Bunu kolyesi olarak düşündüm
Gabriella
Korkuyorum yine her zamanki gibi olmasından. Herkesi kaybetmiştim. Ve birini daha kaybedecektim ama bunu engellersem daha da çok kişi ölecekti. Ondan nefret etsem de yada sadece nefret etmeye çalışsam da yapamıyordum kendime söz vermiştim hiç bir şeye bağlı kalmayacaktım değer vermiyecektim. Çünkü ilk bunu öğrenmiştim değer vermek acıtıyor hem de çok
O yüzden gecenin çocuklarına katılmayı reddetmiştim. Ama onlara karşı savaşmakta istemiyordum. Onu yapmalı mıydım? Hem kehanetten kurtulur hem de arkamda üzülecek kimse bırakmazdım.Ama Emilie vardı onu bırakamazdım bana değer vermişti çok üzülürdü dayanamazdı. Eğer benden nefret etmesini sağlarsam. Buna da kalbim dayanamazdı. Kalp mi uzun zamandır hissetmediğim şey ben acımazdım çünkü ne olduğunu bilmiyordum hissedemiyordum, acıyı da kolay kolay fark etmezdim çünkü o kadar çok canım yanmıştı ki bu acılar kıymık batmış gibi geliyordu ben yeterince yaşamış mıydım? Tabi ki evet tam 6834 yıl çok şey görmüştüm . Artık onlara kim olduğumu söylemeliydim tam tamına iki gün, sonra...
Emy
Güverteye çıktım yanıma birini oturduğunu fark ettim "Hava çok güzel değil mi?" diye sordu yumuşak bir ses geldiğimden beri ilk kez bu kadar samimi konuştuğunu fark ettim."Evet öyle ama karanlık" yumuşak bir sesle "Karanlıktan korkar mısın?" diye sordu "Bu soruyu daha önce sormuştun." dedim çok önceden ona korktuğunu söylemiştim ve o şimdi söyediği "Kimse karanlıktan korkmaz asıl korktukları bilinmezliktir." dedi. Ben de "O zaman herkes bir şeyden korkar demiştin ya sen neyden korkuyorsun?" dedim o da "Ben kaybetmekten korkuyorum" dedi."Neyi kaybetmekten?"dedim "Değer verdiğim kişileri..."dedi ve birden kayboldu . Değer verdiğim kişiler demişti. Kimdi ki onlar biz mi? Ya da Gecenin çocukları...
Chris
Gabriella hala tarafsızdı. Ve ne yapacağını tahmin ediyordum. Kaderler tarafından kutsanmıştı ve oldukça ileri görüşlüydü. Hadesle değiş tokuş yapacaktı biliyordum. Bize ihanet etmek istemiyordu aynı zamanda onlara da ama tarafsız kalmak gibi bir şansı yoktu. Odasının baş köşesinde duran resme baktım ben,o ve Maddy vardı bu resimde. Masasına yığılmış yazdığı şarkılar ve yaptığı planlar vardı odanın yarısını saran dev kitaplık renk tonlarına göre dizilmişti. Yatağın üstünde geçen sene mezun olan gecenin çocukları için çekilen okulca fotoğraf vardı. Bu fotoğrafta gülmemişti ama mutluydu. Ve yatağın altında bir zarf vardı. İşte veda mektubu zarfı açtım;
Chris tahminen bunu okuyan ilk kişisin ve ne yapacağını da biliyorsundur. Lütfen durdurmaya çalışma ve arkamdan ağlarsan bir canavara söyler seni tartarusun en dibine yallarım...
Burada hafif bir tebessüm oluştu yüzümde
...lütfen Gecenin çocukları kampına iyi bak . Teşekkür ederim her şey için ve hoşçakal ...
Gabriella Zoie Dead
Diğerlerine yastığın altındaki zarfı ver...
Rain
Birazdan gemiye saldıracaktık. Hazırlıklar tamamdı. Bütün fırtına ruhları saldırmaya başladı. Bıçaklarımdan birini siyah upuzun saçları olan kıza attım kız çok çevik bir hareketle zıpladı ancak gri gözlü kız bıçağı farkedemedi ve bıçak kalbine saplandı. Bunu gören beyaz saçlı kızın saçları ve gözleri kıpkırmızı oldu ve sipsiyah kanatları açıldı kanatları sanki gecenin kendisiydi "Ben Ölüm'ün Thanatos'un kızıyım KAYBOLUN "diye bağırdı ve birden kendimi Tartarusta buldum.
Emy
Bana atılan bıçaktan kurtuldum ancak acı bir çığlık geldi bu Annabeth'di. Bıçağın geldiği yere bakınca tam kalbine saplanmış olduğunu gördüm kanım dondu bu güçlü kız ölmüş müydü? Sonra büyük bir güç hissettim Zo Zo'nun saçları ve gözleri kızıla dönüştü be simsiyah kanatları ortaya çıktı. Zo Zo " Ben Ölüm'ün Thanatos'un kızıyım KAYBOLUN"dedi ne yani o Thantanos'un kızı mıydı. Kolyem parladı ve bir süre sonra Athena ortaya çıktı bu Eros gelince de olmuştu. Athena "Melezler size bir görev vereceğim kar..." Zo Zo sözünü kesip "Karşılıksız olmaz kızını getirmemizi isteyeceksin değil mi?" dedi alayla "Bilgiye gerek yok ben biliyorum" diye devam etti Athena da kızgınlıkla karışık"Peki gündüz taşını benim yardımım olmadan nasıl almayı planlıyorsun?"dedi neden bahsediyordu"Bir Olimposlu olsan da onu alamazsın bu imkansız "dedi. Akıca kan,yol gösterecek onlara ölümün kızı anladın mı Annabeth ve Gabriella doğru kedi olalı bir fare tuttun iç ses kedi değilim uf yine sen sus. Nico " Yeraltı'na ulaşmak uzun sürecektir ancak bir haftamız kaldı" dedi Zo Zo "Gölge yolculuğuyla gidelim Nico ,Emily bana yardım edin " dedi
Kızmadan önce Annabeth'i kesinlikle çok seviyorum ve Percy'in üzülmesine dayanamam o yüzden Annabeth'i kesinlikle kurtarıcaz melezler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüm'ün Laneti (Nico di Angelo fanfic)
Fanfiction'Herkes korkar Korkmadığını söyleyen Biri sadece aptaldır.' 'O zaman neden korkuyorsun' bir şey dedi ama o kadar kısıktı ki