"Aren!"
"Aren dedim!"
"Geliyorum. Bekle iki dakika, çatlama." Kafamı okuduğum kitaptan kaldırdım. Kitabı açık bir şekilde ters çevirdim ve koltuğa bıraktım. Hızla odama gittim. Maya odamın pencerelerini açmıştı, anlaşılan yine temizlik yapıyordu. Elinde bir buket siyah gül ile balkonumdan çıktı. "Bu ne?" Diye sordu. "Bilmiyorum." Diyerek cevapladım.
Üç katlı bbir apartmanın 2. Katında oturuyorduk, bu cama ulaşmak için kesinlikle merdivene ihtiyaç vardı. Yukarı kattan düşemezdi çünkü üst kat boştu. Maya gülü salladı, içinden bir kart düştü. O kartı görmeden üstüne bastım.
"Belli ki biri sevgilisine süpriz yapacaktı. Adresi karıştırmış olabilirler." Odaya göz gezdirdim. "Odayı temizlediğini için teşekkürler. Ben de dışarı çıkacağım." Dedim hızlıca. Gözlerini kıstı. "Peki." Dedi e harfini uzatıp. Odadan çıktı ve kapıyı kapattı. Hemen yerdeki kartı aldım.
"-Manyak"
Senin bir tek manyağın var o da benim bebeyim.
Gül
Aren: ?+905 4** ** **: Bunu sana cama çık dediğim zamam koymuştum balkona.
Aren: Güller güzel ama bir o kadar sahteler. Ben sahte şeylerden hoşlanmam.
+905 4** ** **: Peki,
+905 4** ** **: Gelecekteki kocan olarak hakkındaki şeyleri öğrenmeliyim. Sanırım not tutacağım.
Aren: Sie
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Camdaki Kurumuş Çiçekler | Texting
Krótkie OpowiadaniaAren: Korkağın tekisin. B: biliyorum.