Palmtrees & Tears

Hoofdstuk 4 - arrival

Als we beneden zijn lopen we eerst naar het grote gebouw om onze bagage op te halen. We lopen naar de lopende band en al snel hebben we onze koffers gevonden en zoeken Lucy. Ik kijk om me heen en zie een kleine vrouw met een kort zwart kapsel, ik dacht eerst dat ik Dora zag maar never mind, ze zwaait naar ons ons met een bordje in haar handen: "family of Lucy". Mijn hart staat even stil. What the fuck denkt ze wel? Familie van Lucy?! Ik word boos en heb al meteen een hekel aan die Dora vrouw. Rustig aan Ariana, ik probeer mezelf langzaam te kalmeren. Het lukt voor geen meter. "Waarom staat er 'FAMILIE van Lucy' op dat bordje?" Probeer ik zo kalm mogelijk te zeggen terwijl ik wijs naar het bordje. Mijn vader merkt waar dit naartoe gaat en zucht. "Ariana, maak je niet zo druk... Het is -" "Nee ik maak me helemaal niet druk alleen WAAROM staat dat er in GODSNAAM op?! Ik ben hier niet voor de lol en ik ben en wordt nóóit een deel uit van haar familie!" Een paar mensen kijken verbaast om maar ik besteed er geen aandacht aan. Het boeit me allemaal niks meer, ik wil hier weg. Als we eenmaal aankomen bij Lucy kijkt ze me glimlachend aan met haar kut kop. "Hi Ariana! Nice to finally meet you my darling!" Ze wil me een knuffel geven maar ik steek snel mijn hand uit. "Hi". Ik zie mijn vader me een boze blik toewerpen maar ik kijk verveeld voor me uit. Lucy lijkt zich snel te herstellen en draair zich naar mijn vader. "Hi sweetheart, how was the flight?" Mijn vader geeft Lucy een kus en een knuffel. "Yes it was alright, but I'm so tired... Shall we go?". Lucy knikt en volgens mij merkt ze waarom ik net zo boos was. Vanbinnen kook ik nog steeds maar ik houd me in. We stappen in een rode Ferarri en scheuren weg, op naar de villa.

Als we, na 20 minuten gereden te hebben, aankomen bij een giga grote vila kijk ik mijn ogen uit. Het is denk ik tien keer zo groot als ons huis bij mama in Nederland. Het is helemaal wit met zwarte kozijnen en veel ramen, heel veel ramen. Het lijkt op een droomhuis dat waar je vroeger van droomde, in iedergeval ik vond zo'n huis altijd al geweldig en wilde er maar al te graag in wonen. Alleen niet op deze manier, met deze mensen en in dit land. We rijden om een grote fontein die in het midden van de oprit staat en stappen midden voor de voordeur uit. Ik kijk om me heen en zie heel veel tropische planten, de meeste zijn palmbomen en het ziet er prachtig uit. Nee, denk ik, stop je vindt het niet leuk hier. Lucy opent de kofferbak en haalt onze koffers eruit met behulp van mijn vader. Ik pak mijn trolley koffer en rijdt ermee achter Lucy en mijn vader aan. Terwijl Lucy de voordeur opent kijkt mijn vader om en lacht naar me alsof het 'allemaal zo leuk' is. Nou ja, voor hem is het een nieuwe start met zijn nieuwe aanwinst. Ik vind haar nu al raar. Als ze naar binnen gaan volg ik ze op de voet en komen we in een geweldig grote hal met marmeren vloertegels en strakke witte muren. Ik kijk mijn ogen uit. "So," Lucy kijkt mij en mijn vader één voor één aan. "this is my place."  Mijn vader gaat naast Lucy staan en slaat glimlachend een arm om haar heen. "No, this is our place." Zegt hij terwijl hij en Lucy elkaar dolgelukkig aankijken. Ik moet moeite doen om niet in lachen uit te barsten, me om te draaien, de deur keihard dicht te smijten en het eerste, beste vliegtuig terug naar Nederland te nemen. Maar ik doe het niet, ik beheers me en frunnik aan mijn nagels terwijl ik Lucy en mijm vader in mijn gedachten uitscheldt.

Hee mensen! Sorry dat jullie zo lang moesten wachten, ik ben echt superdruk met school. Laat even weten wat jullie hiervan vinden! Oh en ik ben nog bezig met de covers hihi ;) Ik ben ook weer bezig met nieuwe hoofdstukken dusssss stay tuned.

Ps: sorry voor sommige updates van de laatste vier hoofdstukken, lees ze wel want er zijn soms een paar dingetjes gewijzigd!

xoxo Paulien.

Vote/comment/follow? :)