O bakışı bilirsiniz. Sizden hoşlanmayan insanlarda olan hani. Çükümde değil. Sevilen biri değildim. Olmadım. Sanırım olamayacağım. Panonun önünde dolu insan öyle bakıyordu. Gene çükümde değil çünkü çüküm yok. Kendi kendime gülerken milletin bön bön suratıma baktığını fark etim. Yani bir insan kendi kendine gülemez mi aykü. Neyse.
Panoda en üst sıradayım yine. Değişen birşey yok. Köpek gibi çalışın sizinde olsun. Notlar pek önemli değildi. Güzel bir yüze ve birkaç yeteneğe sahiptim. Her türlü para kazanırdım, fahişelik dışında. Ben ırıspı değilim.
"Yakalarsam öldüreceğim seni Bartınlı!" Götkuşağım pardon gökkuşağım vampir ısırığının öcünü almak için koşuyordu. Ama o mal yere yapıştı salak. Ben ona gülerken o çoktan ayaklanmıştı. Depar. Merdivenleri üçer beşer atladım. Birkaç insan ezmiş olabilirim. O sırada telefonumdan bildirim sesi geldi. Bir sen eksiktin. Hemen kızlar tuvaletine girdim ve kapıyı kilitledim. Aşırı derecede parfüm kokusundan ölürsem kitap biter. Yazar bir azalt şu kokuyu amk. Telefonu cebimden çıkardım ve sessize aldım. Bilinmeyen numarayı manyak olarak kaydetmiştim.
Manyak: Ne koşuyorsun öyle mal gibi.
Aren: Sana ne la?
Manyak: Şu Bartınlı meselesi ne?
Aren: Sana ne la?
Aren: Sana ne la?
Aren: Sana ne la?
Aren: Sana ne la sanane le le le le le le ley ley ley le hanım.
Manyak: Çilekli süt yerine votka mı içtin?
Aren: Haram Haram dayım geldi Istanbul'dan.
Aren: Gökkuşağından kaçıyordum. Isırdım jojuğu.
Manyak: ille birini ısıracaksan gel beni ısır o biç oğlu biçten uzak dur.
Aren: Nah.com
