Yaprak Küresi #HKGüzGünceleri

Yaprak Küresi

Öncelikle, yaptığınız yorumlara yanıt veriyorum ancak wattpad'den kaynaklanan bir sorun var sanırım, cevaplarım gözükmüyor. Yanlış anlaşılmasını istemem :)
-
Sonbaharın kuvvetli rüzgarı camımdan içeri ıslık çalarak girmeye başladığında, kapattım camı.

Çalışma masam tam da camımın karşısındaydı. Kile elimle biraz daha şekil verdikten sonra ince detayları yapmaya başladım.

Yaptığım bir solgun, ıslanmış görüntüsü olan kelebeği, yapraklarla dolu küreye attım.

Her sallanışında kelebek, bağlandığı yerden uçuyormuş gibi duruyordu ve yapraklar, sonbaharın turunculuğunda bir kasırgaya tutulmuş gibi dönüyorlardı.

Eylülün gelişini değil, Lisa'nın doğuşunu kutluyorduk biz 1 Eylül günü.

Kısa bir süreliğine burada değildim. Ona süpriz yapmak için de söylememiştim.

Bir hevesle çıktığım kapıyı daha kapatmadan bir gök gürledi.

İçeriye girip hırkamı aldım ve şapkasını taktım.

Gidip kapılarına tıklattığımda, saat tam gece yarısı 12'ydi.

Uykulu gözlerle bana kapıyı açan Lisa'ya baktım.

Gözlerini iki üç kez ovuşturduktan sonra irice açtı.

İrice açtı ama açtığım kollarıma gelmedi.

"Shawn?"

Ona gülümseyip çileyen yağmura beş kelime armağan ettim. Ancak bu beş kelimenin bir sonraki yağmurları yağdırcak kadar hüzün içerdiğini hiç bilemedim.

"Doğum günün kutlu olsun Lisa."

Elimdeki yaprak küresini ona uzattım.

Birkaç kez sallayıp kelebeği hareketlendirdim.

Hediyemi almadı.

Sadece güldü.

"Bırakıp gittikten sonra hediye vermeye mi geliyorsun yani?"

"Ne?"

"Diyorum ki, 4 ay kiminle, neredeydin de bana haber verme gereği duymadın?"

Ağzım açıkta kalırken hızlanan yağmurdan bir damla damladı.

"Ben, şehir dışında akrabalarımın yanındaydım."

"Haber vermeme sebebine geç?"

"Süpriz olsun istemiştim ben sadece. Doğum gününü böyle kutlayalım istemiştim."

"Doğum günü münü istemiyorum! Bu ilişkiyi de bitirdik! Madem sen böyle umursamazca devam edeceksin, etmesin!"

Arkasını dönüp kapıyı kapattığında, şaşkın şaşkın baktım bir süre.

Küreyi evinin kapısının önüne bıraktığımda, kısa mesafede olan evime doğru yürümeye başladım.

O gece ağladım ancak ağladığımı ne ben fark ettim ne de bir başkası.

Sessizce evime girip camımdan az çok gözüken evini izledim.

Odasının camına çıkıp, aşağı baktı. Gitmediğimi sanıyordu herhalde.

Sonra kapının önündeki küreyi gördü.

Aşağı indi ve onu aldı.

Üstüne yapıştırılmış bir not vardı.

'Seni seviyorum, Lisa. Umarım uzun yıllar boyunca doğum gününü birlikte kutlarız.