2.Bölüm

8 0 0
                                    

Küçükken hayat ne kadar basitti dimi? Diye sordum kendime.Hayır benim için basit değildi. Tek başıma ağlayarak yada korkarak uyuduğum geceler oldu.Evet bir annem var benim ,beni çok seven bir annem vardı benim. Baba olacak adam gittikten sonra benden çok uzaklaşmıştı. Beni öp deyince öperdi .Yada saçımı tararmısın? diyince bazen kabul eder bazende  etmezdi. yük olduğumu düşündüğüm  günler oldu benim. Kendimi bakabilmek için, büyüdüğümde rahat edebilmek için kendimi derslere adadım ve öylede devam ediyor. Yemek yapmayı seven bir insanım. Yemek yapmak beni her zaman rahatlatır. Ne zaman üzüldüğümde ya da kafama bir şey taksam yemek yaparım. Kendimi bildim bileli mutfaktan çıkmam. Ve aşçılık okuyorum bir lokanta açmak istiyorum ve lokantamı büyütmek.. evet benim hayellerim bu ama ben hayelle bırakmıyıcağım çok cabalayıp  hayellerimin gerçekleştiriceğim

Evet bu evde bir haftadır burdayım ve evimi çok özlemiştim.Ev çok büyük ve sıkıcı. Bütün gün oda'da oturup duruyorum ve popom ağırmış durumda. Telefonum çaldığında komodin üstündeki iphone x 'i aldım. Ne? tabiki de telefonu ben almadım Selim  aldı tabiki de hiç almayacağım triplerine girmedim ben mal mıyım iPhone x reddedecek kadar. Telefonun ekranına baktığımda Merve'nin aradığını gördüm. Gülümseyip telefonu açtım;

"Naber Arya"
İsmimi babam denen adam koymuştu. İsminden nefret ediyorum. Anlamı sahne şarkısıymış . Şarkıcı olmamı istiyormuş ,onun için şarkı söylemeyi sevmem. Küçükken çok söylerdim ve Merve sesimin çok güzel olduğunu söyleyip dururdu 10 yaşından sonra hiç bir şarkı söylemedim söylememde

"Yatıyorum ve yatmaktan her tarafım ağırdı"
" Kızım yatıp durma sende çık gez öğren oraları ben gelince gezdirirsin"
  Sesiz kaldık bir süre ;
"Merve"
" Efendim aşkım"
"Şey Ömer nasıl"
Merve bir süre sustu. Meraklı bir sesimle
"Kızım konuşsana"
"Arya... Ömer gitti"
Sustum. Gözümden bir damla yaş düştüğü gibi elimin tersiyle sildim.
"Yurt dışına dimi"
"Arya biliyorsun holding 'in başına geçicek ve babası iyi bir eğitim almasını istiyordu"
Çok kırılmıştım bir defa bile beni aramamıştı. Yada mesaj atabilirdi' ben gidiyorum diye'  Hani biz kardeştik onla, öyle diyip diyip duruyordu. Demek'ki yalanmış
"Haber verebilirdi Merve"
Merve bir süre susup;
"Biliyorum tatlım eminim vardır bir sebebi. Sen üzme canını tamam'mı"
Beni düşünmesi hoşuma gitmişti gülümsedim;
"Tamam bebeğim seni seviyorum" deyip gülümsedim. Ve telefonu kapattım. Kapım çalınca kapıya doğru bakıp "gel" dedim. içeri orta yaşlarda bir kadın girdi " Arya hanım sizi yemeğe bekliyorlar" hafiften gülümseyip"tamam hazırlanayım geliyorum" kadın çıktıktan sonra dolabı açıp kot bir pantolonla beyaz bir gömlek giyip önden bağladım. Ayakkabı olarak beyaz spor giydim. Saçlarımı kendi haline bıraktım. Aşağı indiğimde herkez masadaydı ben de birini çekip oturdum.Ben yemeye başlayınca herkez bana baktı. Kaşlarımı çatıp"ne"    diye sitem ettim.Selim'in sesini duyunca ona doğru baktım "Afiyet olsun"dedi. Herkez yemeye başladı kaşlarımı hava kaldırdım bir hafta boyunca aşağı inmemiştim ki bileyim sofra kurallarını. Çok ta umursamamıştım. Ben de yemeğimi yemeye başladım. " Arya" annemin sesini duyunca ona doğru baktım " efendim anne"  Selim bey annemin yerine cevap verdi "Seni koleje yazdırdım kızım artık koleje gidip geliceksin" öksürük sesi duyunca herkez o tarafa doğru baktı. Saç rengi kumraldı , saçları omuzlarından hafiften aşağıdaydı kahve rengi gözleri Selime edişelli bakıyordu  Selime çok benziyor du Selim'in kızı olduğunu düşündüm ve yanılmadım"Hangi kolej baba" diye sordu kız. Kızmıştım hemde çok kızmıştım. Benim hayatım hakkında bana sormadan karar kılyordular "Arslan koleji kızım" kumral saçlı kız sesini yükseltip " n neden baba benimle aynı okula yazdırırsın onu" Buna gerçekten çok sinirlenmiştim kumaral saçlı kıza sert bir bakış atıp" Bende seninle aynı okula gitmeye meraklı değilim" deyip anneme döndüm "Anne bu ne cüret bana sormadan hayatım hakkında karar kılıyorsunuz. Benden uzak durun  anladınız mı" dedim sandalyeyi sert bir şekilde ittirdim. Ve masadakilerine tek tek baktım " benden uzak durun " dedim ve hızlıca masadan uzaklaştım " Arya hemen buraya geliyorsun" Selimi dinlemeyip dışarı çıktım biraz hava almam lazımdı çünkü deliriceğim. Anlamıyorum insan banada danışabilirdi. Resmen mal mışım gibi hissediyorum kendimi. kolundan birisi tutğunda kolumu tutan kişinin bileğinden tutup ters çevirdim" Hey sakin ol şampiyon" Selim'in oğlu olduğun anladığma direk bıraktım "pardon ben seni tanıyamadım bir an " bana bakıp hafifçe gülümsedi" sorun değil . Bir türlü tanışamadık" elini uzatığında bir ona baktım bir de eline tereddüt etsemde elini tuttum "Arda" dedi. Bende gülümsedim"Arya" elimi bıratığımda Arda bana bakıp temesül etti"istersen Sahil kenarına inebiliriz hem kafan dağılır" bende buruk bir gülümsemeyle "tamam" dedim...

*****

Sahil kenarına indiğmiz zaman bir banka oturduk. Bir süre ikimizde konuşmadık. Sessizliği Arda bozdu"kardeşim adına özür dilerim" dedi bana bakarak ,bende ona bakıp "sorun değil dedim" soğuk bir ses tonuyla " aslında iyi bir kızdır Selin. Sadece Meral teyzeyle babamın evlenmesini istemiyor, o yüzden sinirle sana çıkıştı , senden özür diliyiceğne eminim" ses çıkartmadım bir süre. Yine sessizlik olmuştu ortamda .Saat geç olduğu için kimse yoktu bizden başka " annen senin iyiliğin için bunları yapıyor" dedi Arda. Hızla Ardaya dönüp " bana sormayıp benim hakkımda kararlar vererekmi" diye sesimi yükselttim. Ardaya sesimi yükseltiğim için kendime kızdım " şey ben özür dilerim" Arda bana bakıp " ne için"  mahçup bir bakış atıp " sesimi yükseltiğim için, bana sormadan hakkımda kararlar almışlar ,annem benim kızıcağımı bile bile beni koleje yazdırmış Selim Bey'le"  Arda güldü, kaşlarımı çatıp " Ne" dedim. Arda " gerçekten böyle mi düşünüyorsun birazda iyi yönünden bakmayı denesen diyorum" İyi yönümü ne saçmalıyor bu çocuk "iyi yönümü " dedim " bunun iyi yönü ne olabilir " Arda kaşlarını çatp " annen senin iyi bir geleceğin olsun diye uğraşıyor ona bu kadar kötü davranma derim bence" kolej bana göre değil annemde bunu biliyor illa ki orada ben sorun çıkartırım ben kendimi biliyorum " kolej bana göre değil " dedim " alışırsın" dedi Arda , işte sorun orası ben alışmak istemiyorum " ben alışmak istemiyorum Arda " diye sitem ettim. Arda iç çekerek " niye peki" Ardaya bakıp " Ben pahalı şeylere alışkın değilim ve alışırsam  kendimi kaybediceğim diye korkuyorum"  Arda güldü " bence korkmamalısın , sen yolunu iyi bilen bir insansın" İç çekip " Öyle miyim " diye sordum. Arda gözlerimin içine bakıp "öyleysin" Arda ayaklanarak " kolej işini hallettik mi " diye sordu  bende gülümseyerek " evet" dedim. Arda" gidellim'mi artık annen merak etmiştir" ayaklanarak "tamam" dedim.
*****
Bazıları hayata küser yada kızar benim ikisi de değildi ben sadece yorulmuştum, çok hemde. Sanki her şey bilerek kurmuştu hayat. Ayağa kalmaya çalışıyordum ama yine bir derbesiylebeni tekrardan düşürüyordu . Kısaca hayat arkadan bana götüyle gülüyordu ama ben pes etmiyiceğim bu hikayenin galibi ben olacağım...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 05, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GümüşserviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin