Palmtrees & Tears

Hoofdstuk 1 - vertrek

Zuchtend sluit ik de auto deur.

Mijn moeder zwaait naar me en pinkt een traan uit haar ooghoek.

Dit is het dan. Ik vertrek naar Amerika.

Ik zie dat mijn vader en moeder nog even staan te praten. Dan geeft mijn vader snel een kus op haar wang als afscheid.

Mijn moeder blijft hier alleen. Het was een moeilijke keuze geweest; of ik bleef hier in Nederland, of ik ging mee met mijn vader naar Amerika. Eigenlijk vind ik het heel erg zielig voor mijn moeder maar ze gaat naar haar zus, mijn tante dus, voor een paar maandjes.

Mijn ouders zijn twee maanden geleden gescheiden. Het was een zware klap voor me. Het kwam zo plotseling, zo uit het niets. Ik heb twee dagen niet tegen mijn ouders gesproken, zo boos was ik op ze.

Mijn vader sluit de deur en start de auto.

Ze vonden het beter zo en hadden beide wat afstand nodig. Nu zijn ze dus officieel uit elkaar.

Nu, twee maanden later, gaat het wel weer wat beter. Mijn vader heeft al een nieuwe vriendin, haar naam is Lucy. En je raadt het al, ze woont in Amerika. Yep. Dat is dus de reden dat we naar Amerika verhuizen. We trekken bij haar in, midden in California. Het word de eerste keer dat ik haar ontmoet, als Skype niet meetelt.

Langzaam rijden we de straat uit, zwaaiend naar mijn moeder. Ze werpt me een kushandje toe. Ik doe alsof ik hem vang en leg mijn hand op mijn hart.

Ik voel iets nats op mijn wang. Huil ik nou? Als we de hoek omrijden zie ik mijn moeder langzaam verdwijnen. Ik snuif. God, wat zal ik haar missen.

Vanmiddag heb ik van iedereen afscheid genomen. Van mijn klas, familie en vrienden.

In het bijzonder mijn beste vrienden Lily, Vlinder en Matthijs. Wij waren, hoe zeg ik dat, best wel populair op school. Van onze grote vriendengroep ga ik hun het meeste missen.

Lily is echt mijn tweede helft, ze is mijn beste vriendin al sinds de basisschool. Ze is gek, lief maar het belangrijkste; ik kan ontzettend goed met haar praten.

Ik ga haar zo ontzettend erg missen. We hebben afgesproken elke dag contact te houden. Ik heb een zilveren armbandje van haar gekregen waar een klein roze hartje aanhangt. Zij heeft dezelfde.

Ik kijk naar het armbandje aan mijn arm en friemel aan het hartje.

Vlinder is mijn andere beste vriendin. Ze is wat rustiger maar dat is wel fijn. Vooral als het druk is in de groep of als er onrust is. Ze is super behulpzaam en grappig. Ik ga haar ook zo erg missen. Ze heeft me een pakketje gegeven waar op stond dat ik het pas mocht openen als ik was aangekomen.

Matthijs is mijn vriendje. We hebben al bijna acht maanden. Toen ik hoorde dat mijn ouders gingen scheiden, was hij mijn steun en toeverlaat. Hij is zo lief, zo schattig. Toen ik hem vertelde dat ik ging verhuizen naar Amerika moest hij huilen. Zijn zachte bruine ogen zagen er gebroken uit. Hij heeft me een fotoboek gegeven, met allemaal foto's van ons tweeën, maar ook met Lily en Vlinder en de rest van de groep. Ik hoor weer alle lieve woordjes die hij in mijn oor fluisterde.

Ik voel de tranen achter mijn ogen prikken.

Ik schud mij hoofd.

Niet aan denken.

Ik schud mijn kastanje bruine haar naar achter. Het is stil in de auto. Mijn vader schraapt zijn keel.

"Dus, heb je er zin in?" vraagt hij lettend op de weg.

Na dat ik al mijn vrienden, familie en klas moet missen en naar een nieuwe, onbekende school ga? "Ja hoor, best wel."

Eloohaa! Dit is het éérste hoofdstuk van mijn nieuwe boek Palmtrees & Tears! Wat vinden jullie er tot nu toe van? Laat het weten! Ik ga ook nog steeds verder met mijn andere boek Stay! X Paulien.

Vote/comment/follow? :)