Reverse Falls

Geri Dönüş

Gözlerimi açtım. Büyük bir odanın içindeydim yatakta uzanıyordum burası başka boyuttaki odamdı. Bir anda yataktan dogruldum sanki aklıma veriler yükleniyordu  koşarak yataktan çıktım yatağimın üstünde 2. Günluk duruyordu büyük bir odada yalnızdım üstümde pjamalarım vardı böyle dışarıya çıkamazdım kocaman kıyafet dolabımın önüne geldim kapağını açtım benim tarzımda pek kıyafet yoktu bu yüzden elime ne gelirse alıp giydim. Şu an üstümde lila rengi bir tişört altımda da siyah bir pantalon vardı kapıda asılı olan mor ceketi aldım yatağa uzanıp 2. Günlüğu aldıktan sonra odadan dişarıya çıktım. Bu boyutta gerçekten zengindik koşarak aşağıya indim hizmetçiler kahvaltıyı hazırlıyorlardı sonra bu evi tanıdım bu ev Dipper ile mabel'ın eviydi demek bu boyutta onların hayatını ben yaşıyordum bu demek oluyor ki Dipper ile mabel da esrarengiz kulübede benim hayatımı yaşıyorlardı. Aşağı indikten sonra salona girdim, babam gazetesini okuyordu annem ise el aynası ile makyajını tazeliyordu demek ki bu boyutta annem ile babam ayrılmamışlardı bu beni mutlu etmişti kollarımı açıp hızla onlara doğru ilerliyordum ama durdum bu boyut farklıydı onlar 14 yıl yaşadım ailem değildiler. Annem ve babam beni görünce şaşkıncana bana bakıyorlardı sonra beni umursamayıp yemek masasına yöneldiler sanırım bu boyutta aile bağlarımız kopuktu bir hizmetçi yanıma gelip yemek hazır dediğinde bende yemek masasına yöneldim, yemek masası uzundu annem ve babam iki uca oturmuştu ben ise ortada bir yere oturdum hiç kimse konuşmadan yemeğini yedi. Yemek bittikten sonra zaman hızla ilerliyordu ve bill bulmadan günlükleri bulmam lazımdı yemek masasından ayrılıp büyük kapının önüne geldim hiç kimse nereye gidiyorsun diye sormamıştı bu boyuttaki pacificaya biraz üzülmüştüm bir anda araba şöförü sırtıma dokundu "bayan pacific gidiceğimiz yere kadar bırakmak benim görevim" şaşkınca şöföre bakıyordum araba kapısını açmış bekliyordu zaman kaybetmeden arabaya bindim araba şöförüde bindikten sonra nereye gideceğimizi sordu, gideceğimiz yer belliydi "esrarengiz kulübeye lütfen" araba haraket etmişti camdan dışarı bakıyordum bu boyuttaki dünyayı inceliyordum. "Bayan pacifica, geldik" söförün sesiyle düşüncelerimden kafayı kaldırdım biraz şaşkın gibiydim kafamı iki yana sallıyarak kendime geldim arabanın kapısını açıp dışarı çıktım şöför arabanın içinden bana seslendi "sizi beklememi ister misiniz bayan pacifica" arkama dönüp hayır dercesine kafamı salladım şöför arabayı çalıştırıp gitmeye başladı. Esrarengiz kulübenin kapısında bekliyordum resmen yaşadığım yere girmeye korkuyordum biraz cesaret topladıktan sonra kapıyı tıklattım. Kapı bi anda açıldı ve tam karşımda Dipper duruyordu yüzümde bir gülümseme oluşmuştu bile sevdiğim çocuktu bu başka boyutta olsakta ona bakmak içimi sevgi ile dolduruyordu. Dipper biraz şaşkın ve birazda mutlu gözüküyordu "pacifica, burda ne işin var?" Bu anda normal hayata geri dönüp beni içeri almıyacak mış mış gibi bir bakış attıktan sonra Dipper kapıdan biraz çekilip içeri gel dedi içeri girdiğimde kulübenin içi pek farklı gözükmüyordu. Bi anda dipper'a dönüp "mabel ve sana çok önemli şeyler söylemem lazım" Dipper'in şaşkınlığı daha da artmıştı kafasını tamam diye sallayıp yürümeye başladı üst kata yani öbür boyutta kaldığım odaya çıktık. Içeri girdiğimizde mabel yatakta bi domuz ile oynuyordu beni görünce yataktan kalkıp "pacifica"diyebildi sadece şaşkınlığı yüzünden okunabiliyordu "siz ikinize önemli şeyler anlatmam lazım ama biraz uzun" hepimiz yere oturduktan sonra anlatmaya başladım bütün olanları anlatiyordum öbür boyutu, will, bill'i, günlükleri öbür boyuttaki hayatımı, portalları. Herşeyi anlattıktan sonra ikiside bana inanmıyan gözlerle bakıyorlardı ilk konuşan Dipper oldu "pacifica komik şaka ama işlerimiz var" ben sinirle "Dipper bunlar doğru ve zamanımız azalıyor size gerçek olduğunu nasıl kanıtlayabilirim?" Dipper alaylı bir şekilde "bizimle öbür boyutta iyi arkadaş olduğunu söyledin o zaman bizim hakkımızda bir kaç şey söyle ve sana inanalım" tamam anlamında başımı salladım ve düşünmeye başladım. Aklıma bir iki şey gelmişti hemen Dipper'a döndüm onu incelerken saçlarının doğum lekesini kapattığını gördüm bizim boyutta ise Dipper'in saçları yandan ikiye ayrılıyordu bu yüzden doğum lekesini rahat bir biçimde görebiliyorduk "Dipper senin anında küçük ayı (bir takım yildizi ) seklinde doğum lekesi var bu yüzden adın Dipper"  Dipper yüzüme saskincana bakıyordu bunu bilmediğimi sanıyordu sanırım "ve fıstık ezmesine alarjin var Mabel sen ise eğer çok fazla gülürsen burnun kanamaya başlıyor" ikiside saşkıncana bana bakıyorlardı ama hala tatmin olmamislardı en son çare olarak 2. Günlüğü çıkardım ve o zaman bana inanmışlardı. Dipper ve mabel 2.Günlüğü  çıkardığımı gördükten sonra aralarinda benim duyamayacağım bir şekilde konuşmaya başladılar. Dipper ayağı kalktı yatağının altına eğildi ve 3. Günlüğü çıkardı gözlerim kocaman açılmiş ona bakıyordum demek 3. Günlük ondaydı hemen bende ayağı kalktım "pacifica, bill bu günlüğü istiyorsa onu alamaycak çünkü bu gunluğü yok etmen için sana veriyorum" yuzümde kocaman mutlu bir ifade vardı dipper tam defteri bana uzatırken mabel dipper'ın elinden defteri aldı Dipper şaşkın bir şekilde "mabel napıyorsun?" Bir anda Bill mabelın içinden elinde defter ile çıktı "mutluluğunuzu böldüğüm için özür dilerim ama bu kitabı almam lazımdı" diyip ortadan yok oldu Dipper ile birbirimize endişeli bir şekilde bakıyorduk.
   Biraz süre geçmişti hala ne yapılacağını bilemiyordum yatakta oturup bunu düşünürken Dipper yanıma oturdu "Pacifica biliyorum ne yapıcağız diye düşünüyorsun ama hala 1. Günlük var eğer onu bulursan elinde hala iki günlük olur. Ama acaba 1.Günlük nerede?" Mabel yere oturarak "eğer 2. Günlük sizin boyutunuzdaysa ve 3. Günlük ise bizim boyutumuzdaysa 1. Günlü ortada bir yerde olması lazım yani boyutları birbirine bağlı yan bir yerde" birden yataktan sıçradım bu doğruydu ve sanırım 1.günlüğun nerede olduğunu biliyordum. Koşarak aşağıya indim ve içicek atomatını yana doğru kaldırmaya çalışıyordum mabel ve Dipper bana bu kız ne yapıyor der gibi bana bakıyorlardı "beni izlemek yerine yardım etseniz burda evreni kurtarmaya çalışıyoruz" Dipper ve mabel bana yardım ettikten sonra kolayca makine yana doğru kaymış ve gizli koridor açılmıştı ikiside birbirine şaşkınlıkla bakarken asansöre binmiş -3. Kata basmıştım bile. Yavaşça kapı açildı ve hepimiz dışarıya çıkmıştık  Şu an büyük, öbür boyuta geçmemi sağlayan makinenin önündeydik yavaşça makinenin yanına yaklaştım ve makineye vurmaya başladım ikiside yine bana ne yapıyor bu kız diye bakıyordular ve bi anda öbür vurduğum yerlerden daha farklı bi ses çıkaran bir yere vurmuştum ve yine oraya yine vurdum bu sefer orası dumanlar çıkararak açıldı ve içinden 1 yazılı günlük çıktı onu elime alıp zaferimi gösterircesine arkadaşlarımın yanına döndüm tek yapmam portadan girmek ve bu iki günlüğü yok etmek. Bir anda bill'in sesi duyuldu " 2 tane günlük bulmuş olabilirsiniz ama hala kazanabilirim eğer bu makineyi yok edersem pacifica bu boyutta kalmak zorunda olur" elinde hala 3. Günlük var ve hızla makineye doğru yaklaşıyordu hepimiz onu durdurmaya çalışıyorduk savasiyorduk ama çok güçsüzdük ve makineyi yok etmeye başladı ama bi anda bizim dışımızda biri konuşmaya başladı "bill kazanamıyacaksın seni durduracağım"  bu kişi Will'di ikisi bir biri ile kavga etmeye başladılar ve Bill bir anda elinden 3. Günlüğü düşürdü koşarak yerden günlügü aldım artık bütün günlükler bendeydi Bill lanetler okurken ortadan kayboldu. Biz çocuklar zaferimizi kutlayıp birbirimize sarıldık ama hala üzücü bir durum vardı Bill makinenin yarısını parçalamıştı nasıl kendi boyutuna geçicektim? Will yanıma yaklaştı "pacifica hala kendi boyutuna gidebilirsin ama %50 boyutuna geçmeye çalışırken uzayda kısılı kalıp ölebilirsin" bunu demesi beni korkutmuştu ama hala boyutuma gitmek istiyordum makineye yaklaşıp arkama döndüm "bu riski alıyorum" yanıma günlükleri aldıktan sonra tam makineye girecekken arkadan bir ses duydum ve arkama döndüm bu bill'di "beni asla yenemeyeceksiniz" ve elinden bir hançer çıkartıp bana fırlattı karnima doğru isabet etmişti dengemi kaybedip makinenin içine düştüm. Ve tek hatırladığım kendi boyutumdaki dipper'ın bana "lütfen ölme pacifica, lütfen" demesiydi.

Bundan sonraki bölüm son bölüm arkadaşlar ve hala kararsızım sizi üzüp kötü son mu yapsam yoksa hep filmlerde olduğu gibi iyi son ile mi bitirsem