SAKIN ARKANA BAKMA

2.BÖLÜM

Olivia ne yapacağını şaşırmış bir şekilde evin içinde volta atıp duruyordu. Polise gideceği zaman telefonuna mesaj gelmişti.

Bilinmeyen Numara: Sakın polise gitme yoksa kardeşin ölür. Sana mesaj atana kadar bekle.

Olivia ilk defa kendini çaresiz hissetmişti. Aşağıdan kapının açılma sesini duymasıyla, telefonuna mesaj gelmesi bir oldu.

Bilinmeyen Numara: Arkandayım Olivia, arkana bakarsan kardeşin ölür. İlk görevin; Benjamin BAKER'ı öldür.

Olivia onu duyacağını düşünerek sesini kullanmaya denedi ama sesi sanki gitmiş gibi çıkmamıştı. Tekrar denediğinde başarılı olmuştu.

"Ben yapamam. Bir insanı öldüremem." Telefonu titrediğinde telefonunun kilidini açıp mesaja baktı.

Bilinmeyen Numara: Öldüreceğini benim kadar sende iyi biliyorsun. Unuttun mu? O, sana işkence ederek becermeyi çalıştı. Tanrım nasıl canın yanmıştır düşünebiliyorum. Bu acıyı ona ödetmelisin. Evden çıktığım da attığım adrese git ve işi bitir.

Olivia'nın damarlarında akan kan neredeyse tükenmek üzereydi onun yerine içinde yeni bir beden oluşturmuş nefret hissi damarlarını sarmış ve akmaya başlamıştı. Kapının kapanma sesini duyduğu gibi telefonunu alıp montunu üzerine geçirdi. Vücudu korkudan titriyordu. O adamın nefesini hissettiğin de oracıkta öleceğini zannetti. Mesaj geldiğinde yazılan adrese doğru koşar adımlarla ilerlemeye başladı.

Bilinmeyenin attığı adres şuan karşısında duruyordu.

Bilinmeyen numara: aferin Olivia. Gideceğini biliyordum. Apartmanın şifresi 4067. Kat 4, daire 11. Soldan 3.ayakkabının içinde yedek bir anahtar ve ufak bir bıçak var. Eve girince 4 kapı göreceksin. İlk 2.kapı oturma odası. Sana arkası dönük bir şekilde oturuyor olacak. Sessiz adımlarla gidip bıçağı boynuna koyduğun gibi keseceksin. Öldüğünden emin olmadan oradan ayrılma.

Bilinmeyenin attığı mesajla ağzı açık kalmıştı. Nasıl her şeyi biliyordu ve bu kadar hızlı davranıyordu. Olivia siyah kapşonlusunu kafasına geçirdi ve kafası eğik bir şekilde yürümeye başladı. Şifreyi girdi ve büyük demir kapı açıldı. Yavaş adımlarla asansörün olduğu yere gitti. Asansör 1.kattaydı. Çağırma düğmesine bastı ve asansörün gelmesini bekledi. 1.katta olduğu için hemen gelmişti. Kapısını açtı ve asansöre bindi. 4.kata bastı. Ne hissedeceğini ya da nasıl davranacağını bilmiyordu. 4.kata gelince inmeden önce 1.katın düğmesine bastı ve indi.

Bilinmeyen numara: akıllıca bir hareket.

Elinde olan telefonu cebine koydu. 11.dairenin önüne geldi ve ayakkabının içine elini soktu. Soğukluk gelince ses çıkarmadan ilk bıçağı aldı sonra ise anahtarı. Bıçağı bileğinin oraya sakladı. Anahtarı ise kapının deliğine soktu ve yavaş bir şekilde açtı. İçeriden televizyon sesi geliyordu. Olivia'nın bedeni gerilmişti. Usulca kapıyı kapattı. Cebinde ki telefon titreyince telefonu çıkardı.

Bilinmeyen numara: zaman ilerliyor Olivia. Tik tak tik tak.

Olivia daha çok gerildi ama kardeşi için bunu yapmalıydı. Yapması gerekiyordu. Yavaş adımlarla oturma odasına gitti. Bilinmeyenin dediği gibi Oliviaya arkası dönüktü. Sessiz adımlarla arkasına yaklaştı. Bir nefes kadar uzağındaydı o yüzden nefesini tuttu. Bileğine değen soğuk metal bıçağı bileğinden çıkardı ve tereddüt dahi etmeden bıçağı adamın boğazına dayayıp kesti. Adam daha ne olduğunu anlamadan kendisini yerde buldu. Boynunu elleriyle kapattıp nefes almaya çalışıyordu ama verdiği çaba nafile. Olivia adamın önüne geçti. Adam bacakları gördü yavaşça kafasını kaldırdı ve son gördüğü yüz Olivia'nın yüzü oldu. Olivia eğildi ve adama son sözlerini fısıldadı.

"Cehenneme git pislik." Olivia titriyordu çünkü eğilince hâlâ fışkırmaya devam eden kanlar yüzüne sıçramıştı. Yüzü,elleri, ayakları kan içindeydi. Telefon titredi. Olivia kanlı ve titreyen elleriyle telefonunu çıkarıp gelen mesaja baktı.

Bilinmeyen numara: iyi işti Olivia. Benden bir sonraki mesajı bekle.

Olivia,orada elleri yerde bir şekilde kaldı. Sadece o ve karşısında olan ölü bir bedenle.