(Zawgyi)
"ေဟ်ာင့္ သုတထေတာ့
ေက်ာင္းသြားရဦးမယ္ေလကြာ
ထ ထ.."
"အာ မား ကလည္း ၅မိနစ္ ၅မိနစ္.."
သုတလက္ေလး၅ေခ်ာင္းေထာင္ကာ
ေျပာေနသည့္ပံုေလးကသူမ်ားေတြအတြက္
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေပမယ့္ ျမတ္နဲ႔ခြန္း အတြက္ေတာ့ အျမင္ကတ္စရာေကာင္းေလသည္..
"မင္းေမႀကီးေတာ္ ငါးမိနစ္လား
ထေနာ္ မထရင္ ငါတို႔ကထားခဲ့မွာ😏.."
"ထၿပီကြာ ထၿပီ😒😒"
"ဒီလိုမွေပါ့ သြားသြားေရသြားခ်ိဳး ငါတို႔ေစာင့္ေနမယ္.."
"ေအးေအး.."
A few min later>>
"ၿပီးၿပီ သြားၾကမယ္.."
"လာ let' go.."
.
.
.
At school>>>
"ဟာ ပြင့္သစ္ေဝ နင္ကဒီအခန္းထဲကိုဘာလာလုပ္တာလဲ.."
"ေျသာ္ နင္မသိေသးဘူးလား
ငါက ဒီအခန္းမွာပဲတက္ရမွာေလ ဟဟ"
"ဘာ!!.."
"သိပ္ႀကီးလဲ amazing ျဖစ္မသြားပါနဲ႔
EC ယြန္းရယ္ 😏"
<ငါေနာ္ လက္ေတြယားလာၿပီ😫>
"ဒါနဲ႔နင္ထိုင္ေနတာ သုတေနရာ
ျပန္ဖယ္ေပးလိုက္ပါ.."
ထိုအခ်ိန္ သုတတို႔အခန္းထဲဝင္လာေလသည္....
"ဟ ဒီမယ္ ဒါကြၽန္ေတာ့္ေနရာေလ ဖယ္ေပးပါ.."
"ဟဟ ဒီေနရာကိုနင္ဝယ္ထားလို႔လား
ငါဘာသာဘယ္ေနရာထိုင္ထိုင္ေပါ့.."
"ဟ ဒီမယ္ ဒါငါ့ေနရာေလ
နင္ကအသစ္ပဲ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္႐ွာထိုင္
ဒါမွမဟုတ္လည္း တီခ်ယ္ေခ်ာ ကိုစီစဥ္ခိုင္း.."
"မလိုပါဘူး ငါကဒီေနရာပဲထိုင္မွာ.."
"သူထိုင္ခ်င္ရင္ေပးထိုင္လိုက္ေလ သုတရာ
မင္းကလည္းေယာက်ာ္းေလးျဖစ္ေနၿပီး
နည္းနည္းပါးပါး အေလ်ာ့ေပးေပါ့.."
အခန္းထဲကုိ ဘယ္အခ်ိန္တုန္းကဝင္လာမွန္းမသိတဲ့အ႐ွည္သံုးေကာင္..ထိုသံုးေယာက္ထဲက သုခကထိုစကားကိုေျပာလိုက္ျခင္းပင္...
