TIME

5:END

Lumipas ang panahon at ngayon at isang Buwan nalang any natitira at manganganak na so Jeonghan.

"Han where are you?"

Tawag ni seungcheol sa kanyang asawa, habang palapit kasi ng palapit ang kabuwanan ni Jeonghan ay pabata ng pabata ang isip nya.

"Huli ka!"

Sigaw ni Seungcheok ng makita nya ang asawa nyang nagtatago sa ilalim ng Lamesa, tumawa naman si jeonghan ng parang bata at lumabas sa mesa.

"Nahuli na kita han kaya stop na tayo sa paglalaro"

Wika ni seungcheol but jeonghan pouted his lips a sign that he's not agreeing about what seungcheol had just said.

"Han.."

"One round please~~"

"Haays.. Oo na"

"Yeey!"

Jeonghan immediately ran upstairs to hide, seungcheol just laughed at his husban--I mean wife /ayiee/ because of it's childishness.

Aakyat na sana sa taas si seungcheol ngunit may nag doorbell kaya hindi muna sya umakyat, habang papalapit sa pinto ay kinakabahan sya, lumalakas ang tibok ng puso nya dahil dito hindi nya alam kung sumobra lang sya sa pag inom ng kape kanina o sadyang may malas na darating.

"Hi babe!"

Bati ng isang babae kay seungcheol nanliit ang mga mata ni Seungcheol dahil sa babaeng nasa harap nya.

"Uhm Who are you?"

"What? Sa kabila ng sarap na ibinigay ko sayo nakalimutan mo agad ako?!? Mygosh!!"

Maarteng wika ng babae kaya inirapan ito ni Seungcheol at isasara nya na sana ang pinto ngunit hinarangan ito ng babae.

"Wait! Babe naman hindi mo ba talaga ako maalala?"

"Babe? Mukha ba akong baboy? Tsaka sa pagkakaakala ko wala namang nagbigay sakin ng sarap maliban sa isa"

"Kaya nga! At ako ang isang yun, babe"

"Sorry pero hindi ikaw yun, nasa taas kasi sya"

Napa-gasp naman ang babae sa
pag-aakalang nasa langit na ang taong yun, inutil! Bobo! Stupida, hindi marunong umintindi.

"What i mean is nasa loob sya ng bahay sa taas, okay?! Kaya please lang tigilan mo na ako hindi kita kilala okey"

"Ang shaket mo namang magsalita babe! And what? Pinagpalit mo agad ako? Grabe ka~"

"Tangina! Don't me walang tayo"

"I don't you naman eh"

Napipikon na si Seungcheol at nais nya na talagang pag-sarahan ng pintuan ang babaeng ito tiningnan nya ang paa ng babae nasa Door step parin ito kaya napangisi naman si Seungcheol.

"Aray! ouch! Mah pit! Mah pit!"

Napilitan ang babaeng alisin ang paa nya sa Door step dahil sa inipit ito ni seungcheol ng pinto sa pamamagitan ng pagsara nya dito.

Ngiting ngiti si Seungcheol na pumunta sa taas at doon nya nakita si Jeonghan na nakatulog na sa kama nila, napangiti nalang si Seungcheol dahil sa nakikita nyang view, linagyan nya ng kumot ang kanyang asawa at tinabihan ito sa pagtulog.

Ipipikit na sana ni Seungcheol ang kaniyang mga mata ng biglang magsalita si Jeonghan.

"Sino yun?"

"Huh?"

"Sabi ko sino yun? Bakit sya pumunta dito?"

"E-Ewan ko nga rin eh nakalimutan ko na kung sino yun, sa dami ba naman nilang naikama ko noon..."

"Ayan kasi kung sino sino lang yung pinapatulan kahit payaso ikinama pa"

"Haha Sorry naman... Sadyang gago lang ako noon"

Humarap si jeonghan sa asawa nya at niyakap ito.

"Pagkatapos ko bang manganak babalik ka ba ulit sa dati?"

"Ha?"

"Magpapakagago ka ba ulit?"

"Syempre hindi! Naging gago lang ako noon kasi akala ko bawal magkaroon ng anak ang same gender at sobrang nalungkot ako dun"

"Ganon ba yun?"

"Oo naman!"

"I love you"

"I love you too"

And with that word the story is finished and their book was closed, that is their destiny, they were destined for each other, it's their fate to be together and it's their choice to love each other.

                              -END-