GİRİŞ

21 3 2
                                    

Kırlangıç Mahallesi sakinleri daha uyanmamışken, onu görebilirdiniz. Her sabah erkenden kalkar, işini büyük bir aşkla yapar ve ardından akşam olunca da evine giderdi. Onu o yapan, işine gönülden bağlı olmasıydı. Her daim mutluydu Kamuran.

"Günaydın," dedi mahallenin ozanı Server.

"Günaydın, Server," dedi Kamuran büyük mutlulukla yerleri süpürürken.

"Nasılsın bugün," diye sordu Server fakat sorduğuna pişman oldu. Çünkü cevabı biliyordu. Kamuran, hiçbir zaman üzgün ya da kötü hissetmezdi. Hep mutluydu o. Onu diğerlerinden farklı yapan da buydu.

"İyiyim. Sen nasılsın, Server?"

"İyiyim, nasıl olayım," dedi Server ve gülümsedi.

"Allah iyilik versin."

"Âmin hepimize inşallah."

"Server abi," dedi Kamuran. "Senin yazma işleri nasıl gidiyor?"

"Güzel gidiyor be Kamuran. Ama şu sıralar baya boşladım."

"Ben senin kadar güzel yazsam abi, her gün durmadan yazardım."

"Öyle olmuyor be Kamuran. Bir süre sonra kafa sulanıyor."

"Sende haklısın."

ArdındanDedikoducu Nazmiye geldi. "Selam beyler."

"Merhaba Nazmiye," dedi Server. "Ama üzgünüz ki burada sana vereceğimiz bir gıybet yok, maalesef."

Kamuran kıs kıs güldü.

Nazmiye bozulmuş olmalı ki, bir Server'e bir Kamuran'a bakıyordu. Sonra omuz silkti ve gitti.

"Enteresan," dedi Server.

"Bence de öyle."

"Neyse," dedi Server. "Ben seni tutmayayım, Kamuran. Sana kolay gelsin."

Birbirlerini uğurladılar. Ardından Kamuran tekrar işinin başına döndü. Büyük bir mutlulukla yapıyordu işini. Ve öyle olacaktı.

Bir Başkadır Sonbaharda AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin