7_KAHVALTI_

240 29 38
                                    

GIZEM'DEN

  Merdivenlerden indim ve koridorda ilerledim.Seri adımlarla geldiğim Alparslan dedenin odasının önüne,gördüğüm manzarayla yavaşladım.Jungkook Seda'nın kucağında yatıyordu,bu kız tam bir yüzsüz;neredeyse evli olan birisinin onun kucaginda ne isi var?!Tam olarak durdum,çünkü nedenini bilmedigim halde kalbim sızlamıştı.Yine de Kazım dede bu tarafa geliyor diye birşey çaktırmamaya çalıştım

Kzmd:Ben gidiyorum kızım,birşey olursa beni hemen arayın
Ben:Bu saatt-
Kzmd:Endişelenme kızım,bir arkadaşım arabasıyla alacak;evi yakın diye onlarda kalıcam
Ben:Peki iyi günler
Kzmd:Iyi günler,Seda size emanet

    Jungkook ona el bebek gül bebek bakar,merak etmeyin...Gülümseyerek dışarıya kadar eşlik ettim.Araba gittikten sonra geri hastaneye döndüm ama bir adımdan sonra yönümü değiştirdim

   Çimenlerin üstüne,bir ağacın altına oturdum ve birazdan doğacak güneşi beklemeye başladım.Acaba benim hayatıma ne zaman güneş doğacak,çok mu beklemem lazım?

   Ben bunları düşünürken yanımda bir hareketlilik hissettim.Döndüğümde hastane önlüklü,gözleri biraz çekik, genç bir yakışıklı erkek oturmuş yanıma.Bacağı alçılıydı

Erkek:Zamanını bilmem ama umudunu kaybetme
Ben:Efendim?
Erkek:Güneşin doğacaktır er ya da geç.Misal ben bu kırık ayakla yeniden dans etme hayallerimi kurmaktan vazgeçmiyorum
Ben:Geçmiş olsun...
Erkek:Saol

     Gülümsedi.Ikimiz de önümüze döndük.Bir süre sonra döndü ve içtenlikle sessizliği bozdu

Erkek:Bu arada ben Batı

   Elini uzattı

Ben:Ben d-
Batı:Gizem
Ben:Sen nerden biliyorsun?
Batı:Şu kız sana doğru öyle sesleniyor da ondan

   Başıyla işaret ettiği tarafa döndüğümde Seda bu tarafa çığırarak koşuyordu.Bu cırtlak sesi nasıl duyamadım?

    Ben de ayaklandım.Tam karşımda nefes nefese durdu

Ben:Ne oldu?
Seda:Alparsl- *hah* Alparslan dede-
Ben:Ona birşey mi oldu?İyi mi?
Seda:Gitmeye çalışıyo,yar- yardım  et*huh*

     Ben hastaneye doğru koşmaya başladım,odaya vardığımda Jungkook Alparslan dedenin omuzlarından tutuyordu.Beni fark ettiler,e bir zahmet fark etsinler;seslice ve hızlıca odaya daldım

Alpd:Gizem kızım sen gel de şu kerataya birşey söyle
Ben:Dede dinlenmen lazım
Alpd:Sen de mi?Canım sıkılıyo bu dört duvar arasında.Turp gibi adam asıl burda hasta olur

    Ben de yanına geldim ve onu yatağa yatırdım

Ben:Canın sıkılmayacak dede,bekle geliyorum

    Hızla odadan çıktım ve hastanenin girişine yöneldim.Bekleme alanındaki kitaplık önceden gözüme çarpmıştı.Güzel bir kitap seçip geri döndüm.Odaya girdim ve yatağın yanına bir koltuk çektim.Sevinçle kitabı gösterdim

Ben:Uzun zamandır kitap okumuyorduk,bugüne kısmetmiş

   Dedem gülerek başını onayladı.Ben de gülümsüyordum ama Jungkook gidene kadar,nedense mutlu olamıyorum

    Ben bir silkelendim ve kitabı açıp okumaya başladım

...

    Uyandığımda koltuktaydım.Elim hala kitabı tutuyordu,yanımdaki komidinin üstüne bıraktım.Kollarım biz gibiydi,kısa kolluyla bir gece geçirmiştim;bir pike falan da yok.Mükemmel.Hayat dizilerdeki gibi bana beyaz atlı prens sunmamıştı

~MİRAS~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin