Merhaba ben Kar kabilesinden Dumanyavru aslında kabiledeki diğer kedilerden ya da abilerimden pek farklı olduğum söylenemez ama beni diğerlerinden ayıran şeyim
Gözlerim...
"Anne Dumanyavru gözlerini ne zaman açacak,ben ve donyavru çoktan açtık" Dumanyavru bu konuşmaları her gün yaklaşık 5 hatta bazen 8 kere duyuyordu.Artık bu onu sıkmaya başlamıştı ve annesi her zaman aynı cevabı veriyordu. "Zamanı gelince,sabırlı ol köstebekyavru" Evet zamanı gelince, kardeşleri niye onu zorluyordu , böyle gayet rahatı. Bütün kabile,annesi,babası, kardeşleri ,herkes onu seviyordu. Aslında bunun yaklaşık 2 yıldan beri doğumdan bu zamana kadar kurtulan tek kız yavru olduğu için olduğunu biliyordu ama yine de bu kendini iyi hissetmesine yol açıyordu. Sonra ne kadar soğuk olduğunu fark etti ve annesine kıvrılıp uykuya daldı...
•~1 gün sonra~• Dumanyavru burnunu sıcak bir dil yalayınca yerinden sıçradı "Aayy!!........Iyyyy!! Bunu kim yaptıysa hemen kaçsın yoksa karga yemi olacak!"Dumanyavru kulaklarını bir o tarafa bir bu tarafa çevirip bir ses duymaya çalıştı. Sonra birden yanından yüksek sesle gülme sesleri gelmeye başladı. "Hahahaha!! Ay ,Dumanyavru o yüzünü görecektin!! Çok komiktin!" Tabiki Köstebekyavru... Dumanyavru gözlerini birden açtı ve bu yaptığı şey karşısında kendi bile şaşkına döndü. Her şey çok güzeldi, hafif karanlık gri taştan bir mağaranın içindeydi yerde yosun ve çeşitli otlardan yapılma yataklar vardı. Önünde Köstebekyavru ,gözleri kocaman açılmış ona bakıyordu, kardeşi koyu gri renkliydi, tek ön ve tek arka ayağı açık griydi aynı zamanda kuyruğunda yine açık gri çizgileri vardı. Sırtı, yanakları ve kuyruğunun ucu ise beyazdı. Koyu yeşil gözleri ise dolunay kadar çok açılmış ona bakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gö...gö...gözlerin......" diye kekeledi Köstebekyavru. Ne oluyordu ona öyle böyle, evet onun gözlerini açmasını istediği beliydi ama bu kadar tepki vermesi de biraz fazlaydı." Gözlerimde ne var , niye bu kadar şaşırdın" diye sordu Dumanyavru. Artık kendisi de paniklemeye başlıyordu , Ne olabilirdi ki?! "Gö...gözlerin onlar.. onlar" "Gözlerine ne olmuş Köstebekyav.. AAAAH!!Yıldız kabilesi bize yardım et!"diye bağırdı birden içeri giren annesi. Artık Dumanyavru tamamen korkudan ölecekti ve ağlamaya başlamıştı. Ne olabilirdi, NE OLABİLİRDİ, NE OLABİLİRDİ!! Böyle olacağını bilseydi gözlerini hiç açmazdı. Annesi birden kızının çok korktluğunu anladı ve hemen sakinleşmeye çalıştı. "Ah hayır hayır lütfen ağlama gözlerinde hiçbir sorun yok sadece... biraz farklılar" "Fa.. farklı mı?" Diye sordu Dumanyavru annesinin rahatlatma çabaları işe yarıyordu. " Evet, en iyisi sen kendin gör." Dedi annesi ve onu bir kaç adım ötedeki su birikintisine götürdü. Dumanyavru suda ki yansımasına bakakaldı.
Bir gözü mavi bir gözü ise yeşildi...
Evet umarım bu bölümü beğenmişsinizdir. Uzun bekleme yüzünden çok üzgünüm, bir dahaki bölümü kısa zamanda yazmaya çalışacağım. Ve iki gözünün farklı olmasını bu kadar korkuyla karşılamalarının sebebi daha önce böyle bir şey görmemeleri. Yeni şeyler her zaman korkutur. Her neyse,
