AURORA -Kaisoo-

-5-

Terk edildiğimi, aldatıldığımı öğreneli iki hafta olmuştu bu süreçte değişmiştim.

Neredeyse her gün dışarı çıkan ben sadece market ihtiyacı için çıkar olmuştum. Her kızın depresyonda yaptırdığını yapıp kızıl saçlarımı kestirmiştim ve sanırım zayıflamıştım çünkü iki haftadır neredeyse hiç evime almadığım Baekhyun beni görünce şok olmuştu ve ''bu ne bir deri bir kemik kalmışsın'' diye bağırmıştı pek umursamıyordum sonuçta kendimi beğendireceğim veya özen göstereceğim biri yoktu hayatımda ondan sonrada olacağını sanmıyordum.

Baekhyun oturma odasındaki koltuğa kurulduğunda bana döndü ve ''Kyungsoo böyle olmaz bak saçlarını kestirmişsin kilo vermişsin evden bile çıkmıyorsun arıyoruz açmıyorsun merak ediyoruz çok yalnız bırakıyorsun kendini'' dediğinde ''bu evde taşınmayı düşünüyorum'' dedim söylediklerini cevapsız bırakarak, gözleri irice açıldı ve ''Kyungsoo bunu kendine yapma burada ki anılar ayakta tutuyor seni'' dedi ''onunla olan anılarım bana acıdan başka bir şey vermiyor Baekhyun, bu koltuğa her oturduğumda birlikte film izlediğimiz zamanları hatırlıyorum bacaklarıma başını koyup uzandığını her zaman hiç bir filmin sonunu izleyemediğini hatırlıyorum uyuya kalırdı dizlerimde sonra ise ne oluyor bilir musun? o çocuğun Sehun'un attığı fotoğraf geliyor gözlerimin önüne onunda dizlerine başını koymuş uyumuş bunlar hep bana acı veriyor bu anılar bitiriyor ayakta tutmuyor'' beni dediğimde gözleri dolmuştu koltuktan kalktı ve tekli koltukta oturan benim yanıma geldi kollarını yavaşça sırtıma doladığında ne zamandır akmayan göz yaşlarımı hissettim ve ona sıkıca sarıldım benim iyiliğimi istediğinin farkındaydım ama iyi olamıyordum ve jongin'i unutmadığım sürece olamayacaktım da.

BAEKHYUN'UN ANLATIMINDAN;

Eve geldiğimde kendimi daha yeni yeni toparlamaya başlamıştım hem Jongin'e hemde Kyungsoo'ya o kadar üzülüyordum ki, aslında bugün Kyungsoo'ya bir şeyler söylemek için gitmiştim ama söyleyememiştim onu böyle gördüğümde, ne yapacağımı bilmiyordum.

Oturma odasına geçtiğimde Chanyeol'un Jongin'le konuştuğunu gördüm yavaşça yanına ilerledim ve koltuğa oturdum bana dönüp gülümsedi ''hoş geldin sevgilim'' dedi gülümsedim ve yanağına minik bir öpücük kondurdum Jongin heyecanla ''o nasıl Baekhyun?'' diye sorduğunda  tekrar gülümseyip ''iyi olmaya çalışıyor biraz kilo vermiş ama merak etme bir şeyler yedirdim ona ben'' dedim ''yalnız kalmak isteyecektir onu yalnız bırakmayın lütfen Baekhyun sen ona biraz daha yakınsın çıkar onu gezdir kafasını dağıtmasına yardım et'' dedi nasılda iyi tanıyordu sevdiği adamı Jongin gülümsedi ve ekledi '' iki gün sonra doğum günü kutlamayı pek sevmez ben her seferinde küçük bir pasta alır zorla kutlatırdım'' dediğinde Chanyeol atladı ve ''biz kutlarız merak etme'' dedi ''şey bana bir fotoğraf atar mısınız kutlayacak sanız ben onu çok özledim''  dediğinde ben cevapladım ''şey atarım ama şaşırmaman için söylüyorum Kyungsoo saçlarını kestirmiş'' dedim ''ben istediğim için uzatmıştı normal kestirmesi'' dedi ve biraz duraksadıktan sonra ekledi ''benim ilaç saatim geldi çocuklar dinlemem lazım kapatıyorum lütfen fotoğrafı unutmayın sizi seviyorum'' dedi Chanyeol ''bizde seni seviyoruz'' deyip telefonu kapattığında hızla bana dönüp sarıldı ''gün geçtikçe zayıflıyor Baekhyun o benim dostum korkuyorum bir gün aradığımda Sehun açacak ve onun ölüm haberini verecek diye çok korkuyorum'' dediğinde ''dua et sevgilim Jongin için tanrının onu bize bağışlaması için dua et'' dedim.

KYUNGSOO'NUN DOĞUM GÜNÜ;

Bu sabahta diğerleri gibi aynı başlamıştı sessiz bir ev ve yalnız olan bir ben ama şuan diğer günlere tezat bir şey oluyordu saat daha sabahın onu olmasına rağmen kapım çalmaya başlamıştı zorla da olsa yerimden kalktım ve kapıya ilerledim kapıyı açtığımda karşımda kafasında parti şapkası takmış bir Baekhyun ve elinde kocaman bir pasta kutusuyla içeri giren Chanyeol beklemediğim açıktı ne oluyordu?

Baekhyun asla susamadan konuşuyordu ve şimdide ''iyi ki doğdun Kyungsoo'' diye şarkı söylemeye başlamıştı elimle yavaşça anlıma vurdum ve bugünün 12 ocak olduğunu hatırladım hadi ama ben noeli bile kutlamamışken doğum günümü mü kutlayacaktım o sırada pastayı hazırlayan ve üzerine mumları diken Baekhyun ''hadi Kyungsoo üfle ama dilek tut olur mu?'' dediğinde onlara döndüm ve ''çocuklar uğraşmısınız teşekkür ederim ama bu yıl kutlmayacağım lütfen söndür o mumları baekhyun'' dediğimde ikisinden de olumsuz yanıtlar yükseldi Baekhyun yavru köpek bakışlarını atarken ''en azından mumları üfle Kyungsoo uğraştım lütfeen''  dedi ah bu bakışlara kim dayanabilirdi ki ''bakın sadece üfleyeceğim kutlama falan yok tamam mı?'' diye sorduğumda Baekhyun hızla pastayı bana doğru kaldırdı ve ''dilek tut'' dedi onu dinlemeden hızlı bir şekilde mumları üflediğim sırada Chanyeol'da fotoğraf çekiyordu arkadaşlarım benim için uğraşıyorlardı bunu görmek çok güzel hissetiriyordu ama elinde minik pastasıyla gelen ve mumları üflemem için şirinlik yapan bir jongin olmayınca o kadar boş geliyordu ki her şey, gözüm gitmesine rağmen onu arıyor ve yatak odamızdan çıkıp gelecekmiş gibi hissediyordum her yıl Jongin'in zorla üflettiği mumlarda tek dilek tutardım ''hep benimle kalmasını dilerdim bu yıl bir dilek dilememiştim çünkü o gitmişti ve ben artık dileklere inanmıyordum.