YARE HASRET

SENİ SENSİZ

Huzuru sende, hasreti cebimde taşıdım.
Aşkına aç, kalbimi acıyla doyurdum.
Ne diye bildim sevgimi yüreğine,
Nede çare oldun yaralarıma.

Ürkek kuş misali ben.
Seni nasıl sakındım tenimden.
Bırakmaktı yaşamın güzelliğini.
Yürekten unutmaktı gülmeleri.

Sesizliğime gömülüyor bu şehir.
Oysa, benim gömülmem gerekirdi.
Nasılda becermişim hiçlenmeyi.
Seni sensiz gizlice sevebilmeyi.