PUPPET [ Hiatus ]

1

မွိန္ပ်ပ်အလင္းေရာင္ေလးေလးေအာက္မွာစာကိုသာျကိဳးစားျကည့္ရင္းအခ်ိန္ကုန္ခ်င္သည္......
ဒါေပမဲ့မျဖစ္နိုင္....

ျငိမ္သက္ေနေသာဒီအခ်ိန္ေလးကိုပဲသေဘာက်သည္...

"Jungkook..... ဒီကိုလာစမ္း!!"

"ဟုတ္.... အေဖ... "

ေခၚသံေျကာင့္စာလုပ္ေနရာမွအေျပးအလးေျပးသြားေသာေကာင္ေလး....

တကယ္လို့ေခၚေခၚခ်င္းတန္းမေရာက္ခဲ့ရင္...နာက်င္ရဦးမည္မလား...

"မင္းဒီေန့အလုပ္လုပ္တာပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ရခဲ့လဲ..."

ေက်ာင္းတက္ေနေသာေျကာင့္အလုပ္ကိုအတည္တက်မဟုတ္ဘဲအခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္မ်ားနွင့္သာ... ေက်ာင္းလခသြင္းရင္း အေဖ့အားေပးခဲ့သည္..

ဒီေန့ရသမွ်ပိုက္ဆံအား ေပးလိုက္ေပမဲ့လည္း..

"မင္းပိုက္ဆံကနည္းလွခ်ည္လား!!! ငါအသိေအာင္ဖြက္ထားရင္အရိုးက်ိဳးေအာင္ရိုက္မွာေနာ္...ရွိတာအကုန္ေပး!!!"

"Appa...သားဒီေန႕ရတာအကုန္ပါ!!ျပီးေတာ့... အလုပ္ေတြကအဆင္မေျပေတာ့လို႕...."

"အဲ့ေတာ့ငါကမင္းကိုရွာေက်ြးရမွာလား..."

"အေဖ အဲ့လိုမဟုတ္.."

"မင္းပါးစပ္ကငါ့ကို အေဖလို႕ေခၚစရာမလိုဘူး... မင္းကငါ့ရဲ့သားမဟုတ္ဘူး....မင္းကမင္းအေမအရင္ေယာက်ာၤးရဲ့သား...
ဒါကိုဒိေလာက္ေျပာေနတာ နားမလည္ဘူးလား"

"......"

"မင္းအေဖေသတာနဲ့မင္းအေမကငါ့ကို နြားလာလုပ္တာ...ခုျကမင္းအေမကေသျပီးငါ့ကိုတာဝန္ေတြထားခဲ့တာ..."

ေျပာပါ.... အျမဲျကားေနျကစကားေတြမလို႕မနာက်င္ေတာ့ပါဘူး....နာက်င္လြန္းလို႕ထံုထိုင္းသြားျပီ....

"ငါ့ျပန္လာရင္စားဖို႕တစ္ခုခုခ်က္ထား..."

ေျပာျပီးထြက္သြားေသာအေဖ....
သူက်ြန္ေတာ့္ကိုဘာလိုသေဘာထားထား က်ြန္ေတာ့္ရဲ့အေဖတေယာက္လိုခ်စ္ပါတယ္ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့အေမခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့သူမလို႕...

ခံစားခ်က္ေတြကိုေတြးျပီးရင္နာေနမယ့္အစား လက္ေတြ ့ကိုအရင္ျကိဳးစားရမည္...