SON DURAK

acı konuşma

Odada ağlarken babam geldi hemen ayaha kalktım
"Şimdi berfin o çocuk kimdi ve senin neyin oluyor anlat çabuk"
"Baba berk annemin kocasının oğlu  ve benim hiç bir şeyim olmuyor sadece beraber geldik burayakadar bu başka bişi yok"
"Berfin akşamakadar odadan çıkmak yok"
"Ama baba bunu yapamazsın  benim suçum yok "
Babam kapıyı kapatıp gitti hemen telefonu elime alıp anneme mesaj attım
- anne ben eve geldim merak etme.
Annem görüldü yaptı ve bıraktı anlaşılan çocuklarla ilgileniyordu kendimi yataha atmamla kapımın açılması bir oldu gelene baktığımda babamı gördüm o yüzden hiç kalkma gerehi duymadım
"Gene ne istiyosun baba"
"Hiç seni biriyle tanıştıracam    tam yarım saat sonra hazır ol ve aşahı gel"
Bişe dememe fırsat vermeden odadan çıktı kesin beni evlenecehi kişiyle tanıştıracaktı ben babamdan gizli gizli kadını araştırmıştım kadının ikinci evlilihi olacak ve iki tane çocuhu var biri kız biri erkek kız olan benle yaşıt 17 yaşında erkek olan ise 18 yaşında benden bi yaş büyük  kadın evlatları için herşeyi yaparmış  bu hayatta evlatlarından öte kimsesi yokmuş ve size bişi söyliyim kadın beni hiç sevmiyo ilk gördüğü yerde artık napar bilmiyom bu kadın şimdi babamın aklına girer ya beni dövdürür yada beni evden yollamak için elinden geleni ardına koymaz babam odama gelince düşüncelerimden kurtuldum
"Hadi in aşağı 2 dakikaya burda olurlar"
Babama hiç birşey demeden aşahı indim benim inmemle kapı çaldı hemen kapıya baktım karşımda ayşe ablayı gördüm hoş geldiniz ayşe abla ve sizde hoş geldiniz ceyda cemil hepsi bir ahızdan hoş bulduk dedi
"İçeri geçelim ayakta kaldınız"
İçeri geçince direk hepsini mutfaha yönelttim o sıradada babam merdivenlerden iniyordu
Babam gelince hemen ayşe ablaya sarıldı cemil ile tokalaşınca ceydayada sıkı sıkı sarılmıştı aslında kıskanmıştım çünkü babam bana hiç sarılmadı zaten bu saatten sonrada asla sarılmaz hele ayşe ablaya yaptıklarımı duysa kesin kemiklerimi kırar belkide hergün bi posto döver ben bunları düşünürken ayşe ablanın seslenmesiyle irkildim
"Ee sen napiyosun berfin iyimisin "
"Iyiyim ayşe abla sizi sormalı"
Masada anlayamadığım bi gerginlik vardı ayşe abla bana bakarken yüzünde anlayamadığım bi öfke vardı ne yaptımki ben bu kadına ya en fazla ayahını kırdım kızının saçını başını yoldum bide evini taşlamış olabilirim
"Berfin duyduklarım doğrumu"
"Ne duydunki baba"
"Ayşe ablanın anlattıkları diyorum doğrumu"
İnanmıyorum ya hemen babama anlatmış ayşe ablaya bakınca yüzünde anlayamadığım bi gülümseme vardı
"Doğrumu dedim sana "
"E....evet baba doğru"
"Öylemi sen görürsün"
Ayşe abla babam bana kızdı diye resmen göbek atacaktı
"Kenan ya kızının yaptığı hareketi gördünmü bana böyle yaptı"
Ben daha ne olduğunu anlamadan babam saçlarıma asıldı beni sürükleyerek odama çıkardı odaya gelince beni bi bez parçası gibi odaya savurmuştu dizlerimin üzerine düşmüştüm canım şu an çok yanıyordu hem ruhen hemde bedenen babama baktığımda öfkeden gözü dönmüştü saçlarıma tekrar asıldı tokat atmasıyle tekrar yeri boyladım babam bir kadın yüzünden kızını bile öldürürdü bir keredaha saçlarıma sıldı ve tokat attı dudahımdan aksn sıvı kanı hissede biliyordum bi sefer saçlarımdan sürüjleyip aşahı mutfaha girdi beni tekrar bi bez parçası gibi ayşe ablanın önüne savurdu
"Hemen özür dile çabuk"
"Babamın bahırmasıyla korkup hemen özür diledim
"Afferin benim kızıma şimdi sofrayı topla ve odana çık hemen"
Hiç bişe demedim sadece kafamı eyip herkesin mutfaktan çıkmasını bekledim bi kişi hariç herkes çıkmıştı o kişiye baktığımda ceyda sofrayı toplamaya başlamıştı
"Sen niye çıkmadın"
"Yardım etmek istiyorum sadece"
"Neee yardım etmekmi kim bilir aklında ne gibi planlar var"
Yerden zar zor ayaha kalktım ve bende sofratı toplamaya yardım ettim Sofra işi bitice bılaşıkları ben duruladım ceyda makineye yerleştırdı son olarakta makineyi çalıştırdım ve işum bitmişti tam odama doğru çıkacaktım ki ceydanın seslenmesiyle durdum
"Şey berfin bende gelebilirmiyim odana"
"Tabi"
Ben cıkarken ceydada arkamdan geliyordu odama girince ceydayı bekledim ve oda odaya girince kapıyı kapattım elime bi ayna alıp ilk yardım çantasını aldım tam pansuman yaparken ceyda elime dokundu
"Bırak ben yapayım"
Birşey diyemedim ve ceydaya bıraktım ceydanın işi bitince eline bi yara bandı alıp yapıştırdı
"Gerçekten çok dayanıklısın"
"Efendim anlamadım"
"Çok dayanıklısın diyorum baban sana böyle davranmasına rahmen hayla burdasın"
"Aslında çok gitmeyi denedim ama olmadı sonuç hep aynı gene bu oda oluyo ama babam bani ilk defa bu kadar cok dövdü normalde yavaş bi tokat atardı o bazen onu bile yapmazdı bu gün sana kızım diye seslenip sarıldıya he işte bigün bile bana öyle kızım deyip sarılmadı"
"Senin bu kadar acı çektihini bilmiyordum"
"Boşver artıkalışsan iyi olur"
Kapının açılmasıyla gelene baktığımda ayşe ablayı görünce hemen ayaha kalktım
"Kızım sen bi aşahı in ben geliyorum tamammı"
Ceyda odadan çıkınca ayşe abla yanıma geldi
"Sen bunu çoktan hak etmiştin bu evde ben olduğum sürece sana bu evde gün yüzü dahi yok"
Bir şey diyemedim nediye bilirdimki böyle olacahını zaten biliyordum ayşe abla birazdaha yaklaştı
"Bundan sonra bunlara alışsan iyi olur yarın kompile buraya geliyoruz"
Gözlerim hemen dolmuştu o sırada odadan çıktı ayşe abla çıkınca ağlamaya başladım kendimi uykunun eline bıraktım

Arkadaşlar bidahaki bölümde görüşmek üzere yorumlarınızı bekliyorum