[Myanmar Translation]No doubt in us

အပိုင္း(၇+၈)

က်င့္ယြင္ နဲ႔ ႐ႈယု တို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း
ခ ႏၱာကိုယ္ေျပာင္းလဲဖို႔ နည္းမေတြ႔မယ့္အတူတူ
ကိုယ္က်ရာေနရာမွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ဖို႔ပဲ႐ွိေတာ့တယ္။

အဲ့လိုနဲ႔ပဲ ႐ႈယု က နန္းတြင္းေရးရာကို တာဝန္ယူတယ္။
က်င့္ယြင္ ကေတာ့ ေတာ္ဝင္ေမာင္းမေဆာင္ကို စီမံရတယ္။

႐ႈယု ကေတာ့ သူ႔တာဝန္နဲ႔အညီ ခံုရံုးထဲကိုေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ
သူ႔အေ႐ွ႕က အမတ္ေတြအရာ႐ွိေတြကလည္း သူ႔အစုနဲ႔သူ
ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူတို႔ဘာေတြေျပာေနလဲဆိုတာ ႐ႈယု ေခါင္းထဲမွာ
မ႐ွိဘူး။ အခု သူမေတြးေနတာက တခုတည္းသာ၊

အ႐ွင္မင္းႀကီး. အဆင္ေရာေျပရဲ႕လား မသိဘူး..
ငါ တကယ္စိတ္ပူတယ္..

႐ႈယု လည္း ခံုရံုးကိုသြားတာမို႔ က်င့္ယြင္ လည္း
မယ္ေတာ္ကို ဂါရဝျပဳဖို႔အတြက္ မယ္ေတာ့္နန္းေတာ္ကို
သြားလိုက္တယ္။

" မိဖုရားေခါင္ႀကီး မေန႔ညက အရမ္းပင္ပန္းသြားတဲ့ပံုပဲ
ဘာလို႔ အခုခ်ိန္မွ ေရာက္လာရတာလဲ "

က်င့္ယြင္ နန္းေဆာင္ထဲကို ဝင္ရံု႐ွိေသး ေပၚထြက္လိုက္တဲ့
အသံေၾကာင့္ အခန္းထဲကို ၾကည့္လိုက္တယ္။
အခန္းထဲမွာ မယ္ေတာ္အျပင္ တျခားမိဖုရားေတြလည္း
႐ွိေနတယ္။ ခုနက အသံပိုင္႐ွင္ကေတာ့ သူရဲ႕မိဖုရားလည္းျဖစ္ ဝမ္းကြဲညီမလည္းျဖစ္တဲ့
ျမင့္ျမတ္ေသာမိဖုရား ပဲျဖစ္တယ္။
ဒါေပမဲ့ ဘာလို႔ သူမက အဲ့လိုေမးရဲရတာလဲ
က်င့္ယြင္ အခု ႐ႈယု ရဲ႕ကိုယ္ထဲေရာက္ေနေပမဲ့
႐ႈယု ကမိဖုရားေခါင္ႀကီးေလ ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္
ေကြ႔ေဖးက ႐ႈယု ထက္ အဆင့္နိမ့္တာေတာင္
ဒီလိုျပဳမူရဲတယ္။ ဒါကို ႐ႈယု ပဲသည္းခံႏိုင္မယ္ က်င့္ယြင္
အတြက္ေတာ့ လက္ခံနိင္စရာအေၾကာင္းမ႐ွိေပ။

" ေကြ႔ေဖး မင္းကေရာ မင္း..မိဖုရားေခါင္ႀကီးကို ေတြ႔တာ
ေတာင္ ဘာလို႔ဂါရဝမျပဳဘဲ ေနရဲတယ္ေပါ့! "

ေကြ႔ေဖး ' သူ ဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီး ဒီလို ေဒါသႀကီးလာရတာလဲ '

က်င့္ယြင္ ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ေကြ႔ေဖး မ်က္ႏွာမွာ အံျသတဲ့
အရိပ္အေယာင္ေတြေပၚလာေပမဲ့ ခဏေလးအတြင္းမွာ
ေပ်ာက္သြားတယ္