Can sıkıntısı ile gelip geçen günler.Sebebini bilmeden araya giren soğukluk yüzünden anlamı olmayan saatler.Tek bir mesaj atması yeterliyken başkası veya başkalarına yazmasını bilmek galiba en üzen olay.Çok şey var yazıya dökmek istediğim ama ama..
Onun üzülmesini sağlayacak olayları bilmek ve ona söyleyememek çok zor.Yakın olduğun birisine gönül bağlamak çok zor oluyormuş.Tek bir cümle ile kendi kendimi avutmak çok saçma olsa gerek :) Neyse saçmalamaya devam :)
Zamanı geriye almak etmiyor çare
Lakin laf geçmiyor gönülde ki yare
Lâl ediyor o bakışlar devasız derde..
