AURORA -Kaisoo-

-8-

1 YIL ÖNCE

KYUNGSOO'NUN ANLATIMINDAN 

Şuan o kadar endişeli ve gerginim ki tırnaklarımı kemiriyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum çünkü benim dikkatsizliğim yüzünden Jongin'in başına bir şey gelmiş olabilir.  Her şey gelmiş olabilir. Birinci teorim amcasının Jongin'i alıp tekrar japonya'ya dönmüş olması ki bu en korkuncu yada diğerleri de bunun kadar korkunç çünkü Jongin hepsinde beni bırakıyor derin bir nefes aldım ve Baekin beni sakinleştirmeye çalışmasını izledim. 

Saat şuan 08.35 ve Jongin çoktan beş dakika gecikti bile bu arada ne yaptığıma gelirsek Jongin'in beni yüzlerce kez uyarmasına rağmen o mesajlarıma cevap vermediğinde onlarca mesaj atmış ve onlara da cevap vermediğini görünce onu onlarca kez aramıştım. Ve açan kişi gerçekten Jongin'e göre yaşlı biriydi amcası ilk önce attığım mesajları görmüş sonrasında aramama cevap verip bana ateş püskürmüştü aramanın sonunda sevgilimin şaşkın sesini duymuştum ve sonrasında hiç bir aramama cevap vermemişti. 

Dün geceden beri kafayı yemiştim.  Evimin bir sokak arkasındaki evine gitmek istiyor ama ya daha kötü edersem diye düşünüp vazgeçiyordum. Sabahı zor ettikten sonra hemen kalkıp okula gelmiş ve Chanyeol ile Baekhyuna olanları anlatmıştım.

Saate tekrar baktığımda 08.40 olduğunu görmem ile oturduğum yerden hızla kalktım ve ''Baekhyun çok geç kaldı bak bir şey oldu'' demem ile içeri giren Jongin'i görmem bir oldu. Jongin gerçekten dağılmış görünüyordu üstü başı dağınıktı yanağında hafif kabuk bağlamış bir yara vardı ve kaşı da açılmış kanıyordu hızla ona doğru koştum ve göz yaşlarımı tutmaya çalışarak yüzünü ellerimin arasına aldım. ''Jongin özür dilerim'' ''Özür dilerim sevgilim'' diye fısıldamaya başladım. Bir yandan da akan göz yaşlarımı tutmaya çalışıyordum üzgün olan yüzü beni görünce aydınlanmıştı sanki ama ağladığımı görünce yüzü tekrar acı çekiyormuşcasına buruştu ve hızla göz yaşlarımı sildi. 

''Senin suçun değildi bilemezdin.'' dediğinde hızla salladım başımı ve ''sen uyarmıştın benim suçum'' dedim ve kolundan tutarak oturmasına yardımcı oldum. Baekhyun'dan revirden bir şeyler almasını istedikten sonra hızla kaşına pansuman yaptım. 

Birlikte okuldan çıktığımızda okula neredeyse bitişik olan parka girdik ve bir banka oturduk. Chanyeol'a gitmelerini söyler gibi bakarken sonunda beni anladı ve ''biz su alalım'' diyerek Baekle birlikte yanımızdan ayrıldılar.

''Jongin'' dediğimde dalgın bakışları bana döndü ve ''efendim Kyungi'm'' dedi hafifçe gülümsedim ve ''anlat tam olarak ne oldu?'' diye sordum. elleriyle yavaşça anlını ovduğunda kaşı acıdığı için hafifçe yüzünü buruşturduğunu gördüğümde yavaşça bir elini ellerimin arasına aldım ve cevap vermesini bekledim.

''İşte amcam anlamış mesajlardan sonra sevgili olduğumuzu ayrılmamı istedi senden ilk başta bunu düzeltebileceğini'' dedikten sonra hafifçe yutkundu ve devam etti. ''Bende senden ayrılmayacağımı seni gerçekten sevdiğimi söyledim işte sonrasında şiddete baş vurdu.'' dedi yarım bir sırıtışla yüzünü gösterirken ve sonra devam etti ''şiddette çözemeyince üstümü değiştirmeme ve eşyalarımı toplamama izin verdikten sonra beni kapı dışarı etti.'' dedi ve ekledi ''Yani başına kaldım güzelim bende kurtulamazsın.'' Sonrasında hızla sarıldı bana, sıkıca üzgündü çok üzgündü ve bunu alaya vurarak atlatmaya çalışıyordu o garip kara çocuktu her şeyi yapardı diye düşündüm ve yavaşça ensesindeki saçları okşadım. 

''Ağla sevgilim at içindeki hüzünü ben bakmayacağım'' dediğimde ilk önce ''hayır ağlamayacağım'' diye inkar etse de onu ondan iyi tanıdığımı gayet iyi biliyordu. Bir süre sonra göz yaşları ıslatmaya başladı boynumu onun acısına bende ağladım ortak oldum aşkına ortak olduğum gibi acısına da  ve bundan sonra kendime bir söz verdim. Onu bu kadar acıtacak ağlatacak bir şey yapmamak için kendime ilk söz verişimdi bu ve son olmayacaktı.