26- help

188 11 0
                                    

Pov harry
Ik word wakker geschud door twee kleine lieve handjes en een zacht stemmetje; 'hazza wakker worden. Het eten is klaar' langzaam open ik mijn ogen en kijk ik in twee prachtige blauwe ogen. 'Hey, lekker geslapen?' Vraagt de kleinere jongen aan me. Ik ben tijdens de film blijkbaar in slaap gevallen. Ik knik en hef mezelf op naar de keukentafel. 'Hmm spaghetti' zeg ik vrolijk wat Louis doet glimlachen.

-

'Was het lekker?' Vroeg louis toen we ons eten op hadden. 'Heerlijk babe, thanks' Antwoord ik. 'Geen probleem. En kijk ik heb alles op' zegt louis vrolihk wijzend naar zijn bord. Ik lach en knik. 'Ik ben trots op je, heel trots' zeg ik voordat ik opsta en onze twee borden afwas. Louis gaat ondertussen in de zetel zitten. 'Moet ik helpen love?!' Hoor ik Louis Roepen vanuit de woonkamer. 'Nee hoor lukt wel!' Roep ik terug.

-

Ik lig met Louis in mijn armen in bed. Hij slaapt al maar mij lukt het niet. Ik denk aan Louis en aan zijn wonden.

Ik hef louis zijn arm op en slip er onder uit.

Ik ben in de badkamer. Opzoek naar Louis zijn mesjes. Ik trek alle laadjes open, van alle kastjes tot er maar één open blijft. Ik trek het bovenste laadje open; niks. Ik trek het tweede laadje open; weer niks. Ik trek het derde laadje open met trillende handen; 20 tot 30 mesjes liggen er in. Ik schrik even maar neem ze er vlug uit. Op één mesje zit er nog tamelijk vers bloed. Ik zucht en schud mijn hoofd uit ongeloof. Ik gooi ze niet weg in de vuilbak want dan zou hij ze gewoon weer opnieuw pakken. Ik loop naar buiten. De koude wind komt me tegemoet. Ik loop een paar meter voor ik de mesjes weggooi en terug maar binnen in het warme bed kruip.

-

Ik word wakker door een schreeuwende Louis.

Pov louis
*paar uur eerder*

Ik word al vroeg wakker. Het is 6.30u. Ik stap stil uit bed en loop naar de keuken. Ik heb honger. Ik doe de kastjes open maar zie dat ik niks meer heb om te ontbijten. Ik loop naar boven. Ik douche me snel, droog me af en kleed me aan. Ik doe mijn schoenen en mijn jas aan. Ik schrijf geen breifje voor Harry want hij word toch nooit wakker voor 12u. Ik pak een tas waar ik mijn lijstje, telefoon en huissleutels in doe. Ik sluit de deur achter me en begin te lopen. Here we go voor twee uur. Het is echt ver lopen maar dan verlies ik ook weer gewicht op een gezonde manier dus dat is goed meegenomen.

-

Het is nu ongeveer twee uur later en ik kom bevroren bij het winkeltje aan.
Ik stap binnen en begin met mijn benodigdheden te pakken. Als ik wat lekkers mee wil pakken voor Harry zie ik Zayn, Calum en Luke staan. Ik haast me snel naar de kassa en reken af.

En nu denk je vast. Há Louis jij gelukzak! Wel dat ben ik niet. Als ik terug naar huis wil lopen word ik ruw omgedraaid en tegen de muur gedrukt. Ik sluit mijn ogen wetend wat er komt.

'Zozo, ons kleine dikkertje is op pad zie ik huh? Lang geleden niet waar?'

Ik knik nog steeds met mijn ogen toe.

'Oh oh Lewis als je maar wist hoe veel ik jou heb gemist' en bammm een harde klap komt tegen mijn kaak.
'Als bokspaal dan' zegt hij er nog achter. Luke en Calum lachen zoals altijd.

'Hé laat dat!' Hoor ik een vrouw schreeuwen.

'We pakken jou nog wel Tomlinson' zegt Luke voordat ze wegrennen. Ik krimp in elkaar op de grond van pijn.

'Ach jongen toch, kom mee naar binnen daar is het warmer. ' zegt dw vrouw. Ik knik en probeer op te staan. Ik tril heel erg. Ik sta bijna rechtop en plof daar lig ik weer. De vrouw grijpt mijn arm en tilt me omhoog.

'Bedankt mevrouw'

'Geen probleem jongeman, kom effe binnen'

'Sorry mevrouw maar ik moet terug naar huis'

'Oke dan. Doe voorzichtig en tot de volgende keer.'

'Dag mevrouw en nog eens bedankt'

'Dat is niks jongeman'

Na die woorden pak ik mijn rugzak en loop ik weer het bos in. Hier ga ik weer, voor twee uur lang lopen.
Ik loop sneller dan normaal. Bang dat Zayn, Luke en Calum weer achter me aankomen.

-

Ik doe vlug de deur open en weer toe. Ik zet de boodschappen op het aanrecht en gooi mijn schoenen en jas uit. Ik loop vlug naar de badkamer en smijt een laadje open. Mijn ogen worden groot als ik zie dat Harry alles heeft weggehaald. Ik draai me om en zoek in de vuilbak; niks. Ik doorzoek alle laadjes tot ik me iets herinner. Ik zoek met mijn handen tussen de lavabo en een kast die ernaast staat. Yes hebbes. Ik ga op de grond tegen de muur zitten. Ik maak één snee. En nog één. En nog één en dan als laatst een hele grote. Ik schreeuw het uit. 'Heeelp!!!'
Ik hoor voestappen dichter komen voor alles zwart word.

Pov harry
Ik word wakker door een schreeuwende louis.
Ik ren zo vlug als het kan naar de badkamer. Louis ligt in een plas van bloed. Ik ren terug naar de slaapkamer en pak mijn telefoon. Ik bel de ambulance. Het is moeilijk uit te leggen waar we zijn dus zoeken ze mijn locatie op. Ik ren terug naar de badkamer. 'Louis, louis! Kom op zeg wat!'
Ik zag louis zijn ogen langzaam sluiten.

anorexia // larry stylinson dutch Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu