Evet, Beyza teyze oldu başıma annem. İyi de babam bana neden yalan söyledi? Bu olayı tek taraflı dinleyemem ayrıca ben hiç anne diyemedim ki. Alışamam öyle kolay. Hatta hiç alışamam sanırsam.
Bu gece Beyza teyze bizde kalacak. Sinirlerin alt üst oldu. Hayır madem ölmedin neredeydin bunca zaman? Bu ne saçma bir senaryo ya. Ayrıca Beyza teyzenin evi yok mu? Benim telefon numaramı nereden buldu? Bence çok saçma şaka olmalı. Ölen kadın nasıl çıkıyor ortaya?
Tufan'a hiç bir şey söylemeden odama geçtim. Yatağıma yattım. Ama tabi uyuyamıyorum. En son uyuya kalmışım sanırım. Gece rüyamda ben Tufan, Çiğdem, Mutlu bir mekana gitmişiz. Tufan'a bağırıyorum. '' Sen beni seviyorsun, yalan söyleme hadi sevmediğini ispatla o zaman " diye. Tufan'da Çiğdem'in dudağına yapışıyor ve öpüşmeye başlıyorlar. ''Lanet olsun, hepinizden nefret ediyorum.'' diye bağırırken uyandım. Kafamı kaldırdığım gibi Beyza teyzeyle kafalarımız çarptı.
- İyi misin?
-Pek sanmıyorum.
- Ne gördün rüyanda?
- Önemli bir şey değil, neden geldin?
- Bugün okuldan izin alıp bir şeyler yapmak olur mu? Hem birbirimizi daha yakından tanımış oluruz.
- Bilemeyeceğim Çınar amcadan da izin almam gerek.
- Ben hallederim.
Beyza teyze odadan çıktı. Gördüğüm rüyanın kafamı karıştırmasına izin vermek istemiyordum fakat benim gördüğüm rüyalar çoğunlukla gerçek çıkar.Elimi yüzümü yıkayıp kahvaltıya indim. Masada herkes oturmuş beni bekliyorlardı.
- Günaydın Rana.
- Günaydın Çınar amca.
Tufan'a bakıp gülümsedikten sonra sandalyeme oturup bir şeyler atıştırmaya başladım. Kahvaltımı hiç konuşmadan bitirdim.
Beyza teyzeyle birlikte dışarıya çıktık. Aramızda 1 metrelik bir mesafeyle yürümeye başladık. İlk başlarda hiç konuşmadık. Kasım Cafe'ye geçip oturduk. Kendimi bir annem olduğuna inandırmaya başladım. Bir kaç dakika sustuktan sonra;
- Bugün neler yapalım Rana?
- Hiç fark etmez.
Ben bugün bunalım geçirmeyeyim de, ne yaparsak yapalım.
- Aslına bakarsan ben İzmir'i fazla bilmiyorum. Gerçe sende yenisin ama sanırım yaklaşık bir dönem oldu. Şimdiye kadar gezdiğin ve sevdiğin yerlere götürebilirsin beni. Tabii sende istersen.
- Yok, hayır benim için sorun olmaz da benim sevdiğim yerleri siz sevmeyebilirsiniz.
- Olurmu öyle şey kızım.
''Kızım'' kelimesi beni benden alıyor. Bu kelimeyi kaç aydır babamdan duymuyorum. Annemden de ilk defa duyuyorum. Evet, o benim annem ama benim için yayla Beyza teyze gibi geliyor. Benim hiç annem olmadı ki. Ben anneme hiç sarılmadım ki. Anneme sarılmak istiyorum.
Ayy ben buldum. Lunaparka gitmeliyiz. Bu fikirler neden hep benden çıkıyor ? Neyse.
-Beyza teyze, fuara gitmemizi ister misin? Hem biraz eğleniriz.
-Sen nasıl istersen hayatım.
Beyza teyzeyle birlikte fuara geçtik. Birlikte zaman geçirmeye başlamıştık. Daha sonra da bir şeyler yapabileceğimizden bahsetti. Sürekli sevdiğim ve ilgi duyduklarımı öğrenmeye çalıştı. Ben sürekli Beyza teyzeyi inceledim. İkimizin benzeyip benzemediğine dikkat ettim.
Hala inanmıyorum. Öldüğü söylenen annemi ilk defa görüyorum. Daha önemlisi yanımda. Bu duruma sevinsem mi üzülsem mi anlamıyorum. Babama gelince babamı bu olaydan sonra hiç aramadım. Yarı yıl tatilde beni görmeye geldiğinde bu konuyu hep birlikte konuşmamızın daha iyi olacağını düşünüyorum. Sanırım Beyza teyze ve babam bana bu durumu açıklayabilirler.
Her şey bir yana gerçekten de ben annemi buldum ve ona hiç anne diyip sarılamadım. Biz benziyoruz. Çınar amca da annem olduğunu onayladı. Ama yine de DNA testi şart.
Eve döndükten sonra Çınar amca ile DNA testi olayını konuştuk. Yarın hemen hastaneye gidicez. Beyza teyze, Tufan, Çınar amca ve ben.
Beyza teyze bu gece evine döndü. Çınar amca ve Sena teyze de erken uyudu. Tufan'la artık kısa bir süre de olsa yalnız kaldık. Saatlerce konuştuk. Meğer sadece 1 hafta Tyfan'a vakit ayırmadığım için ne de çok konuşacak şeyler birikmiş. Gece de sarılırken sinema odasında uyuya kalmışız.
Sabah Sena teyze bizi uyandırdığında Tufan'la hemen odalarımızda geçip hazırlandık. Çınar amca'yı beklemek için kahvaltı masasında beklemeye başladık. Beyza teyzeyle hastanede buluşucaz. Bu kadın benim annem ben buna inanıyorum. Çınar amca da annem olduğuna garanti veriyor ama ben yine de bilimde kanıtlanmasını istiyorum.
Çınar amca da kahvaltısını yaptıktan sonra birlikte hastaneye gittik. Beyza teyzeyle buluşup kan verdik.
Belli bir zamandan sonra test sonuçlarını almaya gidiyorduk. Sonucu biliyordum ama yine de oldukça heyecanlıydım.
Testin sonucu çıktı. Büyük bir heyecanla sayfaya bakıyordum. Evet annem!!!!!!!!!
-Anne!
-Neee
-Sen benim annemsin, seni seviyorum, itki geldin anne.
Anneme sarıldım. Artık annem olduğuna kendimi inandırmıştım ve buna alışmaya başladım. Bir insanın annesinin yanında olması kadar mükemmel bir duygu yaşamadım ben.
Tufan sürekli yanımda olmaya çalışıyor. Hayatımda sadece bir kaç ayda bu kadar değişiklik olacağını asla tahmin edemezdim. Herşey çok iyi gidiyor. Sadece babam yok. Babamı çok özledim. Çiğdem kadar iyi bir dostum olmamıştı bu zamana kadar. Zaten hayatımın 16 yılını kitaplarla dostluk ederek geçirmiştim. Ama artık herşey değişti. İzmir'e taşınacağımı daha önceden asla düşünemezdim. Tufan gibi bir sevgili sadece hayallerindeki sevgiliydi. Annenin geleceğini zaten umut bile etmiyorum. Ölen bir insanın daha sonra hayatıma girmesine asla inanmazdım. Sanırım asla, asla demeyeceksin.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜKSEK SADAKAT
Teen FictionMutluluk her insanın tek hayalidir. İnsan hayalleriyle yüzleşebilir, sonsuza kadar hem de. Ama korkularıyla yüzleşemez. Bunun için özgüven gerekir. Herkesin aksine korkularımla yüzleşmeyi, hayallerimden kaçmayı tercih ettim. Umarım yolculuğumu beğen...