Medya: Dilan Veda
Hastaneyi gördüğümde içimdeki telaş ve hıçkırıklarım arttı,
"Ağlama kuzum bak geldik. Hem abinin durumu iyidir bence." Rüyayı duymuyodum bile. Araba durunca ulaşa döndüm,
"Ç.çok teşkkür hick ederim ulaş hick çok saol hick -diğerlerine döner- sizede çok teşekkür ederim hick." Deyip araban inip koşarak hastaneye girdim.
Danışmadan abimin yerini öğrenip tekrar acile koşmaya başladım. Savaş abimi acil yazisinin önünde bana sinirli gözlerle beni beklerken görünce.
Anladım ki yine beni suçlucak. Yanınına gidip,
"Berk abim nasıl? Abi." Diye sordum yüzüme inen tokatla dona kaldım. Bi anda biri beni kendine çekip sarılmasıyla kendime geldim ve ağzımadan kaçan hıçkırığa engel olamadım.
"MUTLU MUSUN ŞİMDİ BERKİDE KAYBEDİYORUZ YETMEDİMİ AİLEMİZE VERDİĞİN ZARARLAR. ÖNCE ANNEM SONRA BABAM ŞİMDİDE BERK Mİ! GİT BURDAN GİT KATİLSİN SEN!"
Hıçkırıklarım artarken sessizce sayıklamaya,
"K.katil değilim ben. Katil değilim ben." Beni saran kolların sahibi saçımı okşamaya başladı ve,
"Şş sen katil değilsin. Biz sana inanıyoruz." Bana sarılan kişinin adel olduğunu anlayınca sıkıca ona sarıldım.
"Sen hala burdamı'sın git burda-" savaş abimin sözünü kesen ulaşla başımı kaldırıp adelden ayrıldım.
"Savaş abi saçma saçma konuşma dilanın burda olmaya hakkı var. Sanki o bişey yaptıda bu hale geldi berk." Ulaş kafasını bana çevirince göz göze geldik. Gözlerindeki duygunun acıma olduğuna eminim.
Neden hayat herkese adil davranmıyor. Benim tek istediğim mutlu bi aile ve ailemden sevgi görmek. Para, mal veya mülk hiç biri umrumda deil. Sadece SARIL BANA abi. Yemin ederim tüm yaşadıklarımı yasattıklarını unuturum sadece sarıl.
"Sen karışma ulaş götürün şunu burdan gözüm görmesin." Artık bünyem bu sözleri kaldıra'mamaya başladı.
Bi hışınla hastaneden çıkıp. Koşmaya başladım. Bugün çok koştumu fark ettim bian.
****
Ne kadar koştum bilmiyorum ama geldiğim yeride bilmediğim kesin. Şuan cidden kendim için endişelenmeye başladım. Çünkü etrafta.
Kendini pazarlamaya çalışan kadınlar, duvara yaslanıp o kadınları kesen bir sürü serseriler, eroin satmaya çalışanlar ve eroini kullanıp kafayı bulanlar.
Bi oğlan beni gördüğünde kaşlarını çattı ve üzerime doğru gelmeye başladı. Korkudan tek bi adım bile atamadım.
Oğlan kolumu kavrayıp,
"Senin ne işin var burda?" Sorduğu soruya cevap veremezken telefonunu çıkardı ve bi numara tuşladı,
"Alo"
"Dilan veda yanımda savaş ne işi var bizim sokata."
"Tamam getiriyorum."
Bu adam beni nerden taniyo?
Kaşlarımı çatıp yüzüne baktım
"Beni nerden taniyosun." Kaşlarımı çatmama rağmen ürkek çıkan sesimle kıkırdayıp,
"Ben abilerinin arkadaşlarıyım berk resmini göstermişti ordan biliyorum hadi seni savaşın yanına götürüyüm. Bu arada adım oğuz." Diyip gülümsedi
Berk abimin adını duyunca gözlerimin dolmasıyla oğuz abi görmesin diye başımı eğdim.
"Hey iyi misin?"
Değilim, yardım et bana
"İyiyim sağol" kafamı kaldırarak devam ettim,
"Ben kayboldum beni caddeye çıkarırmısın oğuz abi ben gidicemde."
Oğuz abi kaşlarını çattı,
"Olmaz seni ben bırakırım pek tekin değil buralar." Etrafima bakındığımda cidden haklıydı buralar hiç tekin değil
🌼🌼🌼
Savaş abim karşimda bana sinirle bakarkem napıcamı bilememiş bi vaziyette başımı eğdim.
Oğuz abi beni bırakıp gitti ve bende şuam korkudan tir tir titriyorum,
"Ne işin var lan senin orda ne işin var dilan cevap ver! Katil olduğun yetmezmiş gibi şimdide kendini mi pazarlamaya başladın? ha." savaş abimin dedikleriyle hıçkırarak ağlamaya başladım.
Bende buyum işte saf ve kırılgan Dilan Veda...
Kolumdan tutup beni sarsmaya başladığında kendime geldim.
"A-abi valla b-ben bianda kayboldum yemin ederim ben şey değilim." Yüzüme yediğim tokatla yere düştüm. Abim saç diplerimden tutup çekiştirmeye başladı.
"Abi y-hıck- yapma-hıck- canım acıyor-hıck-" sinirden gözleri koyulaşmıştı.
Çenemi tuttu ve sıktı."Berk sana çok yüz verdi anlaşılan bundan sonra benim sözümden çıkmayacaksın!" Diye kükredi.
Gözlerimi kapatıp kafamı salladım. Savaş abim sertçe çenemi bıraktı ve yoğun bakımın olduğu yere doğru ilerledi. Yere çöküp hıçkırarak ağlamaya başladım.
Abim saçlarımdan tutup kaldırdı ve kafamı yoğun bakımın camından Berk'im i gösterdi.
Hıçkırıklarım arttı. Saçlarımı biraz daha çekip konuşmaya başladı
"Bak gördün mü bu senin eserin!"
Saçlarımdaki acı hafifleyince arkamı döndüm. Egemen,abimi benden uzaklaştırmıştı.
Rüya ve Adel yanıma gelip sıkıca sarılırken Ulaş Ege ve Egemen Savaş abimi tutmaya çalışıyordu.
Savaş son kez bağırdı. "Sen bir katilsin!"
Ben katil değilim.
