνει παράλυτος για την υπόλοιπη ζωή του.
Ιερέας:να έχει πίστη κορίτσι μου και όλα θα γίνουν δε θέλω να σε δω κλαις άλλη φορά,γιατί αν ξυπνήσει δε θα θέλεις να σε δει σε αυτή την κατάσταση.
Χριστίνα:έχετε δίκιο πάτερ... Πως είναι το όνομα σας πάτερ
Ιερέας :πάτερ Κωνσταντίνος
Τιιιιι κάποιος μου κάνει πλάκα δε μπορεί. Κοιτούσα τον πάτερ σαν να είδα φάντασμα και μου λέει ξανά
Ιερέας:κοριτσι μου είσαι καλά?
Χριστίνα:καλά είμαι απλά έχετε το ίδιο όνομα με το αγόρι μου.
Ιερέας:αλήθεια κορίτσι μου?
Χριστίνα:ναι πάτερ, τον αγαπάω πάρα πολύ και δε θέλω να τον χάσω.
Ιερέας:εύχομαι να πάνε όλα καλά
Είπε και μετά από το διάλογο που είχα με τον πάτερ πήγα στο νοσοκομείο και τους βρήκα στο ίδιο σημείο που ήταν κι όταν έφυγα, πήγα κοντά και τους ρώτησα αν έγινε κάτι όσο έλειπα και μου είπαν ότι τα πράγματα είναι όπως όταν έφυγα και τότε ήρθε ο γιατρός και λέει
Γιατρός:έχω και καλά και κακά νέα
Χριστίνα:δηλαδή τι έγινε?
Γιατρός:τα κακά είναι ότι έπεσε σε κώμα και τα καλά είναι ότι η εγχείρηση πέτυχε.
Κ. Νικήτας:υπάρχει και ένα αλλά έτσι?
Γιατρός:ναι υπάρχει αν ξυπνήσει υπάρχει πιθανότητα να έχει ξεχάσει μερικά πράγματα και να δυσκολεύεται να περπατήσει για λίγο καιρό
Χριστίνα:όταν λέτε να έχει ξεχάσει μερικά πράγματα τι εννοείται?
Γιατρός:μπορεί να μη θυμάται το συμβάν πως ήρθε ως εδώ ή να νομίζει πράγματα που δεν έχουν συμβεί
Κ. Νικήτας:σας ευχαριστούμε πολύ γιατρέ
Είπε ο πατέρας του και ο γιατρός έφυγε, εγώ τότε ξεκίνησα να κλαίω και η Αλεξία και η Μυρτώ ήρθαν και με αγκάλιασαν. Δε μπορούσα να ηρεμήσω όταν το κατάφερα πήγαμε με τα κορίτσια για λίγο στο κυλικείο.
Όταν φτάσαμε, πήραμε καφέδες και πήγαμε ξανά πάνω μόλις φτάσαμε είδα τον ιερέα που ήταν στο εκκλησάκι φτάσαμε και δώσαμε τους καφέδες και τα αναψυκτικά.
Αναρωτιέμαι τι μπορεί να κάνει εδω ο πάτερ
Χριστίνα:πάτερ κι εσείς εδώ?
Ιερέας:ναι είναι ο εγγονός μου, εσύ τι κάνεις εδώ?
Δηλαδή θέλει να πει ότι ο Κωνσταντίνος είναι εγγονός του?
Κ. Μαργαρίτα:Χριστίνα να σου συστήσω τον πατέρα μου.
Χριστίνα:τον γνώρισα πριν στο εκκλησάκι που ήμουν.
Ιερέας:και όπως σου είπα όλα πήγαν καλά, αν εξαιρέσεις ότι έπεσε σε κώμα όλα πήγαν καλά
Σωστά ξεπέρασε τον κίνδυνο αλλά έπεσε σε κώμα, μακάρι να γίνει γρήγορα καλά.
Μετά από 2 βδομάδες
Είμαι ακόμα και δεν έχει ξύπνησει. Δεν έχω φύγει λεπτό από το πλευρό του, είμαι συνέχεια δίπλα του και του μιλάω αλλά τίποτα δε λέει να ξυπνήσει. Το βράδυ εκεί που κοιμόμουν ακούω κάποιον να προσπαθεί να μιλήσει, άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον Κωνσταντίνο να προσπαθεί να μιλήσει αλλά δε μπόρεσε και έτσι μου είδε με χέρια τι ήθελε και του έδωσα να πιεί νερό, όταν του έδωσα μου χαμογέλασε και του λέω
Χριστίνα:μωρό μου είσαι καλά?
Τον ρώτησε και μου κούνησε το κεφάλι του θετικά. Τον πλησίασα και του έδωσα ένα φιλί στο κούτελο αλλά όταν πήγα να απομακρυνθώ δε με άφησε να φύγω και μου λέει σιγά όσο μπορούσε μου είπε
Κωνσταντίνος:φίλα με, μου έλειψαν τα φιλιά σου μωρό μου
Χριστίνα:σου έλειψαν τα μάτια φιλιά μου εεε?
Τον ρώτησε και μου κούνησε το κεφαλι του και πλησίασα και του έδωσα ένα φιλί αλλά όταν πήγα να απομακρυνθώ δε με άφησε και συνεχίσαμε να φιλιόμαστε μέχρι που μπήκε ο πάτερ Κωνσταντίνος και λεει
Ιερέας:Κωνσταντίνε μου ξύπνησες εισαι καλα?
Είπε και εκείνος με άφησε και λέει σιγά
Κωνσταντίνος:ναι παππού καλά είμαι.
Ιερέας:χαίρομαι αγόρι μου χαίρομαι, εσύ κορίτσι μου, είσαι καλα?
Γύρισα και κοίταξα τον Κωνσταντίνος και λέω
Χριστίνα:ναι πάτερ τώρα είμαι
Είπα και χαμογέλασα στη σκέψη οτι θα είναι πάλι μαζί μου.
Μεριά Κωνσταντίνου
Οταν ξύπνησα τους έκανα ολους πολύ χαρούμενος. Αφού με είδαν όλοι ήρθε ο γιατρός και για να με εξετάσει.
Και μου χτύπησε τα πόδια μου αλλά δεν ενιωσα γιατί δε το ένιωσα γιατί.
Κωνσταντίνος:γιατρέ δε νιώθω τίποτα.
Γιατρός:μπορείς να κουνήσεις το δεξί σου πόδι?
Είπε και προσπάθησα αλλά δε μπορούσα
Κωνσταντίνος:δε μπορώ
Γιατρός:δε πειράζει είναι αρχή, θα έρθω να σε δω αυριο αύριο.
Και αφού έφυγε ο γιατρός μπήκε η Χριστίνα και, μου λέει
Χριστίνα:τι έγινε μωρό μου?
Κωνσταντίνος:έγινε ότι δε νιώθω τα πόδια μου
Είπα και την είδα που σοκαρίστηκε και λέει
Χριστίνα:τιιιι? Τι είπες?
Κωνσταντίνος: αυτό που άκουσες
Της είπα λίγο νευριασμένα και την είδα που ήταν έτοιμη να κλάψει αλλά δε το έκανε απλά προτίμησε να βγει έξω, μετά απο λίγο μπήκε ο πατέρας μου και ρώτησε πως είμαι και του απαντάω
Κωνσταντίνος:βαλτοί είστε όλοι? Λες και δε σας είπε ο γιατρός ότι δε νιώθω τα πόδια ,αφου λοιπόν μη με ρωτάς
Κ. Νικήτας:Κωνσταντίνε πως μίλησες έτσι στη Χριστίνα? Το ξέρεις ότι είναι εξω και κλαίει?
Κωνσταντίνος:ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΠΙΑ, ΑΝ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΜΑΖΙ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.
Κ.Νικήτας: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗ ΛΕΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΑΦΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΣ ΜΗ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ
Κωνσταντίνος:δε θέλω να είναι κοντά μου και καταπιέζεται αν κάποια στιγμή γίνω καλα τότε αν θέλουμε θα είμαστε μαζί.
Κ. Νικήτας:δε μπορώ να σε καταλάβω ειλικρινά δε μπορώ θα το μετανιώσεις αυτό που κανείς.
Κωνσταντίνος:δε με νοιάζει αν το μετανιώσω
Κ. Νικήτας: αφού την αγαπάς γιατι την θες δυστυχισμένη?
Κωνσταντίνος:αν τυχόν και δε ξανά περπατήσω εκείνη θα είναι δυστυχισμένη που θα είμαι κοντά της κι οχι μόνο εγώ.
Είπα και μπήκε μέσα και λέει
Χριστίνα:?????
Τι κάνετε?
Αργησα το ξερω αλλα δεν ειχα πολυ χρονο οταν βρισκω θα γραφω και θα ανεβάζω.
Μεχρι το επομενο φιλάκια❤❤❤