Θυμήσου ρε βλάκα δε γίνεται να ξέχασες όλα(Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 8

Αφού θα ανήκει στην οικογένεια. Αφού γνωριστήκαμε ξαφνικά άρχισε να χτυπάει το κουδούνι και ήταν ο Κωνσταντίνος
Μα καλά πως θυμήθηκε να έρθει μέχρι εδώ?
Μπορεί να μη σε θυμάται το μυαλό αλλά η καρδιά του δε ξεχνά. Άνοιξε ο Άρης και λέει
Άρης: ποιος είσαι εσύ?
Κωνσταντίνος: είμαι ο Κωνσταντίνος εσύ ποιος είσαι?
Άρης: εγώ είμαι ο Άρης Κρητικός κι είμαι από Σφακιά εσύ ποιος είσαι?
Κωνσταντίνος: ααα και πρέπει να σε ξέρω εγώ τώρα δηλαδή?
Άρης: λέγε τι θες
Είπε και πήγα στη πόρτα και λέω
Χριστίνα: Κωνσταντίνε τι κάνεις εδώ?
Κωνσταντίνος: Χριστίνα θυμήθηκα κάτι και ήθελα να μου πεις τι σημαίνει αυτό
Είπε και γούρλωσα τα μάτια. Άκουσα καλά είπε ότι θυμήθηκε κάτι?
Χριστίνα:τι θυμήθηκες?
Κωνσταντίνος: έλα μαζί μου.
Είπε και με τράβηξε από το χέρι και με πήγε στη παραλία μας και του λέω
Χριστίνα: Κωνσταντίνε μόνος σου το θυμήθηκες αυτό ή στο είπε κάποιος?
Κωνσταντίνος:μόνος μου το θυμήθηκα ναι
Είπε και τον είδα που χαμογέλασε αληθινά
Χριστίνα: δε ξέρεις πόσο χαίρομαι που θυμήθηκες έστω την παραλία μας
Κωνσταντίνος: σε πληγώνω που δε θυμάμαι εεε?
Χριστίνα: όλα με την ώρα τους αγάπη μου θα επανέλθουν στην μνήμη σου.
Κωνσταντίνος: Χριστίνα όταν σε φίλησα μου ήρθε στο μυαλό η σκηνή του ατυχήματος.
Είπε και έμεινα να τον κοιτάω για λίγο και μετά του λέω
Χριστίνα: αλήθεια είδες σιγά σιγά θα έρχονται όλα στο μυαλό σου. Το μόνο που θέλω είναι να θυμηθείς Κωνσταντίνε.
Είπα και έφυγα τρέχοντας για το σπίτι δε μπορούσα να μείνω άλλο εκεί
Μεριά Κωνσταντίνου
Όταν έφυγε η Χριστίνα έκατσα στην άμμο και σκεφτόμουν ότι έπρεπε να της πω ότι τα θυμήθηκα όλα χθες το βράδυ αλλά ήθελα να δω αν με αγαπάει και αν με θέλει ακόμα. Είμαι κακός που το κάνω αυτό στο κορίτσι που αγαπάω που την πληγώνω με αυτόν τον τρόπο αλλά είναι η μόνη λύση για να την φέρω κι άλλο κοντά μου. Θα την πάρω τηλέφωνο να της πω να έρθει από το σπίτι μου. Ξεκίνησα να περπατάω για το σπίτι όταν είδα αυτή τη μάγισσα και έτρεξα να την προλάβω και της λέω
Κωνσταντίνος: συγγνώμη να σε ρωτήσω κάτι?
Μάγισσα: ααα εσύ δεν είσαι που έπαθες το ατύχημα
Κωνσταντίνος: ναι εγώ και εξαιτίας εσένα η κοπέλα που αγαπάω είναι δυστυχισμένη που δε την θυμάμαι
Μάγισσα: μα αν κρίνω σωστά εσύ θυμάσαι τώρα έτσι?
Κωνσταντίνος: ναι θυμάμαι και σκοπεύω να πάρω όλα όσα έχασα πίσω.
Μάγισσα: ποιος σου είπε ότι έχασες ότι είχες?
Κωνσταντίνος: τι εννοείτε?
Μάγισσα: εννοώ ότι αυτή που αγαπάς είναι ακριβώς πίσω σου και αυτή τη στιγμή τρέχει κατά πάνω σου κλαίγοντας.
Μου είπε και γύρισα να κοιτάξω και είδα αυτό που μου είπε εκείνη η μάγισσα. Μόλις ήρθε κοντά μου την αγκάλιασα με όλη μου τη δύναμη και της λέω
Κωνσταντίνος: μωρό μου τα θυμάμαι όλα σε θυμάμαι.
Εκείνη με χαστούκισε και λέει
Χριστίνα: τόσους μήνες δε μπορούσες να θυμηθείς. Ξέρεις πόσο πονούσα που δε με θυμώσουν που δε με αναγνωρίζεις και με φωνάζες απλά όμορφη
Κωνσταντίνος:το ξέρω μωρο μου και σου ζητώ συγνώμη, αλλά χθες το βράδυ τα θυμήθηκα όλα και ήθελα να στο πω αλλα δε μπορούσα πίστευα ότι σε είχα χάσει και προσπαθούσα να σε φέρω κοντά μου ξανά.
Χριστίνα:ποτέ δε με έχασες και ούτε πρόκειται να με χάσεις ποτέ.
Είπε και την τράβηξα πιο πολύ στην αγκαλιά μου και άρχισα να της δινω φιλιά.
Χριστίνα:Κωνσταντίνε θέλω να μου κάνεις έρωτα, θέλω εσύ να είσαι ο πρώτος μου.
Είπε και την είδα που ήταν έτοιμη να κλάψει
Κωνσταντίνος:Χριστίνα τι έγινε?
Χριστίνα:τίποτα
Κωνσταντίνος:πες μου σε πείραξε κανένας?
Χριστίνα:όχι απλά εχθές παραλίγο να με βιάσει κάποιος, ευτυχώς του ξέφυγα αλλά χθες τον είδα έξω από το σπίτι και φοβάμαι.
Κωνσταντίνος:ηρέμησε σήμερα θα μείνεις σε μένα. Εντάξει?
Χριστίνα:εντάξει
Είπε λίγο διστακτικά. Οποίος και να είναι αυτός που ήθελε να την πειράξει θα μου το πληρώσει πολύ ακριβά παρά πολύ.
Κωνσταντίνος:μην φοβάσαι δε θα κάνω κάτι που δε θες.
Χριστίνα:Κωνσταντίνε θέλω να πάμε κάπου οι δυο μας, θέλω όταν μου κάνεις έρωτα να μην είναι κανένας άλλος παρόν σε αυτό.
Μου είπε και την είδα που φοβόταν, μπορεί όλο αυτό να το κάνει επειδή φοβάται ότι εκείνος ο άντρας θα της κάνει κακό αλλά δε θα το αφήσω να συμβεί αυτό.  Αφού την γύρισα σπίτι της είδα κάποιον κρυμμένο πίσω από ένα μικρό θάμνο που είχε εκεί κοντά, την πήγα μέχρι την πόρτα και της λέω.
Κωνσταντίνος: να είσαι έτοιμη στις 9 θα έρθω να σε πάρω να πάμε για φαγητό και μετά μπορεί να έχει και, συνέχεια ποιος ξέρει😉
Της είπα και την είδα που χαμογέλασε,  ήρθε πιο κοντά μου και μου λέει
Χριστίνα:σ'αγαπώ με όλη μου τη καρδιά δε μπορώ να ζήσω μακριά σου.
Μου είπε και την είδα να κοιτάει πίσω τρομαγμένη, γύρισα και είδα έναν άντρα να κρατάει ένα όπλο προς το μέρος μου λέγοντας
'Αντρας:τι κρίμα που δε θα ζήσει για να σου εκπληρώσει την ευχή σου.
Κωνσταντίνος:μπα μπα μπα ο Αλέξης Παπάς πως και από δω?
Αλέξης:κάποτε μου άρπαξες τη κοπέλα μέσα από τα χέρια γιατί να μην κανω το ίδιο εγώ σε σένα?
Κωνσταντίνος:τι θα έλεγες να μείνεις μακριά απο τη κοπελα μου? Χριστίνα μπες μέσα.
Χριστίνα:μα Κωνσταντίνε φοβάμαι για σένα.
Είπε και αφού γύρισα να την κοιτάξω την πήρα αγκαλιά και της έδωσα ενα φιλί όσο πιο τρυφερό και γλυκό μπορούσα. Και της λεω
Κωνσταντίνος:μη φοβάσαι μωρό μου όλα θα πάνε καλά
Της είπα και την ειδα να μπαινει μεσα και τοτε ο Αλέξης με πυροβόλησε 2φορές μια σφαίρα με βρήκε στη κοιλιά και άλλη  κοντά στους πνεύμονες,  οταν συνηδιτοποιήσε τι έκανε ήταν ήδη αργά. Ειδα την Χριστίνα από πάνω μου να με κρατάει και να κλαίει μετά από κει έκλεισα τα μάτια μου.
Μεριά Χριστίνας
'Οταν μπήκα μέσα άκουσα 2πυροβολισμούς βγήκα, εξω τρέχοντας και είδα, τον Κωνσταντίνο κατω στο πάτωμα να αιμορραγεί.
Τα αδέλφια μου ακούγοντας τον πυροβολισμό βγήκαν μαζι μου εξω,  ο Μαξ κάλεσε αμεσως ασθενοφόρο ηρθε μερα από 10λεπτα.  Πηγα στο νοσοκομείο και εκει περιμέναμε να μας πουν τι γίνει.  Μετα απο μερικες ωρες βγήκε ενας γιατρός και μας λεει
Γιατρός:τα πράγματα είναι πολυ σοβαρά,  η σφαίρα που ειναι στους πνεύμονες εχει, σφηνώσει κοντά στη σπονδυλική στήλη.  Δε ξερω αν τα κατεφερουμε αλλα για να το κανω χρειαζομαι την συγκατάθεση των γονιών του.
Είπε και εμεινα να τον κοιταω.  Οταν?????
Φιλακια μεχρι το επόμενο❤❤