FANFIC [[AU]] 镇魂 ราชา×ปีศาจ×เทพเจ้า 3P

ตอนที่๒ เทพเจ้าทุศีล

เสิ่นเวย×จ้าวอวิ๋นหลาน

เนื่องจากเรื่องนี้เป็นAU&UTOPIAนิสัยตัวละครจะไม่เหมือนเดิมนะคะ ปอลิงมีเนื้อหารุนแรงและncนะคะ รับไม่ได้อย่าเลื่อนลง

​

         ว่ากันว่าสัตว์เลือดอุ่นนั้นเลี้ยงไม่เชื่อง หางฟูๆและแววตาออดอ้อน มันดูน่ารักอ่อนแอแต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์เพทุบาย ใช้เสน่ห์หลอกล่อเพื่อให้ใครต่อใครตายใจ จากนั้นก็หนีหายไปทิ้งอีกฝ่ายให้รอคอย

ร่างสีขาวแสนสวยเอนกายถอดมองความเงียบงัน ดวงตาสีทองส่องประกายด้วยอารมณ์ผิดหวังและเหงาจับใจ สุดท้ายก็ต้องอยู่คนเดียวเหมือนอย่างที่เคย มันเงียบจนแทบไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย แม้กระทั่งหัวใจของตัวเขาเอง ก่อนหน้านี้มันเคยนิ่งสนิทมาเป็นหมื่นปี  แต่จ้าวอวิ๋นหลานเป็นคนทำให้มันสั่นขึ้นมาได้ แล้วก็ทิ้งขว้างอย่างไม่ใยดี

เย่จุนขยับตัวทับไออุ่นที่ใครบางคนทิ้งไว้ก่อนมันจะเจือจาง หลับตาลงนึกถึงครั้งแรกที่ได้พบกัน หมาน้อยซูบผอมเอาแต่เฝ้ามองปลาใต้สระ เล็บคมตะกายพื้นน้ำแข็งจนเป็นรอย แต่ความขี้ขลาดกลัวว่ามันจะทะลุจึงทำได้เพียงมอง ตาใสที่ซ่อนความอยากรู้เฝ้าดูอยู่แบบนั้นเนินนาน เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสมเพชสิ้นดี ถ้ามันสวยหรือน่ากินนักก็หาทางจับมันขึ้นมาเสียสิ 

ช่างเป็นสัตว์ชั้นต่ำที่เข้าใจยากจริงๆ..

"ข้าขอเวลาแค่สามวัน แล้วข้าจะกลับมาหาท่าน"

"ทำไมต้องสามวัน?"

"เพราะข้าไม่รู้ว่าฝูงอยู่ที่ไหนกันแน่ แต่ขอให้เชื่อ ข้าสัญญาข้าจะภักดีกับท่านเพียงผู้เดียว"

"แล้วทำไมถึงต้องไปคนเดียว"

"ข้าไม่อยากให้พวกเขารู้ ถ้าไม่เชื่อใจข้าไม่ไปก็ได้"

"..."

"..."

"อวิ๋นหลาน" มือซีดจับคางหมาน้อยให้หันมาหา ใบหูขาวตกลู่ลงอย่างเซื้องซึม น้ำแข็งภายในใจราชาหิมะละลายราวกับน้ำตาเทียน "รีบกลับมาล่ะ"