Maryleigh Rosario's POV
“Lah, saan galing ’tong dugong 'to?” Takang sambit ko habbang nakatingin sa lapag.
Maya ko na nga lang linisin.
Ang huling pagkakatanda ko eh bi-nlow ko ’yung kandila na nasa cheese cake ko.
Napatingin naman ako sa lamesa at doon nakita ang bouquet of red roses at ’yung cheesecake na puro tunaw na candila na sa ibabaw.
“Sayang naman ’to ’di ko nakain. Sayang 50 pesos.”
Napakamot ako ng ulo at lumabas na ng appartment.
7:42 pa lang pero 8:30 ang pasok namin. Well, gusto ko lang maagang pumasok para hindi na ako makikipagsiksikan pa. Mga estusyante pa naman dito sige lang tulak.
(●｀･(ｴ)･´●)
Hmph!
Tulak ko din sila eh!
-
“Uy guys! Narinig niyo ba?”
“Na ano?”
“May transferee daw ngayon.”
“What?! Eh mid term na ah? Bakit pa pinayagan?”
“'Yun nga ang ipinagtataka ko eh.”
“Sana gwapo wahhh!”
Napakunot noo naman ako sa mga naririnig kong bulungan.
Transferee?
Hindi ko alam na tumatanggap pa pala school namin ng transferee? Siguro VIP ’yon kasi pinayagan. Pero bakit dito? Eh semi-private lang naman dito.
Madami kayang mas magandang school!
“Uy girl!” Sinalubong ko naman ang tumakbong si Pauline ng yakap at bumitiw din ng ilang segundo.
“Oh bakit?”
Humugot naman siya ng hangin at tumingin sa akin, “Mas gumanda tayo ngayon ah! Nag-pakulay ka pa ng buhok!”
Kinunutan ko naman siya ng noo at tumingin sa buhok ko.
（・ o・）
Hala!
Bakit kulay dark red ’tong buhok ko?
“Hindi naman ako nag-pakulay ah?”
Binelatan niya naman ako, “Utot mo mabaho! Buti na lang puwede mag-pakulay dito sa atin! Tiyaka sabihin mo nga, nag-glugluta ka ba? Ang puti mo na! Kainggit. Tapos sobrang kinis at mamula mula pa balat mo. Huhuhu nahiya naman ako sa kutis ko.”
Napakamot naman ako ng ulo at tinignan siya na parang ewan, “Paula, remember? I don't have enough money to buy that nonsense thing. ”
Wala naman talaga akong pera eh? Mukha bang mayroon? Pangbayad nga ng upa sa appartment nakukulangan ako pambili pa kaya ng gluta?
She pouted that irritates me.
“Weh? Eh ba't ’yung lips mo kulay dark na peach tapos parang ang soft na ng labi mo? Huyy! Saan ka bumili?” She said.
Napa-pokerface naman ako sa kanya at kumuha ng tissue at ipinunas ito sa labi ko at ipinakita sa kanya, “See? I didn't use anything.”
Her eyes got widen and put his both hand on her mouth.
“Oh may ghad! Can you please just at least tell me what's your secret?”
Sinimangutan ko siya at tinalikuran para pumunta sa library, I guess I'll stay there for a minute.
BINABASA MO ANG
He's The Vampire Prince (On-going)
VampirosI thought they aren't real, they're just a myth or imagination the we created. But, I met one of them. No, thousand of them. Some of them were trying to kill, while some are trying to protect me. Especially him. My Prince. He sacrificed many thing...
