Ben gerçek anlamda yoruldum. Kafamdakilerden kurtulamıyorum gerçekten delirdiğimi düşünüyorum yada delirmeye doğru yaklaştığımı bilmiyorum. Kafamdakileri susturamıyorum konuşuyorlar sürekli kafamda milyonlar da soru işaretleri doldu ama hiç birinin cevabı yok. Bide öyle bir durum ki çok dolusun bunalmışsın ama hiç kimseye anlatamıyorsun. Çünkü anlatsan kimse anlamayacak çünkü yaşamamış ne diyebilir ki aman düşünme, çok büyütüyorsun, ne gerek var , boşver, takma vs. ben bunları çok duydum ama öyle olmuyor işte. Belki çok düşünüyorum evet olabilir ince ayrıntısına kadar düşünüyor olabilirim ama engel olamıyorum. Hepsi benim elimde biliyorum soruların cevapları da bende onu da biliyorum ya cevaplamaya cesaretim yok yada gerçekten cevaplarını bilmiyorum. Yalnızım bu sorunları tek başıma çözmem lazım ama olmuyor. Kendimi gerçekten çok çaresiz hissediyorum bu sefer. Elim kolum bağlanmış ve kendi içimde kaybolmuş hissediyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Babasızın Günlüğü
RomanceBu Hayatta babasız büyüyenleri hele ki babasız büyüyen kızları kimse anlayamaz. Çünkü bazı şeyler yaşanmadan anlaşılamaz. Ama yazdıklarım da biraz da olsa anlamaya çalışabilirsiniz. Babasız büyüyen kızları daha cok sevin onlar zaten eksik sevgisiz y...
