26

453 60 1

uzaylikralice tarafından

uzaylikralice tarafından

Garson gülümseyerek kurulanması için bir şey getirirken Yoongi sonunda yanıma ulaşmıştı.

Ben hala şaşkınca ona bakarken o mahcup bir şekilde gülümseyerek konuştu.

Y:''Çok beklettim mi?''

H:''Bir kaç saatin lafı olmaz. Sekiz yılın yanında.''

Y:''Haklısın. Yine de üzgünüm.''

H:''Islanmışsın.''

Y:''Sorun değil. Aslında''

Susmuştu. Susmuş ve kafasını yere eğmişti.

H:''Aslında?''

Y:''Aslında zamanında geldim ama içeri girecek cesareti bulamadım.''

H:''Bunca saattir kapıda mı bekledin?''

Kafasıyla onaylamıştı. Tam bir şey diyecektim ki elindeki bir kaç şalla garson gelip hepsini Yoongi'ye verdi. Daha sonra ise konuşmaya başladı.

G:''Neden ayakta duruyorsunuz Efendim? ''

Gerçekten biz neden ayakta duruyorduk?

İkimizde birbirimize bakıp güldükten sonra ben az önce kalktığım yere, Yoongi ise karşıma oturmuştu ve şuan sevimli bir şekilde kurulanmaya çalışıyordu.

Garson tekrardan menüyü getirdiğinde bu sefer sipariş vermiştim ve Yoongi'de verdiğinde garson gitmişti. Yoongi kalp aletime bakarak konuştu.

Y:''Bu ne?''

H:''Senin kabusun.''

Y:''Ne?''

H:''4 yıldır hastanede yaşıyorum Yoongi. 3 hastane değiştirdim. Bu alet olmadan dışarıya çıkamıyorum. Kalp hastasıyım ben.''

Y:''Peki ya psikolojik durumun nasıl?''

H:''Bir kaç ilaç kullanıyorum ve pek arkadaşım olduğu söylenemez.''

Y:''Üzgünüm Herin. Sormak istediğim bir soru var.''

Kafamı olumlu anlamda sallamıştım sorması için.

Y:''Kararından pişman mısın?''