~ Destiny ~(ASKIDA)

5.Bölüm

Dumanyavru sonunda diye iç geçirip annesinin yanında yatarak inin girişine baktı. Bütün gece ayakta kalmış ve annesi ve kardeşleri uyuyana kadar uyumuş taklidi yapmak zorunda kalmıştı. Ki bu çok zordu çünkü çok uykusu vardı. Ama bunların hepsine değdi diye düşündü çünkü sonunda gün doğumu olmuştu. Alevyavruyla anlaştıkları zaman yani. Tek gözünü açıp etrafa baktı. Annesi ve kardeşleri birbirlerine (ve ona) sokulmuş uyuyorlardı . Meşeyavru (yani o ve kardeşleri hariç doğumdan kurtulan tek yavru) annesinin yanında yatmış uyuyordu. Ya da o öyle sanmıştı. Kalkıp mağaranın girişine yürümeye başladığı anda... " Nereye?" Dumanyavru irkilip kabararak arkasını döndü. "Ah! Hahaha merhaba Meşeyavruuuu... naber?" Dedi gözlerini bir mağaranın sağında bir solunda gezdirerek. Meşeyavru ise 'gerçekten mi' diyen bir ifadeyle ona bakıyordu. Kaçış yok diye düşündü Dumanyavru " Birini görmeye gidiyorum tamam mı!" dedi başında iç geçirerek." Tam olarak-" " Kimseye söylememen için ne yapabilirim" diye tısladı Dumanyavru. Meşeyavrunun suratında kötücül bir gülücük belirdi. "Şey bir kuş bana erken çırak olacağını söyledi ve de bir kehanetin parçası olduğunu.... eğer bir kehanetin parçasıysan liderle çok görüşeceksin." Dumanyavru donup kaldı. "Sen... sen bunları... ne istiyorsun" Meşeyavru yüzünden gülümsememesi eksilmeden "Ben lider olmak istiyorum"dedi "Lider?" "Evet lider bu yüzden-" " Sen Buzyıldız'a bişey yapmamı mı istiyorsun!" Dedi Dumanyavru yüzünde iğrenmiş bir ifadeyle. " Hayır şapşal, ben senden olan herşeyi bana anlatmanı istiyorum böylece herşeyi çoktan bilerek liderin gözüne girebileceğim." Dedi Meşeyavru sanki bu dünyanın en bariz gerçeğiymiş gibi gözlerini devirerek. "Ha. Ve yapmazsam" Dedi Dumanyavru meydan okur gibi çokbilmiş bir tavırla. "Senin şu gizli kişiyle görüşmelerin sır olarak kalmaz tabi" Veeee işte o çokbilmiş hava gitti bile. "İyi peki şimdi gidebilir miyim?" "Git hadi" Dedi Meşeyavru sanki yavrusuna diğer yavrularla oynamaya izin vermiş bir anne gibi davranarak (sesini de birkaç oktav incelterek) Dumanyavru gözünü devirip ona arkasını dönüp gitmekle cevap verdi bu abartılı hareketlere. Kampın ( yeni keşfettiği ve gözetmenin göremediği ) duvarındaki küçük delikten çıktı ve çıktığı anda iki ayaklılar kovalıyor gibi koşmaya başladı.Ağaçların arasından ve çalılıklara saklanarak devriyenin yanından geçti. Sonunda Irmağı görünce derin bir nefes aldı. Ve ırmağın kenarına gitti. Onu gören Alevyavru hemen ayaklandın ve ona sırıtı. Teknik olarak yanlış birşey yapmıyorlardı. Çünkü Dumanyavru Irmağın Kar kabilesinin tarafında kalan kısmında, Alevyavru ise Göl kabilesinin kısmındaydı.
"Hey! Sonunda geldin! Geç kaldın ne oldu?" Dedi Alevyavru. Dumanyavru bir anda gerildi. Ona gerçeği söylemek istemiyordu. "Kardeşim uyandı da" dedi ve kızıl kedinin bu yalanı yutmasını umdu. "Ah tamam! Annen seni aldı yani ha?" Dedi Alevyavru bilmiş bir ifadeyle. Dumanyavru kızardı "E-Evet, evet aldı" Alevyavru sıcak bir gülümseme ile karşılık verdi buna. "Ne olduğuna inanamayacaksın" dedi Dumanyavru gözlerini kocaman açarak. "Ne?" dedi çok meraklı bir Alevyavru. Ve de sonra ki zamanlarını Dumanyavru'nun başından geçenler hakkında konuşmakla geçirdiler. "Bu Harika!" Dedi Alevyavru " Bende yakında çırak olacağım, toplantılarda görüşebiliriz" "Evet" dedi Dumanyavru bir gülücükle. "Artık gitmen gerek görüşürüz Dumanyavru" "Görüşürüz..." Alevyavru arkasına dönüp son kez sırıtı ve koşmaya başladı. Dumanyavru ise orada oturmaya biraz daha devam etti. Ve bir anda....... yıldızlar göz kamaştıran bir şekilde parlamaya başladı. Sonunda ışıklar biraz azalınca Dumanyavru kafasını kaldırdı ve.......

".........R-Renkliyıldız!?"

Öhm hehe hiç üzgün değilim.
Beklettiğim için üzgünüm ama aile içi sorunlarla uğraşıyorum <3
Ama artık her cuma yüklemeye başlıyorum (önümüzdeki cuma yeni bölüm ;) )
Bye!
~Honey 🍯