Birinci Soluk...

4 4 0
                                    

"Sılaa! Selimm!"

  Annemin artık bilmem kaçıncı seslenişinden sonra veya güneşin odama daha çok yansımasından sonra göz kapaklarımı yavaşca açtım.Gözüme çarpan bu sabah sabah katlanılamayan güneş ışınları denilen şey yüzünden tekrar kapatmak zorunda kaldım.

"Sıla!Kime diyorum ben?"

...Ve evet odama girip yorganı üstümden çeken annem yüzünden tekrar açmak zorunda kaldım.

"Bak abin ne güzel ilk dememde kalkıyor.Tabiii...Sen sabaha kadar telefonlarda,bilgisayarlarda film izlersen kalkamazsın.Kahvaltı hazır 5 dakika içinde aşağıda olmazsan telefonuna el koyarım!"

   Evet...Annem beni neyle tehdit edeceğini biliyor.O yüzden hemen ayağa kalkıp üstümü giyindim.Her zaman olduğu gibi bir liselinin asla vazgeçemeyeceği o siyah tişörtü ve siyah pantolonu.Aynaya baktığımda siyah dün düzleştirdiğim saçlarım havada ve dün izlediğim filmden etkilenip ağlamamdan sonra akan makyajımla cidden çok komik duruyordum.

   Banyoya gidip yüzümü yıkadım ve makyajımı  sildim.Saçlarımı taradıktan sonra da aşağıya inip yerime oturdum.

"Sıla bugün yine geç uyandın dünkü girdiğimiz iddiayı kaybettin.O yüzden benim 1 saat isteklerimi yerine getireceksin."

"Ne iddiası?"

"Geç kalkan kazananın her isteğini yapar?"

Ahh evet...Abimle dün gece yatmadan önce öyle bir iddiaya girdik ve ben her zaman olduğu gibi iddiayı başlatıp kaybettim...Zavallı ben.Ve bu hayatta en kötü şeylerden biri benim abimle iddiaya girip kaybetmektir.Aklınıza gelicek en pislik şeyi bile yaptırabilir.

"Hayır ben oynamıyorum çok sıkıcı bir iddiaydı ve ben zaten uyanmıştım anneme sorabilirsin."

"Hiçte bile geldiğimde uyuyordun."

Lanet olsun göz kapaklarımı kapattığıma.

"Pekala.O zaman akşam görüşürüz kardeşim.Bu sonuçlara iyi hazırlanman gerekiyor." Dedi abim ve masadan kalkıp evden ayrıldı.

Ben mi ? Ben ise yine umursamayarak arkasından sinirli bir ifade bıraktım ve aynı yüz ifadesiyle kafamı çevirip anneme döndüm.

"Ne?" dedi annem yemeğini yerken umursamaz bir tavırla.

Kapıdan çıkıyordum ki telefonum aklıma geldi bir giymiş olduğum ayakkabılarıma baktım bir de içerisi yeni silinip süpürülmüş koridora baktım.Evet bu yaptığım annem evdeyken çok riskli bir şeydi fakat telefonum için herşeyi yapabilirim.Koşarak odama çıktım.Annem beni aşağıya inerken gördü ayağım havadayken ona baktım o da bana.Bir kaç saniye bakıştıktan sonra koşarak evin kapısını kapattım ve merdivenlerden aşağıya indim.Annemin sesi taa aşağı kata kadar geliyordu.

"SILAAA! AKŞAM EVE GELME SENİ GEBERTİRİM!"

Evden çıktığımda soluk soluğa kalmıştım hafifçe yere eğilip nefesimi düzene soktum ve oturduğumuz binaya baktım.

Sanırım evde 2. izdiham yaşanacaktı...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 04, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DEĞİŞİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin