Marriage [Completed]

[Chapter 23]

Chaie

[KRING ~ KRING ~]

Bumangon naman ako sa pagkakahiga ko at pinatay ang alarm ko. Dumiretso ako para mag-ayos ng mukha ko bago bumaba, nagulat naman ako ng nakita ko si Jimin na nag-hahain na ng pagkain.

"You awake, let's eat na." pinaupo na niya ako at ganoon din naman siya, At ako nag-tataka pa rin sa ginagawa niya.

Bakit na naman siya ganto?

Dahil ba sa ginawa ko kahapon?

O pinapaasa na naman niya ako?

"May pupuntahan ka ba mamaya? Iimbitahan sana kita na sumama sa akin mamaya." napatingin naman ako sa kaniya at umiling.

"Saan naman tayo pupunta?" tinuloy ko ang pagkain ko at hinintay ang sagot niya.

"Basta, Makikita mo mamaya. Kaya pag-katapos mong kumain magbihis ka na. " nakangiting sabi niya kaya nag-kibit balikat nalang ako

Pag-katapos kumain ay agad naman akong nag-ayos at pagkatapos ay bumaba na ako. Lihim naman akong napangiti ng nakita ko si Jimin na nakapormal na suot, mabuti nalang ay ganoorin din ang suot ko ngayon.

"Let's go." tumango ako at tinanggap ang kamay niya.

Huminto kami sa lugar na napahanga ako. Dahil napakaganda at mukhang mamahalin talaga. Nakita ko naman na lumapit ang isa sa mga waiter kaya ngumiti nalang ako.

"Welcome Ma'am and Sir, this way po."

Nag-tataka man pero hinayaan ko nalang kung saan ako dadalhin ni Jimin sa tinuro nung sumalubong sa amin kanina. Napahanga naman ako sa nakita ko, kami lang ni Jimin ang nandito.

"Sit." inalalayan naman niya ako.

Nakahain na rin ang pagkain kaya naman at nagsimula na kaming kumain at hindi naman ako mapakali dahil nakatitig si Jimin sa akin habang kumakain. Tinignan ko siya ulit at hindi nga ako nagkamali, nakatingin pa rin siya.

"Why are you looking at me like that? m-m-may dumi ba ako sa mukha?" kinuha ang salamin ko. Wala naman!

"Chaie." nababa ko ang salamin ko at nagulat ako nang nakita ko si Jimin nakaluhod sa harapan ko.

"Siraulo ka! Bakit ka nakaluhod diyan. Madumi riyan." inis kong sabi sa kaniya at pilit na pinapatayo siya.

"Chaie." sabi niya at hinawakan ang kamay ko. Nagulat rin ako dahil marami nga palang taong nasa gilid namin at yung iba ay kinukuhaan at yung iba ay nag'papalakpakan at nag'hihiyawan.

"I think i like you— I love you" sabi niya at mukhang nabingi ako dahil sa sinabi niya dahil ramdam ko ang tibok ng puso ko.

"I love you Park Chaie." rinig kong sabi niya naramdaman ko naman ang pangigilid ng luha ko.

Matagal na panahon ko itong hinintay.

Eto na,

"I'm sorry. Patawarin mo ako sa lahat ng nagawa ko. Nasaktan kita nang paulit ulit pero hindi ka parin sumusuko. Kaya nandito ako para manghingi ulit ng chance para patunayan ko sayo na ikaw lang talaga ang pinakamamahal ko."

"Park Chaie, please be mine again." tumingin ako sa mata niya na naluluha kaya naman pinunasan ko iyon at niyakap siya.

"I always yours Jimin." napangiti naman siya at tumayo. Agad naman niya akong niyakap at pinunasan ang mga luha 'ko.

Ngunit may tanong na nag-iwan sa isip ko.

"H-how about you and Mia?" kailangan kong itanong kung anong meron ngayon sa kanila ni Mia.

"Wala na kami." dahil sa sinabi niya ay napanganga naman ako.

"What? I mean why?" gulat kong tanong.

"She cheated on me and then I realized na gusto na kita at mahal na kita nung una nag-papakabulag ako sa pagmamahal mo hanggang sa sinasabi na ng puso na ikaw na ang gusto at mahal ko." sabi niya at bigla ko nalang siyang niyakap.

"Buti naman Jimin, I thought hindi mo na talaga ako magugustuhan at mamahalin." nakangiti kong sambit.

"Don't cry, I love you." pinunasan niya ang luha ko at ngumiti. Natawa nalang ako at niyakap ulit siya

"I love you Park Chaie."

"I love you too Park Jimin."

ITUTULOY...