Kafamı geometri kitabına gömdüm. Bazı insanlar çikolata sever bazıları pizza bazıları lahmacun bazıları da geometri sever. Tamam bir ben seviyor olabilirim. Geometriden hiç anlamsam bile severdim. Çünkü o seviyor. Çünkü Atatürk seviyor. Dersi kapının açılması böldü. Müdür beyfendi gelmişti. Üzgünüm, kel değil. Çünkü saç ektirdi. QŞCJŞLJPCHQWÇ. "12. Ve 11. Sınıfların en başarılı 20 öğrencisini ücretsiz karadeniz kampına götüreceğiz. Listeyi her kata astık. İyi derler hocam." Dedi, baş selamı verip çıktı.
Ben mi? 11. Sınıfların birincisiyim. Sondan, şaka lan şaka. Geometri seven insan hiç sondan birinci olur mu? Canım sıkıldıkça ders çalışıyordum ve canım çok sıkılıyordu. Zil çaldı. Herkes koştura koştura panoya gitti. Ben gitmedim. Çünkü ben bir kulum. Ama cool olanından. Midem guruldadı. Kantine insem iyi olur. Ama üşeniyorum. Tam o sırada gökkuşağın gökalp içeri girdi. Elinde Tostla. "Birtanem." Diyerek ona yaklaştım.
"Canım." Ona dediğimi sandı galiba mal.
"Sensin canım yavşak. Ben tostla konuşuyordum."
"Öpmezsen vermem sana tost." Sen bilirsin.
Yanağında yaklaştım ve ısırdım. Tostumu kapıp sınıftan kaçtım. "Ananızkim." Diye bağıran gökkuşağım bebeğim canım birtanemi arkamda bırakarak zevkle dostumu pardon tostumu ısırdım. O sırada panonum önüne gelmiştim.
