=Fethi'den=
Düğmeye basmıştım. Ama patlamamıştı.
Fethi: Tahir ne oluyor?
Tahir: Bilmiyorum hiç sorun görünmüyordu.
Tahir biraz durduktan sonra telefonunu çıkardı.
Tahir: Jammer ( sinyal kesici ). Telefonlar çekmiyor.
Fethi: El bombası falan yok mu?
Tahir: Yok komutanım hepsi Feyzullah'taydı. Ne yapacağız şimdi?
Fethi: Bekleyeceğiz. Umarım hemen gelirler.
O sırada adamlar tekrar ateş etmeye başlamışlardı. Bizim ise 1, en fazla 2 şarjörümüz vardı. Benim yaram ise gittikçe kötüleşiyordu. Yaramı aldırmadan Gonca'yı alıp ateş etmeye başladım.
=Feyzullah'tan=
Varmamıza 5 dakikadan az kalmıştı. Fethi abileri arıyorduk ama ulaşamıyorduk. O sırada silah seslerini azda olsa duymaya başlamıştık.
Feyzullah: Komutanım silah sesleri...
En azından yaşıyorlar.
Keşanlı: Ne kadar yolumuz kaldı?
Ateş: En fazla 2 dakika.
Yavuz Komutan: Silahlarınızı hazırlayın.
Hepimiz silahları hazırlamaya başladık. Ve araba hemen durdu.
Yavuz Komutan: Hadi beyler, almadan geri dönmüyoruz.
Arabadan indik. Fethi abilere doğru koşuyorduk. Ve yoldaki tüm adamları da indiriyorduk.
=Fethi'den=
Mermimiz çok az kalmıştı. O anda bir araba sesi geldi.
Eylem: Geldiler. Kurtulduk.
Hepimiz rahatlamıştık. Kendimi tutamadım ve gülmeye başladım. O anda içerde gülme sesleri arttı. Sanırsam sinirlerimi bozulmuştu. 5 dakika içerisinde tim tüm adamları öldürmüştü. Sonra hemen korkulu bir bakış ile arabanın içine baktılar.
Feyzullah: Komutanım iyi misiniz? Aşık abi adamın yarasına baksana.
Fethi: Baktı baktı. İyiyim bir şeyim yok. Asıl sana ne oldu?
Aşık hemen Çaylak'ın yarasına baktı.
Feyzullah: Sıyırdı.
Aşık: Ama yine de bir hastaneye girsen iyi olur.
Feyzullah: Tamam gideriz.
Yavuz Komutan: Hadi adamları alın.
Adamları arabadan indirip diğer arabaya bindirdikten sonra bizde arabaya doğru yöneldik. En arkada ben vardım. Ve sırtımda bir acı hissettim.
Fethi: Ahh.
İlk bakan Eylem olmuştu. Hemen belindeki silahı çıkartıp arkamdaki bıçaklı adama ateş etti. Ben ise yere yığılmıştım. Etraf bulanıklaşıyordu. Sesler birbirine karışıyordu. En net ses Eylem'inkiydi.
Eylem: Fethi...
Bir ara yanıma birinin yaklaştığını ve yarama doğru yöneldiğini fark ettim. Büyük bir ihtimalle Aşık'tı. Biri ise ayakta telefonla konuşuyordu. Kim olduğu belliydi, Yavuz Komutan.
Sonra kalkmaya çalıştım. Ama kıpırdayamıyordum. Gözlerimde ağırlık vardı. Bir süre sonra o ağırlığı kaldırmayı bıraktım. Ve kulaklarım da artık duymuyordu.
=Ateş'ten=
Fethi'nin sesi ile arkama döndüm ve yere yığıldığını gördüm. Sırtında da bir yara vardı. Hemen yanına koştuk. Sesleniyorduk ama duymuyordu. Ağlayasım vardı ama kendime engel olmaya çalıştım. Yavuz Komutanım hemen Erdem Yarbay'ı aradı. Aşık ise Fethi'nin yarasına bakıyordu. Yavuz Komutan, Erdem Yarbay ile konuşmuştu. 10 dakika içinde ambulans helikopter gelecekti.
25 dakika sonra
=Feyzullah'tan=
Fethi abi ambulans ile hastaneye gidiyordu. Yanında Ateş abi ve Eylem vardı. Biz ise arkadan araba ile gidiyorduk.
Erdem Yarbay: Nasıl oldu bu?
Ben donuk bir ses tonuyla anlatmaya başladım.
Feyzullah:Biz... Biz arabaya gidiyorduk. Fethi abi arkadaydı. Sonra, sonra Fethi abinin sesi geldi. Yerdeydi. Kıpırdayamıyordu. Öyle yatıyordu komutanım.
Sonra Keşanlı abim elini omzuma koydu.
Keşanlı: Çaylak kendine gel.
Feyzullah: Kıpırdamıyordu. Yerdeydi.
Keşanlı abim beni sarstı.
Keşanlı: Çaylak. Oğlum kendine gel lan.
Bir anda kendimi toparladım.
Yavuz Komutan: Çaylak iyi misin?
Feyzullah: Iyiyim iyiyim. Tamam.
Hastaneye varmıştık. Su ve Bahar orada bekliyordu. Biz ambulanstan önce varmıştık. Su üzerimdeki kanı fark etmişti.
Su: Fe... Feyzullah sen, yaralanmışsın.
Feyzullah: Yok önemli bir şey değil. Sıyırdı.
Su: Ama bakılması lazım. Gel, gel hadi.
Elimden tutup çekmeye başladı beni. Odasına götürdü. Yarama baktı. Yüzündeki acıyı fark etmiştim.
Feyzullah: Tamam boşver sonra hallederiz.
Su: Olmaz. Bu yaraya bakılması lazım.
Dolabında bir kaç ilaç çıkardı. Pansuman yapmaya başladı. Biraz yanıyordu.
Su: Çok acıyor mu?
Feyzullah: Yok sen devam et.
=Bahar'dan=
Su Feyzullah'ı götürmüştü. Ardından Ateş ve Eylem Fethi'nin ambulansından indiler. Yanımdaki diğer doktor ile Fethi'nin yaralarına baktık. Ama durumu hiç iyi değildi. Hemen ameliyata aldık.
- 8.Bölüm Sonu -
