His

Chapter 5

His.
© Dropdownbymygravity

"Wala ka na bang makaibigan kaya si Fritz ang pinagtyatyagaan mo?" Tanong ni Divina, she wears an evil grin with her arms crossed.

I grin too. Yung nakakaloko.

"So? You're the leader of the mean girls now that Pricilla girl is gone?" Nawala ang ngisi nya na nagpalawak naman ng sa akin. Get on girl. Now that I have the courage to talk back ay hindi kita uurungan. You don't know me in my old school.

"Loser!" Inis nyang sagot.

"You should stop acting like an evil bully, your name doesn't suits you. Walang patutunguhan ang pagiging acting leader mo. Hindi ko alam kung anong issues nyo kay Fritz at ginaganon nyo yung tao but when you guys collects your shits together I want you all to say sorry!"

"Not gonna freaking happen!" She smirked.

"Hopefully you can save his ass from getting beaten."

Lumabas ako ng restroom at hinanap si Fritz sa library kung saan ko sya huling iniwanan. I'm bothered with what Divina said. Halos mapuntahan ko na yata ang iba't ibang building pero hindi ko sya mahigilap. This is what I hate about not having a cellphone with me.

"Have you seen Fritz?" Tanong ko ng makita si Quade. Saglit nya kong tinitigan at tinuro ang rooftop ng senior building.

"Huh?" Pagtataka ko. Hinila nya ko papasok roon at paakyat ng hagdanan.

"Move!" Sigaw ng lalaking nakasabay sa pag akyat, sa likod nya ay ang kapatid ni Fritz na aligagang nakasunod.

"Quade ano bang nangyayari?"

Hinila nya ko paakyat dahil sa pagkapako nito sa nakita. "Pinagtutulungan si Fritz, nakita ko ang ibang mga seniors na binibitbit sya papunta sa building na to kaya pinasabi ko yon kala Keith, nagkasalisi siguro kayo."

Upon hearing that ay iniwanan ko na sya at tumakbo paakyat ng mas mabilis. Nag aapoy ang dugo ko sa nararamdamang galit. Baka makasapak ako sa sobrang inis.

Nang tuluyan kong marating ang rooftop ay nakita kong dinaluhan si Fritz ng kanyang kapatid. Nakikipagsuntukan naman ang lalaking hindi ko alam kung anong koneksyon kay Fritz.

"Mga gago! Kinakalaban nyo lang kung sinong kaya nyo!"

"I will fcking make sure na makikick out kayo sa school na to! You piece of shts are getting way out of hand!"

Hindi ko alam kung kaya kong lumapit pero lumunok nalang ako ng hiya at pumunta kay Fritz. He's face is covered with bruises, pati rin ang mga braso nya ay may mga sugat.

Fck.

Anong ginawa nila?

"F-Fritz?" He moved upon hearing my voice, dahan-dahan na binuksan ang kanyang mga mata at ng tuluyang makatingin sa akin ay bahagyang ngumiti na para bang sinasabing wala lang ang nangyari at huwag akong mag alala.

Huminga ako ng malalim dahil kung sasabihin nya sa aking huwag mag alala ay hindi yon pupwede!

"Sana naman tumakbo ka! Sana pumalag ka nang dalhin ka nila dito. Sana naman kahit papano sumuntok ka ng sinuntok ka nila Fritz! Ganyan ka ba kalampa para mapuruhan ng hindi lumalaban?!"

"Axa.." Umupo sya at pinahid ang dugo sa gilid ng kanyang mga mata.

"I'm alright.." Ngiti nya.

"Siraulo. Sinong okay sa ganyang itsura? Baliw kana Fritz."

Sinubukan nyang tumayo pero hindi nya nakayanan at tumumba lang ulit sya.

"Kuya Alec!"

"Sobra na eh! Sobra na! Lalaki ka Fritz, hindi ka babae hahayaan nalang to. Nakakainis na inaaway ko ang lahat para tigilan ka nila pero ikaw wala kang ginagawa para matigil to!" Tumalikod ako at naglakad papalayo sakanya. Hindi ko gustong makita nyang umiiyak ako. Ayokong isipin nya na masyado akong nag aalala dahil sa itsura nya. He'll sure be fine. Sugat lang ang mga iyon, malayo sa bituka. But still hindi pa rin sya lumaban.

Ayoko muna syang makausap kung hindi nya susubukang lumaban. Hindi sya pupwedeng maging ganito habang-buhay.

Sa loob ng apat na buwan na si Fritz ang naging sandigan ko sa unfair na paaralang ito. Sa pagtuturo nya sa akin kaya mas tumataas ang mga marka ko. Sya yung nagpapatawa sa akin sa sobrang daming baong kwento. Na makikinig sa lahat ng hinaing ko. Na hindi nagsasawang pasayahin ako. Isa lang naman sakanya ang ayaw ko. Ayon ay ang makita syang ginaganito lang ng lahat.

He don't deserve this.

~~
"Welcome to Nostalgic Beach and Resort!" Pag bati sa akin ni Yesha. Libre ang pagstay ko pati na rin ang mga water activities at pagkain. Thanks to Sari.

Tumigil ako sa cabin na tutuluyan at iniwanan ang mga gamit ko. It's cozy here. Refreshing.

Dala dala ang dslr camera ko ay panay ang kuha ko sa papalubog na araw, sa dagat, sa mga taong nasa dalampasigan, sa mga sand castle.

Napangiti akong tinitignan ang mga larawan ng matumba dahil sa bolang tumama sa akin.

Hingang malalim Hellayna that was an accident.

"Sorry."

I'm ready to curse but then that voice make my heart stop beating. Napalunok ako at tumayo ng nakatalikod. Not minding picking up the ball. He threw it at me anyways.

Tinignan ko ang camera ko at ng makitang ok naman ito ay napabuntong-hininga ako.

"Fraud, baby halika na dito!"

And with that confirmation.. Hell. I just want to turn around and say everything that left unsaid 10 years ago.

"Miss sorry ulit."

"It's alright. Mag iingat nalang kayo next time." Nakailang lunok na yata ako pero hindi yata mawawala ang bara sa lalamunan ko hangga't hindi nakakaalis dito.

Yeah.

I should leave now. That's the right thing to do.

"Damn it Sari! You planned this!" Bulong ko pabalik sa cabin.

Gusto ko nalang umalis. I came here for peace of mind pero mas magulong isip pa yata ang mapapala ko.

Yeah.

Great.

--
To be continued..