My A+ boy// Ft. 5sos

Hoofdstuk 8

P.o.v Hayley

 Ik had totaal geen zin om naar school te gaan maar het moest natuurlijk. Zoals gewoonlijk was niemand meer thuis dus besloot ik iets onderweg te halen. Ik had mijn gedachten gelaten bij het idee dat Luke waarschijnlijk gewoon ruzie had of Michael de grapjas wou uithangen. Verder had ik niks gehoord dus waarschijnlijk zal er niet echt iets heel ergs gebeurt zijn. Het was koud buiten maar dat weerhield me niet om mijn lieveling ’s Nirvana top aan te doen. Mijn ogen schoten naar een zwarte Range Rover die aan de andere kant van de straat geparkeerd stond. Mijn hart ging harder kloppen toen ik Michael in de auto zag. Geweldig! Boos liep ik naar hem toe en hij lachte schijnheilig. ‘Hey, loveley.’ Ik trok mijn wenkbrauwen op en stak mijn ‘mooiste’ vinger op. Hij grinnikte en klopte op de zetel naast hem. Ik rolde met mijn ogen maar gaf toen, ik moest weten wat er gebeurde. ‘Jou en Luke.’ Zei ik kort. Hij keek me boos aan en ik schrok. ‘Wat zoek je nog in die eikel, hij heeft een vriendin en een dood kind!’ Zei hij geïrriteerd. Alsof Luke een soort vuile, besmettelijke ziekte was. ‘Je kunt je beter focussen op goede mensen en plezier maken.’ Hij wachten even, ik zei niks aangezien ik zag dat hij nog niet uitgesproken was. ‘Zoals met mij naar de film gaan vanavond.’ ‘Huiswerk’ Antwoorde ik snel maar herpakte me. Michael mag misschien niet dé goede jongen zijn maar hij weet wel hoe je plezier maakt en ik moet echt wel af van mijn gedachten. De gedachte van mij en Luke kussend schoot door me heen en ik rilde helemaal. Wat bedoeld hij met goede jongens? Alsof hij weet waarover hij spreekt.

‘Zo diep in gedachten.’ Lachte Michael. Ik had nu pas door dat we al op weg waren. ‘Waar gaan we heen?’ Vroeg ik bezorgt. Het antwoord was simpel: School, toch was dit niet de weg. Michael lachte maar keek me dan aan. ‘Mijn appartementje, tenzij je liever naar school wilt waar Luke je weer kan inpalmen?' Ik knikte, één dagje is toch niet zo erg? Michael legde zijn hand op mijn been waardoor ik verstijfde. Hij glimlacht en kneep zachtjes wat me gerust stelde, en ik ontspande terug. We stoppen voor een groot gebouw. 'Calum is er ook.' Glimlachte Michael toen we uitstapten. Ik had nu pas door hoe hard ik me als een slet had gedragen. Michael mocht zonder protest zijn hand op mijn been leggen, Calum en ik hebben soort van gekust. Luke en ik hebben duidelijk gekust. Deze drie maanden zouden nog eens anders kunnen uitdraaien dan verwacht. We liepen een gang in en stopten aan de lift. 'Wat was er met Luke?' Drong ik terug aan eenmaal we in de lift stonden. Hij grinnikten en deed alsof het een grap was maar dat was het niet ik meende het. 'Michael!' Riep ik iets luider. Hij negeerde me nog steeds en liep zijn appartement binnen.

POV Luke

 Ik stond al een kwartier aan de poort. Geen Hayley te bekennen. Een pijnscheut schoot door mijn hoofd en ik greep automatisch naar mijn blauw oog. Ik snap niet wat Michael zijn probleem was, die psychopaat kon niet tegen een beetje concurrentie was te merken. 'Luke!' Aleisha kwam naar me toe gelopen met Ash achter zich aan. Ik dook weg in mijn kap maar was te laat. Ze keek me met tranen aan. Ik heb geen idee of dat van afschuw was, aangezien mijn gebroken neus en blauwe oog of medelijden. Waarschijnlijk van beiden. 'Heeft Michael dit gedaan?' Vroeg Ashton woedend. Ik knikte en liet mijn hoofd zakken. 'Zat mijn broer ertussen!' Riep Aleisha woedend. Ik schudde mijn hoofd en herinnerde dat Calum me eigenlijk niks had aangedaan, maar ook niet geholpen. De bel ging en ik bleef staren naar de straat. Geen Hayley.

*Flashback gisteren avond*

 Een pijnscheut schoot door me heen wanneer Michael me een gemikte klap gaf op mijn oog. 'Dus jij vind Hayley leuk is het niet?' Vroeg Michael met een grinnik. Ik schudde aanhoudend mijn hoofd, al wist ik dat ik loog. 'Kom op Hemmings, we zijn niet dom gast!' Riep hij tegen mijn oor waardoor het begon te suizen. 'Luister ventje, jij kreeg Aleisha, nu is het mijn beurt iets van jou te nemen!' Riep hij boos. Ik schoot op en keek hem boos aan. Wat bedoelde hij met  'van jou?'. Alsof Hayley van mij was. 'Luister Michael, ten eerste heeft Aleisha daar ze-' Hij liet me niet eens meer uitspreken. Met een klap belande zijn vuist op mijn neus. Ik werd duizelig en wist maar al te goed dat deze neus gebroken was. 'Michael doe rustig.' Moeide Calum zich. 'Hayley is niet van mij omdat jij zo een eikel was alles te liegen over Aleisha!' 'Ik loog niet!' Verdedigde hij zichzelf. Ik moest lachen om het idee dat hij zichzelf van alles had wijsgemaakt. 'Je mag doen wat je wilt maar laat Hayley hier buiten!' Riep ik met tranen in mijn ogen. Dit was natuurlijk kinderachtig maar ik meende het. Dit meisje woont hier juist en heeft al zoveel problemen. Ik voelde me schuldig wetend dat ik haar hierin had geholpen, maar ik had gewaarschuwd toch. 'Als je Hayley zo graag wilt voor je zelf zal je eerst Calum moeten dumpen!' Riep ik boos. Ik wist dat het niet eerlijk was tegenover hem, verraden dat hij bijna Hayley had gekust maar ik moest me hieruit redden. Michael lachte maar sprak er niet verder over. 'Dat gaat jou niet helpen Hemmings, ik zal jou verdriet doen op de manier dat jij dat bij mijn had gedaan.' Zei hij nu, eng en dreigend op één toon. 'Hoe? Door een kind te krijgen!' Lachte ik maar Michael zijn blik stond serieus toen hij de kamer uitliep.

*--*-*-*-*-*

hi, sorry dat het zo lang geleden is maar vanaf binnenkort zal ik langere hoofdstukken uploaden want de inspiratie bruist (is dat een zin) Nou ja, THX voor het lezen LOVE You !!!!! vergeet niet te stemmen en comments na te laten.