BATTLE FOR BABY /Jikook

2/Çünkü Busanda İlk Ben Doğdum

JİMİN

Elimdeki bebeği sıkı sıkı sarmalarken yıllardır görmediğim bedene diktim bakışlarımı. Bugün gerçekten şanssız günüm de olmalıydım ki böyle bir şeyle karşılaşmıştım. Hayır yani Kore de onca insan varken neden Jungkook.

"Adımı unutmamışsın velet! Ah doğru ya seni sayısız kez yendiğim için derin yaralar bırakmış olmalıyım."

"Ne derin yarası be asıl şimdi ben sana derin yaralar bırakacağım bir daha asla yürüyemeyeceksin!"

"Bay Jeon lütfen burası çocuklarla dolu"

Elimdeki miniğim kulaklarını kapatırken Jeon u uyaran kadına döndüm.

"Görüyorsunuz ya bebeğimin yanında nasıl konuşuyor. Bu adama çocuk verilmez!"

"Bay Park lütfen sakin olun olayı çözmeye çalışıyoruz."

"Çek şu ellerini bebeğimden yeteri kadar mikrobunu bulaştırdın."

"Hop orda dur bakalım bu benim bebeğim."

"Hayır benim bebeğim."

"Şuna bir şey söyleyin ilk ben gördüm ilk ben geldi  bebek benim."

"Bay Park üzgünüm ama şu an resmi olarak bebek ikinizin. Ancak biriniz vazgeçme davası açarsanız resmiyet düşer fakat bu da ayları alıyor zaten. Peki hanginiz vazgeçiyorsunuz?"

"O vazgeçecek!"

"O vazgeçecek!"

İkimizde birbirimize sinirle bakarken elimdeki bebek uyanmış ve ağlamaklı sesler çıkarmaya başlamıştı.

"Hey hey küçük adam sakin ol neden ağlıyorsun?"

"Senin elinde olduğu için! Hadi babaya gel ufaklık."

"Çek ellerini Jeon"

Ben bebeği kendime daha çok çektiğimde ağlaması artmıştı. Telaşla ona bakmaya başladığımda tekrar almaya uzanan elleri gördüğümde bu sefer engel olmamıştım. Jungkook aldığı bebeği omzuna yaslayıp sırtını okşarken bir yandan da etrafta geziyordu. Yıllardır duymadığım sesi ile şarkı söylemeye başladığında lise de aynı tiyatroda oynadığımız aklıma gelmişti.

Orda da böyle bir bebeğe bakan iki hırsız rolündeydik. Birlikte bebek ninnileri söylerdik. Her ne kadar sahte bebek olsada uyutmaya çalışırdık. Sanırım kavga etmediğimiz tek an o zamandı.

Hatırladıklarım ile ezbere bildiğim ninniye eşlik etmeye başladım. Jungkook un önüne gelip bebeğin parmağını tutmaya başladığımda minik hafifçe gülümsemişti. Yüzümün yanındaki Jeon un yüzünü umursamadan küçük bebeğe öpücük kondurduğumda Jeon da ninniyi bitirmişti. Küçük bebek mutlulukla bize bakarken Jeon onu tekrar pufa koymuştu.

O bir yandan ben diğer yandan bebeği severken hiç beklemediğimiz bir şey olmuş bebek ikimizinde baş parmaklarını tutarken uykuya dalmıştı.

Bizi izleyen görevli kadın öksürene kadar Jeon ile birbirimize baktığımızın farkında bile değildim.

"Bay Park, Bay Jeon bakın gerçekten bu durum için çok özür dileriz. Eğer itiraz etmek isterseniz bu uzun ve yorucu bir süreç. Ki sonunda ikinize de bir daha evlat edinmeme yasağı gelebilir. Ama onun yerine ikinizde bu miniğin babası olabilirsiniz. Kendi aranızda anlaşır günleri bölüşürsünüz. Sizi böyle zor duruma soktuğumuz için özür dileriz. "

" Peki anladık teşekkürler. Bundan sonrasını biz hallederiz. "

" Evet biz artık bebeği alıp çıkalım kendi aramızda hallederiz. "