Θυμήσου ρε βλάκα δε γίνεται να ξέχασες όλα(Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 12

Το επόμενο πρωί με ξύπνησαν οι ακτίνες του ήλιου που έμπαιναν από το ανοιχτό παράθυρο, σηκώθηκα και είδα τον Κωνσταντίνο να κοιμάται, πήγα να σηκωθώ αλλά με τράβηξε από το χέρι και λέει
Κωνσταντίνος:που πας;
Χριστίνα:μέχρι το μπάνιο μπορώ;
Κωνσταντίνος:μπορείς
Χριστίνα:ευχαριστώ.
Είπα και σηκώθηκα, πήγα στο μπάνιο και όταν γύρισα κοίταξα την ημερομηνία και είδα ότι είχα καθυστέρηση 3 μέρες αν δω ότι κρατάει παραπάνω  θα πάω σε ένα γυναικολόγο αλλά δε θα πω τίποτα ακόμα στον Κωνσταντίνο.
Πήγα και ξάπλωσα πάλι στο κρεβάτι και μου λέει
Κωνσταντίνος:μωρό μου όλα καλά;
Χριστίνα:ναι ναι όλα καλά.
Κωνσταντίνος:σίγουρα είσαι λίγο αναστατωμένη ή μου φαίνεται;
Χριστίνα:όχι δεν είμαι αναστατωμένη γιατί το λες;
Θες να βγούμε μια βόλτα να μην κάτσουμε μέσα ούτε σήμερα;
Κωνσταντίνος:ναι να βγούμε μωρό μου όπου θες  εσύ θα πάμε.
Μου είπε και ντύθηκα με το φόρεμα που είχα πάρει ήταν κόκκινο και πολύ ωραίο, έβαλε κι εκείνος ένα πουκάμισο με μπλε παντελόνι και ήταν κούκλος.

Μόλις ήμουν έτοιμη, πήρε το τσαντάκι μου και βγήκαμε από το δωμάτιο η κοπέλα στην ρεσεψιόν μόλις με είδε έμεινε και μου λέει
Κοπέλα:τελικά έχεις προσόντα
Χριστίνα:Ευχαριστώ γλυκιά μου αλλά δε περίμενα εσένα να μου το πεις το ήξερα και από μόνη μου
Μόλις βγήκαμε από το ξενοδοχείο ένιωσα να ζαλίζομαι αλλά δεν ήθελα καταλάβει κάτι ο Κωνσταντίνος έτσι του είπα είμαι καλά και πήγαμε για φαγητό, με το που φτάσαμε στον εστιατόριο ήθελα να φάω αρκετά γιατί πεινούσα. Παραγγείλαμε  και με το που ήρθε το φαγητό ήθελα να κάνω εμετό έτρεξα στο μπάνιο και πήγα τρέχοντας για να κάνω εμετό, φυσικά ο Κωνσταντίνος με ακολούθησε και με ρώτησε τι έχω και του είπα ότι ήταν απλά μια αδιαθεσία. Πήγαμε και καθίσαμε στο τραπέζι μας και αφού φάγαμε πήγαμε στο ξενοδοχείο κάναμε έρωτα και μετά κοιμηθήκαμε, εκείνος δηλαδή γιατί εγώ δε μπορούσα σκεφτόμουν συνέχεια το γεγονός να είμαι έγκυος και δε μπορούσα να το πιστέψω.
Δε λέω θέλω ένα παιδί με τον Κωνσταντίνο αλλά φοβάμαι τι να κάνω. Πρέπει να πάω σε ένα γυναικολόγο να μάθω αν είμαι αλήθεια έγκυος ή είναι κάποια αρρώστια..Σηκώθηκα από κρεβάτι και αφού ντύθηκα του άφησε σημείωμα και πήγα σε ένα γυναικολόγο όταν έφτασα του λέω
Χριστίνα:Γεια σας είναι πολύ σημαντικό να κάνω κάποιες εξετάσεις να μάθω αν είμαι έγκυος.
Γυναικολόγος:φυσικά περάστε στο δωμάτιο μέσα και θα έρθω κι εγώ να σας εξετάσω.
Μου είπε και πήγα στο δωμάτιο ήρθε μετά από λίγο και αφού μου έβαλε κάτι σαν ζελέ στη κοιλιά, μετά έβαλε ένα μηχάνημα και είδα μέσα στην κοιλιά μου και μου λέει
Γυναικολόγος:βλέπετε αυτό το μικρό κουκιδάκι;
Χριστίνα:μάλιστα τι είναι αυτό;
Γυναικολόγος:αυτό σημαίνει ότι είστε έγκυος είναι πολύ μικρό ακόμα όμως. Πάρτε αυτό.
Είπε και μου έδωσε ένα χαρτί να σκουπίζω την κοιλιά μου και μου έδωσε μια φωτογραφία με τον υπέρηχο μου είπε πρέπει να περάσω πάλι σε ένα μήνα για να δει πως πάω
Χριστίνα: επειδή έχω έρθει διακοπές με το αγόρι σε λίγες μέρες θα φύγουμε και θα μπορούσα να πάω σε ένα γυναικολόγο εκεί κοντά
Γυναικολόγος:Ναι φυσικά
Μου είπε και γύρισα στο ξενοδοχείο είδα τον Κωνσταντίνο να έχει ξυπνήσει και να βλέπει τηλεόραση και μόλις με άκουσε μου λέει
Κωνσταντίνος:που ήσουν;
Χριστίνα:είχα πάει σε έναν γυναικολόγο γιατί δεν αισθανόμουν καλά και τώρα ξέρω γιατί ένιωθα έτσι
Κωνσταντίνος:τι έγινε τι έχεις;
Χριστίνα:Κωνσταντίνε πως θα σου φαινόταν η ιδέα αν κάναμε ένα παιδί;
Κωνσταντίνος:τέλεια ιδέα αλλά όχι τώρα κάπου στο μέλλον ίσως
Χριστίνα:δηλαδή αν ήμουν έγκυος τώρα θα ήθελες να το κρατήσουμε;
Κωνσταντίνος:γιατί μου κάνεις αυτές τις ερωτήσεις είσαι έγκυος;
Χριστίνα:ναι είμαι αλλά αν δε το θες θα το ρίξω.
Ναι καλά σιγά μη ρίξω το μωρό μου αν αυτός δε το θέλει θα το μεγαλώσω μόνη μου.
Κωνσταντίνος:Δε θα σου πω να το ρίξεις απλά δεν είμαι έτοιμος γι'αυτό ακόμα
Χριστίνα:δε πειράζει θα το μεγαλώσω εγώ κι όταν έτσι έτοιμος έλα να με βρεις.
Είπα και ξάπλωσα στο κρεβάτι και του λέω ξανά
Χριστίνα:γυρίζουμε πίσω πρέπει να είμαι κοντά στην οικογένεια μου.
Κωνσταντίνος:Ναι πάμε
Είπε και αφού ετοιμάσαμε τα πράγματα μας μπήκαμε στο αμάξι και γυρίσαμε στην Αθήνα. Μόλις φτάσαμε μου έδωσε ένα φιλί και μπήκα σπίτι και βλέπω την Αλεξία και τον Άρη αγκαλιά στον καναπέ να βλέπουν τηλεόραση και μόλις με είδε η Αλεξία έτρεξε να με αγκαλιάσει και λέει
Αλεξία:Χριστίνα τι έγινε τι έχεις;
Χριστίνα:τίποτα είμαι καλά.
Είπα και ανέβηκα πάνω και καθώς έμπαινα στο δωμάτιο μου άκουσα τον Μαξ να φωνάζει κάπου και την Άννα κλαίει πήγα στη πόρτα και χτύπησα, μόλις μπήκα είδα την Άννα πάνω στο κρεβάτι και τον Μαξ να μιλάει στο τηλέφωνο και να φωνάζει, πήγα κοντά στην Άννα και λέω
Χριστίνα:τι συμβαίνει;
Άννα:έχασα το παιδί μου
Χριστίνα:πως;
Άννα:ήμουν έξω και καθώς πήγα να περάσω το δρόμο που ήταν άδειος και ξαφνικά πέρασε ένα αμάξι και έπεσε πάνω μου και αμέσως είδα αίμα και πήρα τον Μαξ και με πήγε στο νοσοκομείο εκτός από το μωρό που έχασα εγώ είμαι καλά αλλά το μωράκι μου το σκότωσα.
Χριστίνα:δε το σκότωσες εσύ μη κλαις.
Τότε ο Μαξ έκλεισε το τηλέφωνο και ήρθε και αγκάλιασε την Άννα και της λέει
Μαξ:μωρό μου μη κατηγορείς τον εαυτό σου δε φταις εσύ γι'αυτό που έγινε.
Άννα:καλά δε φταίω αλλά και πάλι εγώ φταίω που σκότωσα το μωράκι μας και τώρα θα αργήσουμε πάλι να κάνουμε άλλο.
Είπε ενώ έκλαιγε.
Μαξ:μωρό μου μη το σκέφτεσαι αυτό θα κάνουμε άλλο μωράκι εντάξει;
Είπε και εκείνη του χαμογέλασε λίγο. Τους άφησα μόνους και πήγαινα προς το δωμάτιο μου αλλά συνάντησα τον Νίκο και μου λέει
Νίκος:αδελφούλα τι κάνεις;
Χριστίνα:καλά είμαι εσύ;
Νίκος:καλά πολύ καλά.
Χριστίνα:χαίρομαι
Είπα και έφυγε μόλις φτάνω στην πόρτα του δωματίου με σταματάει η Μυρτώ και μου λέει
Μυρτώ:Χριστίνα σε χρειάζομαι
Χριστίνα:τι έγινε;
Μυρτώ:θυμάσαι που έχω σχέση με ένα αγόρι σωστά;
Χριστίνα:ναι κάτι θυμάμαι
Μυρτώ:ωραία θέλει να προχωρήσουμε αλλά δεν είμαστε μαζί ούτε μήνα δε ξέρω τι να κάνω
Χριστίνα:εσύ είσαι έτοιμη για να προχωρήσεις μαζί του;
Μυρτώ:όχι δεν είμαι έτοιμη ακόμα
Χριστίνα:αν σε αγαπάει όπως λέει θα σε περιμένει
Μυρτώ:σε ευχαριστώ πολύ
Είπε και έφυγε και επιτέλους μπήκα στο δωμάτιο αλλά τότε χτύπησε το κινητό μου και ήταν η χαζή η κολλητή μου και λέει
Ζέτα:είσαι Αθήνα;
Χριστίνα:ναι τι θες;
Ζέτα:έρχομαι από κει
Είπε και το έκλεισε.

Ήρθε και αυτό το κεφάλαιο ελπίζω να σας αρέσει. Μέχρι το εκείνο φιλάκια 😘😘😍😍