KARAKOL

4. BÖLÜM: Siyah Montlu Kız.

Tekrar aile olarak bir vâkânın sonuna gelmenin mutluluyla eğlenerek evimize dönüyoruz. Her zaman ki gibi ortamı şenlendiren Akındı. İçimizde en hiperaktif o ama Ahmet tam zıttıydı fazla ağır başlıydı, ciddiydi. Berat ise ortaydı. Oda şakacıydı zıpırdı ama dedektif olmanın ağırlığı vardı tabi. Kızlar ise yani biz hep aynı kafadandık. Tek sorun Bernanın sevgilisi vardı, iş nedeniyle az görüşüyorlardı zaten araları sandığımızdan da iyi değildi. Berna çok güzel sade bir kız, gülüşü bile. Filiz ise sakin gözüksede fazlasıyla hareketli biri. Oda çok hoş bir kız. Aslında aklımızdan da geçmiyor değil aynı evde kalmak ama tabiki iki katlı olmalı. Üst katta kızlar, alt katta erkekler. Amaç bir arada olmak ama ben en başta şuan kaldığım yerden kurtulmak istiyorum. Dağın başında emniyete uzak eski püskü bir ev. Korkuyorum hem tek başıma yaşıyorum. Herneyse bir gün bu isteğimi belirteceğim.

Bu arada bize otostop çeken siyah montlu bir bayan gördük. İki arabayla gittiğimiz için son bir kişilik yerimiz vardı. Almamızda sorun yoktu. Zaten yağmurda yağıyordu. Gideceği yer emniyetin az ilerisindeki bir atolyeydi. Aldık arabaya giderken muhabbet ediyoruz. Kız iç mimarlık okuyormuş ve son senesiymiş. Neredeyse bizimle yaşıttı. Asmin. İsmi gibi güzeldi, sarı saçları mavi gözleri.

Akın kıza bakmaya doyamıyordu. Asmine bakarkenki gözündeki o hayranlık saklamaya çalışsada işe yaramıyordu. Belli etmemeye çalışsada ondan hoşlanmıştı. Vay çapkın Akın'a bak utanmasa ilanı aşk edicek.

Kızı atolyeye bıraktık. Bizde emniyete geldik. Emniyet son vâkâdan sonra tekrar cillop gibi oldu. Fakat başkomiseri iyi zarara sokmuş oldu.

Hepimiz kıs kıs gülerek Anıl'a bakıyoruz. Resmen azından salyalar akıyordu. O açılan ağıza sineği geçtim fil bile girebilirdi.

ERTESİ GÜN, Anıl bu sabah emniyete uğradı ve bir işinin olduğunu söyleyerek çıktı. Bizim anlamadığımızı sandı dümbük o dünkü kızın atolyesine gidiyordu.

Atolyeye gittiğinde orada çalışanlar kızın bugün işe gelmediğini söyledi. Akın da saplantı haline gelen kızın çalışanlardan adresini alarak adrese doğru yola çıktı. Adresteki eve geldiğinde kapıyı bir kadın açtı;

-Merhaba ben Akın, Asmin Hanım'ın evi burası mı?

Kadın sinirli bir şekilde;

+Dalga mı geçiyorsun sen be adam!

diyerek kapıyı sertçe çarptı.

Akın ne okduğunu anlamasada inatla kapıyı çalmaya devam etti. Kadın tekrar sinirle kapıyı açtı ve;

+Ne istiyorsun be adam ne saçmalayacaksın?

diye çıkıştı.

-Sakin olun anlamıyorum sadece Asminin burda yaşayıp yaşamadığını sordum ne bu celal sorun nedir?

+Niye soruyorsun Asmini ne işin olabilir ki onunla?

-Biz dün beraberdik bayan....

Akın daha sözünü bitirmeden kadın düşüp bayılacak gibi oldu. Akın kadını kucakladı ve içeriye otutturdu. Kadın bir dakikaya kendine geldi ve ilk sözü;

-Ne dedin sen?

+Pardon anlamadım.

-En son diyorum ne dedin?

+Dün Asmin ile beraber olduğumu söyledim.

-Nasıl olur bu çocuğum?

+Neden bu kadar abartı tepki verdiniz?

-Onu gördün mü?

+Evet bayan. Dün kızınız 4 yol kavşağında bize otostop çekti. Bizde aldık ve bize onu emniyetin bir üst sokağındaki atolyeye götürmemizi istedi.

-Bi saniye siz onunla konuştunuz mu?

+Bayan ne oluyor? Normal değil mi onu görmem? Onunla konuşmam?

-Hayır değil.

+Nasıl anlamadım bayan açık konuşun lütfen siz Asminin neyi oluyorsunuz?

Kadın derin bir iç çekerek konuşmaya başladı;

-Asmin benim kızım yavrum. O bahsettiğin 4 yol kavşağında iki yıl önce bir trafik kazasında vefat etti. Dediklerin inandırıcı fakat anlam veremiyorum. Şimdi gider misiniz evimden lütfen.

+Bakın siz beni yanlış anladınız.

-Gidin evimden!

Akın'ın yapacak birşeyi yoktu. Kadın sakinleşmek için kızının odasına gider ve kıyafetleriyle hasret gidermek ister. Gardolabı açar..

Akın henüz merdivenlerden inmiş arabaya binmekteydi. Kadın balkondan Akına bağırarak;

-Çocuğum, çocuğum yanıma gelin lütfen.

Akın koşarak kadının yanına gitti. Kadın Akın'a gardolaptaki siyah montu gösterdi.

Mont ıslaktı.