Middle of nowhere

3

Halverwege de nacht word ik wakker doordat ze gaat verliggen en me daarmee omrolt. Ik geniet meteen van de nachtelijke geluiden en ben dankbaar dat ze me ongemerkt heeft gewekt. Er vliegt een uil over en ik hoor in de verte een roep van een wolf, of is het ook van een uil?
Ik kijk hoe ze vredig naast me ligt te slapen en voel me meteen schuldig dat ik naar haar kijk zonder dat ze het door kan hebben en kijk weg. Voelt ze hetzelfde voor mij? Of zijn we gewoon hele goede vrienden? Ben ik wel verliefd op haar of voel ik alleen onze sterke vriendschap? En wat voelt zij voor mij? Langzaam, diep in gedachten, vloeien de gedachten over in dromen en de dromen vloeien later langzaam weer over in gedachtes als ik wakker wordt van een zacht zonnetje dat op mij schijnt. Nog knipperend van het zonlicht zie ik haar net naar buiten komen lopen met een schaaltje gevuld met nog wat bramen die we gisteren niet in de jam hebben gedaan, aardbeien, komkommer en een tomaat. Dat is nog eens lekker wakker worden. Na het ontbijt begint het al aangenaam warm te worden, dit belooft een warme dag te gaan worden. Ik vraag me hardop af of het meertje lekker zal zijn of toch nog erg koud waarop zij me uitdagend aankijkt en zegt: "wie er het eerste in ligt" waarop ze begint te rennen. Ik spring op en ren haar achterna, halverwege haal ik haar in en doe mijn T-shirt tijdens het rennen uit, in mijn kielzog zie ik haar hetzelfde doen waarop ik mijn broek uittrek en die langs het pad gooi, nog ongeveer twintig meter, ik trek mijn onderbroek uit en ren het water in, ik neem een duik maar ben snel buiten adem door het rennen waardoor ik happend naar adem boven kom. Zodra ik lachend boven kom zie ik dat ze me niet achterna is gekomen maar dat ze nog in haar onderkleding aan de waterrand staat. Ik roep naar haar dat het water heerlijk is maar ze kijkt geschrokken. Ik kijk om me heen of ik iets over het hoofd heb gezien maar zie niks wat eventueel niet zou horen dus roep naar haar wat er is. Ze reageert niet dus ik zwem wat dichterbij en herhaal mijn vraag waarop ik me realiseer dat ze niet bloot is. "shit sorry, vind je het vervelend dat ik bloot ben?" Vraag ik waarop ze nog enigszins bedeesd zegt dat ze eraan moet wennen en het niet zag aankomen. Ik snel uit het water en ren naar mijn onderbroek en trek die snel aan, ik keer me om en zie haar daar dan bloot staan, "maar ik wen wel snel, kom je nog" roept ze naar me en met die woorden rent ze het water in en neemt een duik. Toch wel enigszins van mijn apropos gebracht doe ik ook maar weer mijn onderbroek uit en loop het water weer in, "weet je het zeker" vraag ik, "het hoeft echt niet als je het niet wilt" "We zijn hier in zo'n pure natuur, alles onaangetast door mensen en waar schaam ik me eigenlijk voor? Voor mezelf? Alles om ons heen is de naakte natuur niks van de mensen dus ik laat mijn schaamte ook maar achter me tot ik weer onder de mensen ben" zegt ze terwijl ze niet al te onzeker over probeert te komen. "Maar als we weer terug zijn is dit niet gebeurt oke?" "Nee natuurlijk niet als jij dat liever wilt, dit blijft onder ons, ik ben allang blij dat ik gewoon bloot mag zijn van jou en ik ben super trots op je dat jij het ook doet en nog fijn lijkt te vinden ook, of tenminste niet heel vervelend...". We zwemmen naar de overkant, ik let erop dat ik niet te dicht bij haar onder water zwem maar dat ik in haar buurt boven blijf. Eenmaal aan de overkant doen we een wedstrijdje onderwater zwemmen welke ik grandioos win. We lopen terug, onderweg onze kleren oprapend waarna we omwikkelt met onze handdoeken wat drinken. "Zullen we vanmiddag weer naar de paarden gaan" stel ik voor, "of denk je dat we ze daarmee teveel verstoren?" Ze wordt meteen enthousiast en we besluiten ze met een bezoekje te vereren.