Best Friends

κεφάλαιο 2

«Άντε Χριστίνα! Θ' αργήσετε!»

«Σε πέντε λεπτά καταβαίνω μαμά!» αλλά συνέχισε χωρίς να βιάζεται ιδιαίτερα.

Ήξερε πως όσο και να αργούσε, στο τέλος πάλι εκείνη θα περίμενε την Άρτεμις να ετοιμαστεί.

Φόρεσε ένα καφέ, πλεκτό φόρεμα και τις αγαπημένες τις μπότες. Για αλλαγή άφησε τα μαλλιά της κάτω, έριξε μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη και ύστερα κατέβηκε στο σαλόνι.

«Να προσέχεις στον δρόμο και να μην πιεις πολύ» της είπε η μαμά της. Μια μόνιμη ανησυχία πάντα όταν ήταν να βγει.

«Ναι, μαμά. Δεν πίνω πάνω από ένα ποτό όταν οδηγάω και το ξέρεις» την φίλησε στο μάγουλο για να την καθησυχάσει.

Ανησυχούσε όταν οδηγούσε τ' αμάξι της η Χριστίνα. βέβαια ότι και να οδηγούσε ανησυχούσε. Ο φόβος είχε μπει μέσα της από τότε που ο άντρας της σκοτώθηκε σε τροχαίο.

«Πάω να πάρω την Άρτεμις για να φύγουμε. Καληνύχτα θεία!»

«Καληνύχτα Χριστίνα!» της είπε από τον καναπέ.

Όταν χτύπησε το κουδούνι άκουσε βιαστικά βήματα από μέσα.

«Σε πέντε λεπτά είμαι έτοιμη» είπε βιαστικά και έτρεξε πάλι πίσω στο δωμάτιό της.

Δεν μπόρεσε να μην γελάσει.

«Καλά καλά! Άσε τις δικαιολογίες για τις φίλες σου στη Θεσσαλονίκη. Όχι, για μένα!»

Γέλασε κι εκείνη.

«Σταμάτα! Αλήθεια θα είμαι έτοιμη σε πέντε. Έλα να με βοηθήσεις τώρα. Δεν μπορώ ν' αποφασίσω.» έπιασε δύο φορέματα από τη στοίβα που είχε αραδιάσει στο κρεβάτι.

«Ευτυχώς που τα περισσότερα ρούχα σου είναι στη Θεσσαλονίκη αλλιώς δεν μπορώ να φανταστώ τον χαμό που θα γινότανε τώρα στο δωμάτιο!»

Η Άρτεμις την κοίταξε κραυγάζοντας σχεδόν με τα μάτια της για βοήθεια...

«Εντάξει εντάξει!» σήκωσε τα χέρια της ηττημένη «Μην με κοιτάς με αυτά τα κουταβίσια μάτια»

Έστρεψε την προσοχή της στο σκούρο μπορντό φόρεμα που κρατούσε η φίλης της.

«Αυτό» είπε αποφασιστικά.

«Είσαι σίγουρη; Το άλλο...»

«Ναι» την διέκοψε. «Το χρώμα σου πηγαίνει πολύ. Και μη μου πεις ότι θες να πας στην έκθεση σχεδίου, που θα μοιάζει περισσότερο με γκαλά, φορώντας ένα κλασικό μαύρο φόρεμα» ανασήκωσε τα φρύδια της.