2.BÖLÜM "Hayal kırıklıkları"

121 11 0
                                    

Gerçekten büyülenmiştim. Bay süperman tam bir manken gibiydi. Boyu bende 15-20 cm uzun gibiydi. Saçları alnına doğru geliyordu simsiyah ve düzdü. Cildi bembeyaz ve porselen gibiydi. Tam bir karamelek gibiydi. Hareket etmese heykel sanabilirdim. Kimdi bu gizemli?

Ona uzun uzun bakarken

Bay superman: İyi misin?

O an kendime gelerek

-Ah evet iyiyim. Gerçektem

n çok teşekkür ederim. Size borcumu geri nasıl ödeyebilirim?

Bay superman: Şuan çok meşgulüm ama belki başka birgün bana kahve ısmarlayabilirsin.

Konuşurken sol yanağında hafif bir gamze oluşuyordu. Bu çok çekiciydi.

-Ah süper olur :) Peki size geri nasıl ulaşabilirim?

Siyah ceketinin yan cebinden telefonunu çıkardı ve ekrana baktı bir süre

-Bana telefonunu ver

Telefonumu uzattım. Sonra numarasını telefonuma kaydetti ve geri verdi.

-Herşey için tekrar teşekkür ederim :)

Bay süperman: Önemli değil :) :)

(Ah yine yaptı o gülüşü. Hafif çarpık ve yüzüne yayılan bir gülüşü vardı. Bu çok harikaa)

Bay süperman:Ah neyse benim acelem vardı. Seni hemen bir taksiye bindirelim

-Hiç gerek yok ben kendim binebilirim.

Bay süperman: Bu saatte böyle güzel bir kızın peşine sadece 1 kişinin takılacağını sanmıyorum :D

Çok utanmıştım bir yandanda utanmıştım. Ne diyeceğimi bilemedim ve öylece sustum.

Az sonra Bay süperman telefonuyla bir taksi durağını aradı ve taksi çağırdı.

Telefonla konuşurken gözü yolda takılı kaldı.

Nereye baktığını kestirmeye çalışırken

Bay süperman: Aissh kahretsin beni buldular.

-???

Bay süperman:Benim şimdi gitmem lazım sonra görüşürüz.

-Ah bir dakika bekle daha adı-

Lafımı tamamlayamadan, koşar adımlarla Siyah jipine bindi. Ve hızla uzaklaştı.

-Ah numarasını bile biliyordum ama adını bilmiyordum. Ahh ne oldu ki acaba ne gördüde kaçtı?

Kafamda binlerce hikaye yazarken taksi geldi ve otelemi gittim.

Odama girer girmez sıcak bir duş aldım ve yatağıma uzandım.

Daha gelir gelmez şu başıma gelenlere bak. Ama anladım burasıda Türkiye gibi geceleri tehlikeli. Bundan sonra geceleri tek başıma dışarı çıkmamalıyım.

Mutfağa gidip mini buzdolabımdan soğuk bir kahve aldım. Ve balkondaki sandalyeye oturup ayaklarımı uzattım.

Ne belaydı ama. Allahtan başıma birşey gelmedi. Hepsi o...

Ah daha adını bile bilmiyordum

Aa dur bir dakika acaba numarasını telefonuma nasıl kaydetti. Hemen telefonumu aldım elime ve son işlemlere baktım

Aha buldum. Sung Jun

Sung Jun muymuş ismi. Vay be.

O değilde neden aceleyle gitti acaba? Kimler onu buldu ki? Neden kaçıyordu? Acaba bir suçlu yada rehine miydi? Ama hiç öyle birine benzemiyordu?

İmagine Brezee / Hayal EsintisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin