öyle güzelsin işte | yoonmin ✓

yirmi üçüncü bölüm

Jimin bugün Taehyung'tan evine gelmemesini istemekle iyi mi yapmıştı yoksa kötü mü bilmiyordu. İçi hiç rahat değildi. Şu an evinde, sadece Obur'un arada çıkan mırıltıları dışında bir sesin duyulmadığı evinde, öylesine oturmak ona hiç kolay gelmiyordu.

Kafasını dağıtmak için her zamanki gibi bloguna girebilirdi. Tanımadığı, adını, yüzünü bilmediği insanlarla konuşsa rahatlayacaktı ama mesaj kutusunu açmaya o kadar çok korkuyordu ki... Onu orada bekleyen tehlikeye göz yumamıyordu.

Sarı battaniyesine iyice sarınarak pencereye doğru yürüdü. Jimin'in küçük evinde ısı biraz sorundu. Ay sonunda fatura onu üzmesin diye dereceyi her zaman düşük tutuyordu, kedisi Obur annesinin onun için ördüğü şeylerle dolaşırken kendisi de sıcak battaniyesinden ayrılmıyordu.

Jimin bazen Taehyung ile ev arkadaşı olduğu zamanları özlüyordu. Geçen sene onun için çok güzel geçmişti. Liseden arkadaşı olan Taehyung ile yaşama fikri ikisini de ilk başlarda oldukça heyecanlandırmıştı. İkisi de tuttukları evde gayet mutlulardı. Onların mutluluğuna bir de Obur eklenmişti ve iki arkadaş güzelce yaşayıp gidiyorlardı. Daha sonra Hoseok çıktı geldi. Taehyung bu gamzeli çocuğa fena tutulmuştu, Hoseok'un da ondan farklı bir yanı yoktu. Jimin Hoseok'u çok seviyordu, birkaç kez onlara buluşmalarında katılmıştı. Bazen de Hoseok onların evine geliyordu. Daha sonra bu gelmeler neredeyse son buldu çünkü Obur Hoseok için sorun olmaya başlamıştı. Kediye alerjisi olan çocuk eve adımını atar atmaz dakikalarca hapşırıyordu ve bunu durduramıyordu.

Hoseok artık Taehyung'un evine gelmezken bir gün Jimin Taehyung'un Hoseok ile aynı eve çıkmak istediğini öğrendi. Eğer Obur sorun olmasaydı elbette Jimin'i yalnız bırakmazdı ama sevgilisi ile de aynı evde yaşama düşüncesi onu daha çok cezp ediyordu bu yüzden Jimin'le birlikte bu küçük evi tutmuşlardı. Evet ev oldukça küçüktü. Jimin'e ve elbette Obur'a yetiyordu ama pek arkadaş buluşmaları yapılacak türden değildi. Jimin bu küçük evinde, küçük arkadaşı ile yaşamaktan mutluydu ama işte bazı zamanlar oluyor ki yalnızlığı en derinlerinde hissediyordu. Kendi bedeni ona dar geliyordu ve bir şeyler yapmak istiyordu ama dışarı da çıkamıyordu. Obur'u yalnız bırakamıyordu ki. Sırf Obur için evden oldukça geç çıkıp eve de erkenden geliyordu. Yine sırf Obur evde yalnız kalacak diye yeni evine taşındığında uzun süredir çalıştığı işinden ayrılmıştı. Jimin'in hayatı ev arkadaşını yitirdiğinden beri sadece Obur olmuştu.

Koltuğun üzerinde uzanan kediye baktı. Kedi bugün biraz keyifsiz gibi duruyordu. Belki de iki gündür onunla oynayan Taehyung olmadığı için üzülüyordu. Jimin pencere kenarından çekilip Obur'un yanına gitmeyi düşünmüştü ama bir şey onu pencereye çekiyordu. İçindeki güdüye ayak uydurup perdeyi hafifçe araladı ve sokak boyunca dışarıyı izlemeye başladı. Önce sokağın oldukça boş olduğuna karar verdi ama sonra sokağın başında bir bedenin tam köşede kendini gizleyerek ona doğru baktığını hissetti.

Hızla perdeyi kapattı. Elini ağzına götürmüş nefes dahi almıyordu. Kalbi sanki kafesinden çıkacakmış gibi atıyorken diğer elini de göğsüne koydu.

Daha birkaç saat önce Hoseok'un dediklerine kendini inandırmaya hazırken şimdi bunu yaşamasına anlam veremiyordu. Demek gerçekten de bir sapık tarafından izleniyordu, demek gerçekten de sonunda evini bulmuştu.

Jimin çok korkuyordu. Eli titremeye başlamıştı, ayakta duracak hali bile yoktu. Bacakları titriyordu. Bir kez daha perdeyi araladı, belki yanlış görmüştü, belki orada birisi yoktu, belki orada birisi vardı ama onun için beklemiyordu. Bu sefer başını korkuyla uzatıp yine aynı noktaya baktı. Birisi elleri cebinde ondan tarafa bakıyordu işte! Jimin bir an onunla göz göze geldi gibi hissedip ürperdi ama bu imkansızdı. O kişi her kimse oldukça uzaktaydı. Perdeyi dehşetle çekip koltuğa, Obur'un yanına geçti ve kediyi kucağına aldı ama hayvan Jimin'deki tersliği hissetmiş olacak kucağında bir saniye bile kalmadan yerdeki halıya atladı.