Burning Desire (Harry Styles Fanfiction)

-Bölüm 9

-Tiffany'nin Ağzından-

'Evet o iyi.Yani sanırım.Evet hala odasından çıkmadı.Öldüğünden şüphelenmedim değil.Pekala.Tamam.Görüşürüz.'

Evet Harry le konuşuyordum.Şu 3 gündür sürekli beni arayıp Diana nın nasıl olduğunu soruyor.Ara sırada onu görmek için geliyor.Ona karşı boş olmadığına eminim.Diana nın artık gözünü açması lazım.Tabikide Diana nın yaşadıkları kolay değil.Onu gerçekten hala sevdiğini şimdi anlıyorum.Önceden Josh ı o sürtüğe kaptırmak istemediği için inat ediyor sanıyordum.Fakat artık gerçekten sevdiğini anladım.Ancak sanırım Harry ona iyi geliyor çünkü şu son iki gündür sadece onunla konuşuyor.Sahi ben düşünüyorumda Louis beni aldatsa ben ne yapardım? Sonrada onu kaybetmek...Cidden çok acı verici.

.................................................................................................

'Diana tatlım kapıyı açarmısın?'

Evet şu son yarım saattir kapıyı açtırmaya çalışıyorum çünkü artık kapıyıda kilitliyor hanım efendi.Zaten son 3 gündür kapıyı sadece Harry e açıyordu.Bu akşam çocuklarla birlikte Ocean Bar a gidecektik ama baksanıza Diana bana kapıyı bile açmazken onu nasıl ikna edicektim...En iyi çözüm Harry i aramaktı sanırım.

-Harry'nin Ağzından-

Şu 3 gündür aklım sadece Diana ve ona yakın olma çabalarında.O Josh denen piçin ne olduğunu sonradan Öğrendim.İlk başlarda ona sert davrandığım için pişmanım çünkü kızlar genellikle sert erkeklerden hoşlanırdı ve ben Harry Styles tım.Fakat daha öncede dediğim gibi Diana diğer kızlar gibi değildi.

Ben (YINE) Diana yı düşünürken siktiğimin telefonunun zil sesi Düşüncelerimi böldü.

Komidinin üstünden telefonu mu aldım.Ah Tiffany arıyordu umarım Diana ya bir şey olmamıştır.

'Efendim.'

'Harry hemen bizim eve gelebilirmisin.'

'Tabi ama neden ne olduki?'

'Akşam bara Diana nın da gelmesi lazım anlarsın ya biraz kafa dağıtmalı.Fakat o bana kapıyı bile açmıyor.Belkide sen yardımcı Olabilirsin.'

Ah doğru ya akşam hep beraber bara gidecektik.Ne yani ben Diana yı Düşünmekten aklımdan çıkmış.Olamazmı?

'Harry ordamısın?'

'Ha evet Tiff ben geliyorum şimdi Görüşürüz.'

'Görüşür-'

Daha cümlesini tamamlayamadan telefonu yüzüne kapatmıştım farkındayım ama meleğim beni bekliyordu.

Hemen Range Over ıma atladım ve evin yolunu tuttum.Gaza biraz fazla basmış olabilirim çünkü daha demin neredeyse bir ağaca tosluyordum.Zaten evlerimiz yakın sayılırdı.Ne yapabilirim ki çok özledim.Evet ondan delicesine hoşlanıyordum ama aşık değildim.Aslında sürekli onu arzuluyordum.Onu tutkuyla öpmek,saçlarına okşamak ona onu sevdiğimi söylemeyi istiyordum.Evet yakın zamanda ondan hoşlandığımı itiraf edicektim fakat zamanı değildi.O daha yeni sevdiği insanı kaybetmişti ve yeni bir ilişkiye sanırım hazır değildi.

Düşüncelerimden ayrılıp önünde dikildiğim kapının zilini çaldım.Kısa süre geçmeden kapıyı Tiffany açtı.

'Ah Hoşgeldin Harry içeriye geçsene.Vaycanına zamanlaman çok iyi seni aradıktan 3 dakika sonra geldin.'

'Evet Saol Diana nerde?'

'Haha sence? Tabiki odasında zaten seni bu yüzden çağırdım.'

'Pekala.Sen burda kalsan iyi olur Tiff onunla yalnız konuşmalıyım.'

'İyi şanslar.' Dedi gülümseyerek.

Merdivenleri çıkıp Diana nın odasına adımlamaya başladım.Kapısını tıklattım.Bir süre bekledim.Cevap gelmedi.

'Diana tatlım açarmısın kapıyı?' Dedim sesimin oldukça yumuşak ve tatlı çıkmasına dikkat ederek.

'H-Harry Senmisin?'

'Evet benim güzelim kapıyı açarmısın?'

Ardından bir kilit sesi duydum.Demekki kapıyı da kitliyordu.

'İçeri gel.'

İçeriye girdiğimde Diana yatakta uzanıyordu.Sabit şekilde tavana bakıyordu.Gerçekten bu kadar üzgünmüydü?Depresyona girecek kadar...O yaşadıklarının hiç birini haketmemişti.Aldatılmayı...

Konuyu dağıtma amaçlı birşeylerden bahsetmeliydim.

'Ihm Nasılsın?' Evet konuyu muhteşem dağıtıyorum değilmi (!)

'Göründüğü gibi.'

'Ha pekala akşam hep birlikte bara gidiyoruz sende varsın değilmi Tiff te geliyor hem.'

'Bilmiyorum Harry sanmıyorum ne yapacağımı hiç bilmiyorum.Sanki her yerde onu görüyormuşum gibi...Birlikte ne kadar kötü anılarımız olsada bir o kadar da iyi anılarımız var.'

'Diana seninle ciddi konuşucam bak sen...sen çok güzel ve özel bir kızsın.Her erkeğin sevebileceği türden bir havan var.Belki bazı kadınların bile ve herkeste bu özellik yoktur.Bence değerini bilmeli ve kendini sevmelisin.Bak anlıyorum sevdiğin kişiyi kaybettin bu çok ağır birşey.Fakat senin bunda bir suçun yok Diana.Artık eskileri geride bırakıp yeniliklere açık olmalısın.Seni o kadar seven insan var ki özellikle ben senden çok hoşl-'

SİKTİR ne dedim ben umarım anlamaz.

'Bir dakika...Ne dedin sen az önce?'

'Ee şey B-ben seni çok seven insanlar var dedim.' Ah kekelemesem olmaz ki zaten !

'Hayır ondan sonra.'

'Hiçbir şey demedim ki.'

'HARRY !'

'Tanrım!"

'Bekliyorum.'

'Şartım var.'

'Pekala söyle hadi neymiş?'

'Akşam benimle bara geleceksin.'

Bir süre düşündü ve olumlu anlamında kafasını salladı.Açıkçası bunu beklemediğim için afallamıştm.Ah tanrım Şimdi ne diyecektim ben (!)

'Ben senden çok Hoşlanan birini tanıyorum diyecektim.' Dedim Ah nasıl da sıyırdım ama.

'Kim?' Tamam Harry işte şimdi sıçtın.

'Zamanı gelince kim olduğunu öğreniceksin.Akşam görüşürüz.'Diyebilmiştim sadece.Tam arkamı dönüp gideceğim sırada sesini işittim.

'Her şey için teşekkür ederim.Yanımda olduğun için.Gerçek arkadaşlar bu günler için varlar.'

Kafamı onu onaylarcasına sallayıp odayı terk ettim.Şu son söylediği beni biraz üzmüştü.Çünkü ben onunla "ARKADAŞ" kavramını benimseyemiyordum.Onun nefes bile alması beni ona daha çok çekiyordu.