პატარა საოცრება [დასრულებული]

×4×

პოვ ჯიმინი

იმ შემთხვევის შემდეგ ერთი კვირა გავიდა, ჰოსეოკი საავადმყოფოდან გამოწერეს, მე კი გამბედაობას ვერ ვიკრეფდი რომ მის სანახავად წავსულიყავი, საშინლად მრცხვენოდა ჩემი თავის და საქციელის. დილით პობიმ და მოჩიმ გამაღვიძეს, ხოლო მობილურს რომ დავხედე ჰოსეოკის ზარი დამხვდა.

- გისმენთ - ნამძინარევი ხმით ვთქვი და თვალები დავხუჭე.

- "როგორ ხარ პატარავ?" - როგორც კი ჰოსეოკის ხმა გავიგე მაშინვე გამოვფხიზლდი და საწოლიდან წამოვხტი მაგრამ უცებ დავეცი.

- ამმ... ჰოსეოკ შენ ხარ?

- "კი პატარავ გაგაღვიძე?"- მისი ხმაც ისეთი სექსუალური მეჩვენებოდა...

- ა-არაა - ჰოუპმა ჩაიცინა.

- "ახლა ხომ 15:30საათია, კიდევ გეძინა სულელო" - მზრუნველად და საყვარლად ჩაიჩურჩულა, რაზეც გავწითლდი.

- გამომიჭირე...

- "20:00 საათზე გცალია?" - "პაემანზე მეპატიჟებაააააააააა".

- ამმ.. მგონი კი რა ხდება? - სიხარულისაგან ლოგინზე ავძვერი და ხტუნვა დავიწყე.

- "მინდა რომ ერთ ძალიან ლამაზ ადგილას წაგიყვანო..." - "ომააააააა პაემანიიიი"

- კარგი არ არის პრობლემა, ესეიგი რვაზე ხომ?

- "კი რვაზე გამოგივლი"

- კარგი, შეხვედრამდე - წყნარად ველაპარაკებოდი, მაგრამ შინაგანად ვყვიროდი.

- " კარგი პატარავ" - ზარი გაითიშა და მძიმედ დავეცი საწოლზე.

" რატომ არის ასეთი საყვარელიიიი?!"

20:00 საათი

ჩავიცვი შავი შარვალი, ძაააალიან მოტკეცილი, რომელიც ჩემს ფეხებს და უკანალს სექსუალურად გამოკვეთდა და შავი "საროჩკა" ასევე თმებიც შევიღებე ნაცრისფრად.