Stole my heart ~ One direction :)
‘Hayley Rose Wickrad, als je binnen één minuut niet beneden staat ben je al gestraft op je eerste schooldag!’ Riep mijn moeder die duidelijk meer stres had dan ik. Ik haat de eerste schooldagen, meestal kent iedereen elkaar al. Ik ken daar natuurlijk niemand en heb ook niet de interesses in iemand te leren kennen. Mijn vader verhuist toch om de 3 maanden voor zijn werk, waardoor we geen vaste plaats hebben. De eerste jaren maakte ik nog vrienden, die ik telkens moest achterlaten. In het 3e middelbaar had ik zelfs een vriendje, al duurde dat niet langer dan 3 maand. Na een paar jaar in dezelfde routine te hebben geleefd gaf ik het op en gaf mijn volledige concentratie aan school. Je kunt geen reputatie op school opbouwen omdat iedereen toch weet dat je weg gaat. ‘Hayley!’ Riep mijn moeder, deze keer veel te luid. Ik schrok op en zag haar voor mijn kamer staan. Ze keek me boos aan maar glimlachte toen ik uit bed kwam geslenterd. Snel nam ik een zwarte skinny en een T-shirt van Green Day. Tevreden zette ik mijn mutsje op en sloeg de make-up tas over. Na mijn korte ochtend routine liep ik naar beneden. Mijn moeder had een paar pannenkoeken gebakken maar ik had geen honger en besloot het ontbijt over te slaan. ‘Wat doe je?’ Vroeg ze bezorgt en lichtjes geïrriteerd, wanneer ik mijn boekentas en jas pak. ‘Ik heb geen honger en als ik dat krijg neem ik wel iets onderweg.’ Zei ik gevolgd door een overdreven glimlach. Ze rolde met haar ogen en liet me doen. Gemeen, vertel me het niet, maar ze moeten niet verwachten dat ik vriendelijk tegen hen ga doen. Dit hebben ze zelf veroorzaakt. Tevreden liep ik de straat over richting stad. Sydney, was de bestemming die mij vader voor de komende 3 maanden had gekozen. Mijn blond haar hing enorm in de weg, waardoor ik het snel op een dot draaide. Eenmaal in Sydney nam ik een stop bij de Starbucks. Ik bestelde een blended chocolate Crème en besloot het onderweg op te drinken. Na het afrekenen checkte ik mijn gsm die zoals gewoonlijk geen nieuwe meldingen had. Mijn Crème werd uit mijn handen gerukt door een harde duw. Geschrokken keek ik op en zag hoe mijn Crème de grond raakte en open smashte. De jongen schrok en keek met grote ogen naar het gevallen bekertje. Ik zuchtte en liet het gewoon liggen terwijl ik naar buiten liep. ‘Hé, wacht!’ Riep de grote jongen. Ik draaide me om en staarde hem subtiel aan. Hij was groot, bruinzwart haar en zag er Aziatisch uit. ‘Neen dankje.’ Haalde ik mezelf uit gedachten. Hij lachte en trok zijn schouders op nadat hij terug naar binnen liep. IK herpakte me en zette de koers verder naar school.
De school was groot en ondertussen al een heel trimester bezig. Het kerst examen is juist gepasseerd dus moet ik die nog gaan inhalen. Nadat ik even bekomen ben van het wandelen en tot de conclusie ben gekomen dat ik morgen beter met de fiets kom, besloot ik mijn kluisje te gaan zoeken. De gangen leken veel groter dan Londen, al was alles hier beter georganiseerd. Mijn kluisje bevond zich op het einde van de gang en was iets groter dan de anderen. ‘Lucky me.’ Zei ik luidop terwijl ik glimlachte. Mijn boeken paste er niet allemaal in, dus nam ik er een paar mee in mijn rugzak. ‘Als je geen plaats meer hebt mag je mijn kluisje gebruiken hoor.’ Ik draaide me om en keek in de ogen van een kleiner meisje, met bruin lang haar en groene ogen. IK glimlachte vriendelijk naar haar maar schudde mijn hoofd. ‘Neen, dankje ik red me wel.’ Ik sloeg mijn kluisje dicht en liep naar mijn klaslokaal dat aangeduid stond. ‘Maar het is geen probleem wees gerust. Ik kan een pa-‘ Ik liet haar stoppen door me om te draaien en haar een boze blik te sturen. ‘Bekkie, laat haar met rust niemand mag jou.’ Zei een stem achter me. Ik keek om en zag letterlijk een kopie van de mean girls staan. Ookal deden ze een poging mij te verdedigen, staarde ik hen geïrriteerd. Al wou ik vrienden maken, zou het nooit één van hen zijn. ‘Ik heb jou ook niks gevraagd.’ Zei ik kalm en liep verder maar werd tegengehouden door de middelste blonde. ‘Ik zou, als je een reputatie wilt, me niet te vaak tegenspreken.’ Siste ze. Ik rolde me mijn ogen en liep verder. De klas was bijna helemaal gevuld, dus besloot ik op een plaats vanachter te zitten waar er nog veel vrij waren. Na een paar minuten kwam er een bende jongens het lokaal binnen gelopen. Ik herkende de bruinharige jongen, die me omver had gestoten in de Starbucks. De grootste van de 5 had zijn haar gekleurd in het paars. Zijn blik schoot naar mij en glimlachte té vriendelijk. Snel dook ik terug in mijn boeken hopend dat hij me met rust zou laten maar dat gebeurde waarschijnlijk niet. ‘Dus, jij hebt mijn plaats gekaapt hé? Daar moet je dan wel voor betalen, dit is niet gratis hoor.’ Zei de paarse jongen die over mijn bank kwam geleund. De andere jongens grinnikte behalve de bruinzwart harige. ‘Michael laat haar.’ Michael, blijkbaar, hief zijn wenkbrauwen op en keek de jongen met een grijns aan. ‘Ken je haar Calum? Zonder ons voor te stellen.’ Wow, al twee namen zonder nog maar één woord gezegd te hebben. Calum rolde met zijn ogen en zette zich neer. ‘Dus, hoeveel wil je ervoor geven.’ Fluisterde hij iets te dicht. Ik walgde van zijn manier. Nog voor ik losbarstte stond ik op en liep naar voor, daar ging ik zitten naast een jongen met blond haar die verzonken zat te lezen in een boek. 'Hey.' Zei hij toen hij merkte dat ik naast hem ben komen zitten. Ik negeerde hem en zijn blauwe ogen stonden op gekwetst. 'He, Luckey Luck! Niet proberen te flirten, ze valt niet op zwijnen.' Riep Michael naar hem. Ik gaf Michael een dodelijke blik, en ik zweer moest mijn blik kunnen doden, was hij nu dood. Luke keek naar beneden en ik dacht dat ik een traan zag vallen. 'Laat je niet doen.' Zei ik tegen hem. Hij keek niet op of gaf niet eens een teken dat hij luisterde, dat heb ik wel verdient.
Hi, dankje voor het lezen !!!!! Ik beloof veel te posten, plz vote comment :)
JE LEEST
My A+ boy// Ft. 5sos
FanfictionHayley haar vader heeft een speciale baan, waardoor ze elke 3 maand verhuizen. Deze 3 maanden word het Sydney. Hayley heeft het vrienden maken, opgegeven en focust zich op school. Allen zijn deze 3 maanden iets meer ingewikkelder dan vooraf. Luke wo...