[Myanmar Translation]No doubt in us

အပိုင္း(၉)မင္းကိုခ်စ္တယ္

႐ႈယု အတြက္ မင္းႀကီးလိုျပဳမူေနရတာနဲ႔ ခံုရံုးအေရးေတြကို
စီမံရတာ နည္းနည္းအခက္အခဲ႐ွိၿပီး ပင္ပန္းေပမဲ့လည္း
ပင္ပန္းတာခ်ည္းပဲ မဟုတ္ဘူးေလ။

မင္းႀကီးဆိုတာမ်ိဳးက လူတိုင္းကေမာ္ၾကည့္ရတဲ့သူမ်ိဳးေလ
သူ႔အႀကိဳက္အလိုက္ေဆာင္ေပးမယ့္လူေတြက တပံုႀကီး။
႐ႈယု အေနနဲ႔ မင္းႀကီးရဲ႕ကိုယ္ထဲေရာက္ေနတာ
နည္းနည္းၾကာေနၿပီ။ ျပန္လဲႏိုင္မယ့္နည္းကိုလည္း
မေတြ႔ေသးတာမို႔ အခြင့္အေရးရတုန္း ေကာင္းေကာင္း
အသံုးခ်ရမယ္ေလ။

အ႐ွင္မင္းႀကီးက ငယ္ငယ္ေလးတည္းက ထီးနန္းဆက္ခံခဲ့တာမို႔ မိဖုရား ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြလည္း
အေတာ္အတန္႐ွိတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာက အ႐ွင္မင္းႀကီးက ေသြးေအးၿပီး ဂ႐ုစိုက္တတ္တာမ်ိဳး
မ႐ွိ႐ွာဘူး။ အ႐ွင္မင္းႀကီးက သူကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ေခ်ာေမာမႈကို လ်စ္လ်ဴရႈထားတာမ်ားလား။
အ႐ွင္မင္းႀကီးက အဲ့လိုဆိုရင္ေတာင္
႐ႈယု ကေတာ့ မဟုတ္ဘူးေလ...

အဲ့ဒါနဲ႔ပဲ ႐ႈယု လည္း အခ်ိန္မေႏွးေစဘဲ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲကို
လမ္းေလ်ွာက္ထြက္လိုက္တယ္။
သြားတဲ့လမ္းတေလ်ွာက္ နန္းတြင္းသူေလးေတြက သူ႔ကိုပဲ
စိုက္ၾကည့္ေနၾကတာ။

အဟမ္း...ငါေခ်ာတ...အဲ့. အ႐ွင္မင္းႀကီးေခ်ာမွန္း ငါသိသားပဲ တကယ္ပဲ အ႐ွင္မင္းႀကီးက ေခ်ာေမာေနတာကို ေကာင္းေကာင္းအသံုးမခ်တတ္ဘူးပဲ

" ကုန္းကုန္း "

" ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး႐ွိပါတယ္ အ႐ွင္မင္းႀကီး "

" ငါနည္းနည္းပင္ပန္းေနတယ္ ငါစိတ္ေပ်ာ္သြားေအာင္
လုပ္ဖို႔ ဘာ႐ွိလဲ။ "

ေနာက္ကေန ပါလာတဲ့ကုန္းကုန္းကိုေခၚရင္း ေမးလိုက္တယ္။ အေမးခံလိုက္ရတဲ့ကုန္းကုန္းကေတာ့
႐ုတ္တရက္မို႔ အေျဖမ႐ွိျဖစ္သြားတယ္။အေျဖမ႐ွိဆို
အ႐ွင္မင္းႀကီးအဲ့လိုေတာင္းဆိုတာမ်ိဳးမွ မ႐ွိဖူးတာ။
သို႔ေပမဲ့ အ႐ွင္မင္းႀကီးက ေမးမွေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔
အေျဖ႐ွိရမယ္။

"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးသိရသေလာက္ေတာ့ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြထဲမွာ အကကြၽမ္းက်င္တာ တေယာက္ႏွစ္ေယာက္ေတာ့ ႐ွိပါတယ္။ အ႐ွင္မင္းႀကီး႐ႈစားဖို႔ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ျပင္ဆင္လိုက္ရမလား "
" အင္း သြားျပင္ဆင္လိုက္ "